PLUS
Το σχέδιο νόμου του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, «Κύρωση του Πρωτοκόλλου του 2005 της Διεθνούς Σύμβασης του 1988 για την καταστολή των παράνομων πράξεων κατά της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και του Πρωτοκόλλου του 2005 στο Πρωτόκολλο του 1988 για την καταστολή παράνομων πράξεων κατά της ασφάλειας των σταθερών εγκαταστάσεων στην υφαλοκρηπίδα» ψηφίστηκε σε συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής κατά πλειοψηφία επί της αρχής, των άρθρων και επί του συνόλου.
Με την κύρωση των πρωτοκόλλων από την Ελλάδα:
(α) ενισχύεται η διεθνής προσπάθεια αντιμετώπισης της τρομοκρατικής απειλής.
(β) ενισχύεται η ασφάλεια των θαλασσίων μεταφορών, για την οποία η χώρα μας, ως παγκόσμια ναυτιλιακή δύναμη, επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
(γ) Ενισχύεται το κύρος της Ελλάδας, ως χώρας που είναι σταθερά προσηλωμένη στον αγώνα πάταξης της διεθνούς τρομοκρατίας και συμπληρώνεται παράλληλα το πλέγμα των σχετικών διεθνών συμβάσεων για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, που έχουν ήδη κυρωθεί από τη χώρα μας.
(δ) Νομιμοποιείται και τίθεται εντός αυστηρών πλαισίων («no consent-no boarding»), το δικαίωμα διεξαγωγής νηοψιών, στην ανοικτή θάλασσα, με σκοπό των έλεγχο πλοίων και επιβαινόντων σε αυτά, που τυχόν εμπλέκονται σε πράξεις, που συνιστούν τρομοκρατική απειλή, όπως αυτές ορίζονται από τα εν λόγω πρωτόκολλα.
Σε παρέμβασή του ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, επισήμανε: «Είμαστε από τις πρώτες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κυρώνουν αυτό το Πρωτόκολλο. Μόνο τέσσερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης το έχουν κυρώσει μέχρι στιγμής, οπότε και ως πρώτη ναυτιλιακή δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για εμάς αποκτά ιδιαίτερη σημασία, αφού έχει συμπληρωθεί και ο απαιτούμενος αριθμός μελών του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού. Είμαστε από αυτούς που επιθυμούμε τα πλοία μας να υπόκεινται σε όλους τους ελέγχους και οι ανταγωνιστές μας που δεν θα έχουν κυρώσει αυτό το Πρωτόκολλο να μην έχουν την πρόσβαση στα λιμάνια. Αυτό μας δίνει οικονομικά πλεονεκτήματα, γι’ αυτό και η χώρα μας πάντοτε ήταν από τις χώρες που αυτές τις διεθνείς Συνθήκες του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού όχι μόνο τις ψήφιζε, αλλά προσπαθούσε και για την εφαρμογή τους στην ελληνική σημαία».
Και προσέθεσε: «Γιατί αυτό που άλλαξε την 11η Σεπτεμβρίου είναι ότι πλέον δεν υπάρχει ένας τρομοκράτης ο οποίος πρέπει να χρησιμοποιήσει όπλα, αλλά το ίδιο το μεταφορικό μέσο κατέστη το όπλο. Και αυτή η Σύμβαση, αυτό το Πρωτόκολλο ακριβώς αυτό κάνει, δίνει ορισμένες εξουσιοδοτήσεις προς τις χώρες που το έχουν κυρώσει και τα μέλη του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού να κάνουν τους ελέγχους, ώστε να μην υπάρχει η πιθανότητα το πλοίο το ίδιο να μετατραπεί σε όπλο τρομοκρατίας. Τέλος, θέλω να πω δύο πράγματα. Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, νομίζω ότι οι Έλληνες ναυτικοί είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια και στο πλοίο στο οποίο υπηρετούν και στη σημαία στην οποία υπηρετούν. Και θέλουμε οι Έλληνες ναυτικοί να υπηρετούν στην ελληνική σημαία και η ελληνική σημαία να είναι πιο διαφανής στις διαδικασίες».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο Λιμενικό Σώμα: «Σε ό,τι αφορά το Λιμενικό Σώμα, επειδή συμμερίζομαι την αγωνία σας απόλυτα, την αγωνία των ανδρών και των γυναικών του Λιμενικού Σώματος που κάνουν μια τεράστια προσπάθεια στο Αιγαίο για την τήρηση των θαλασσίων συνόρων, αλλά και μια τεράστια προσπάθεια για την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας, θα σας πω κάτι. Η κυβερνητική επιλογή είναι μια και σαφής: Η θωράκιση του Αιγαίου. Γι’ αυτό και το Λιμενικό Σώμα, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, έχει ήδη προκηρύξει διαγωνισμό για νέα πλωτά μέσα. Παίρνουμε και μέσα τα οποία θα τα χρησιμοποιήσουμε και ανταποκρίνονται στις ανάγκες για τη διαφύλαξη και την επιτήρηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ».
»Επίσης, το Λιμενικό Σώμα θα είναι από τα πρώτα Σώματα που θα προβεί σε καινούργιες προσλήψεις προσωπικού για να καλύψει ανάγκες που ανταποκρίνονται στον δύσκολο ρόλο που έχει να αντιμετωπίσει το Λιμενικό Σώμα. Εγώ είμαι πολύ περήφανος που συνεργάζομαι με τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος, γιατί πρόκειται περί ανθρώπων που έχουν υψηλότατο επίπεδο μόρφωσης, κατάρτισης, δυναμισμού και πάνω απ’ όλα ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι στην εθνική αποστολή, την οποία υπηρετούν».
