Robbie Williams: Όλα όσα αποκάλυψε για τη συναυλία στην Αθήνα!

Λίγες ημέρες πριν τη συναυλία του στην Αθήνα, ο Robbie Williams μίλησε στη real και αποκάλυψε πόσο τυχερός νιώθει για την καριέρα και τη ζωή του.

Η τέχνη συνδέεται άρρηκτα με το συναίσθημα. Τι χρειάζεται να διαθέτει ένας τραγουδοποιός ώστε να αγγίξει πραγματικά τις καρδιές του κοινού. Τι είναι εκείνο που κάνει τον αληθινό καλλιτέχνη;

Μμμ, ξέρεις, δεν θεωρώ τον εαυτό μου “αληθινό καλλιτέχνη”. Δεν μπορώ να με δω έτσι, ο τίτλος αυτός που φαίνεται κάπως επιτηδευμένος και με κάνει να ζαρώνω. Είμαι απλώς κάποιος που στάθηκε πολύ τυχερός και βρέθηκε στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Είμαι πολύ τυχερός που κατάφερα να εκφράσω τον εαυτό μου με τη βοήθεια κάποιον πολύ ταλαντούχων ανθρώπων. Ό,τι έχω κάνει, ό,τι κάνω και ό,τι θα κάνω στο μέλλον…δεν ξέρω πως το έκανα. “Μίλα μέσα από την καρδιά σου, σκέψου μέσα από τη καρδιά σου, σκέψου αυτά που γνωρίζεις” κάπως έτσι λειτούργησα.

Πάντως είναι ελάχιστοι εκείνοι που είναι γνωστοί και αγαπιούνται από εκατομμύρια ανθρώπους; Σε βαραίνει αυτό ή σε απελευθερώνει; Νιώθεις ευλογημένος;

Να σου πω την αλήθεια, αυτή είναι μια μόνιμη πηγή αμηχανίας και απορίας για εμένα. Ποτέ δεν αντιλαμβάνομαι απόλυτα γιατί αρέσει σε μερικούς ανθρώπους αυτό που κάνω. Είμαι, βέβαια, πάρα πολύ ευγνώμων και ας μην κατάλαβα ποτέ γιατί έρχονται να με δουν. Για μένα, η διεργασία, αυτή είναι σχεδόν διανοητική αρρώστια…Πάντα ψάχνω τρόπους να μην αποδέχομαι ότι το κατέχω όλο αυτό. Θέλω να αποδίδω την επιτυχία μου στην καθαρή τύχη, γιατί δεν μπορώ να την νιώσω πραγματικά δική μου και να την χαρώ. Δυστυχώς, έτσι λειτουργώ τις περισσότερες ημέρες. Σήμερα είμαι καλά. Αν νιώθω ευλογημένος; Περισσότερο από ευλογημένος. Ρεαλιστικά μιλώντας, η ζωή που μου έλαχε να ζήσω έχει ξεπεράσει και τα πιο τρελά μου όνειρα. Ναι, αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαι χαρούμενος μέσα στη σουίτα μου, που έχει τζακούζι και μια πελώρια οθόνη τηλεόρασης και δικής της πισίνα, σκέψου! Είναι καταπληκτικό. Όμως, νομίζω ότι δεν αντιλαμβάνεσαι πραγματικά αυτά που έχει αν δεν τα χάσεις. Δεν περιφέρεσαι ολημερίς σκεπτόμενος πόσο ευλογημένος είσαι. Ίσως πρέπει να το κάνω, ίσως οφείλω να εξασκηθώ σ’ αυτό, δεν ξέρω…