PLUS
Από την Αλεξάνδρα Χριστίνα Ιωάννου
Λένε πως οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να συνδέονται συναισθηματικά με τα γεγονότα τα οποία καλύπτουν. Για να μπορούν να είναι αντικειμενικοί. Ορθό.
Λένε πως αυτό που συνέβη πέρυσι στο Μάτι, έχει ξανασυμβεί. Μπορεί όχι με τον ίδιο τρόπο, μπορεί όχι με τον ίδιο αριθμό θυμάτων. Όχι από μία μεμονωμένη πολιτική ηγεσία. Ορθό.
Λένε πως όσο περισσότερο ψάχνεις να μάθεις την αλήθεια, απογοητεύεσαι και φτάνεις στο σημείο μερικές φορές να αναρωτιέσαι σε τι κράτος ζεις και αν αξίζει να παλεύεις. Ορθό.
Γιατί όσο και αν συμφέρει κάποιους, οι δημοσιογράφοι ΔΕΝ είναι άνθρωποι, ΔΕΝ έχουν ηθική, ΔΕΝ έχουν ελευθερία, ΔΕΝ επιλέγουν τα θέματά τους, ΔΕΝ έχουν συνείδηση και ΔΕΝ έχουν αρχές.
ΜΗ ΟΡΘΟ.
Οι δημοσιογράφοι, όπως και οι πολιτικοί και οι …παράγοντες και όσοι τελοσπάντων θεωρούνται να είναι κομμάτι ενός συστήματος, προέρχονται από μία κοινωνία. Δεν εκφράζουν απαραίτητα τη συντριπτική πλειοψηφία αυτής, αλλά πρόερχονται, είναι κομμάτι της, μέρος του DNA της.
Πέρυσι στο ΜΑΤΙ σταμάτησε ο χρόνος κυριολεκτικά και μεταφορικά για πολλούς ανθρώπους.
Για όσους έφυγαν με έναν από τους πλέον τραγικούς τρόπους, μικροί και μεγάλοι, όπου και αν βρίσκονται, δεν μπορούν ενδεχομένως να μιλήσουν.
Για όσους δε τους έχασαν από κοντά τους τα λόγια είναι φτωχά.
Για όσους είπαν ψέματα και καπηλεύονται με οποιονδήποτε τρόπο αυτό το απεχθές συμβάν όμως, για κάποιους από εμάς, θεωρούμε ως καθήκον (το ελάχιστον), να αποτίσουμε έναν φόρο τιμής στη μνήμη όσων έφυγαν και όσων, αν και υπάρχουν ακόμα, παλεύουν για να ζήσουν. Και θα το πράξουμε λέγοντας την αλήθεια και ρωτώντας για να τη μάθουμε, δημόσια όμως αυτή τη φορά.
Μία θερμή παράκληση μόνο, γιατί τα λόγια όπως είπαμε είναι φτωχά. Όσοι γνωρίζετε μιλήστε, μην ξεχνάτε τους συνανθρώπους, γείτονες, περίοικούς σας.
Και να μην χάσετε την ΜΠΑΜ της Κυριακής. Δώσαμε μία υπόσχεση. Αυτή τη φορά θα απευθυνθούμε στη νέα ηγεσία του τόπου και θα μεταφέρουμε συγκεκριμένα περιστατικά και ονόματα.
Από εκεί και πέρα ο Θεός μαζί μας. Από εκεί και πέρα είναι επιλογή τους, όχι δική μας.
