PLUS
Δεν πρόκειται για αυγουστιάτικη φιλολογία. Η αντικατάσταση του υπολοίπου του δανείου του ΔΝΤ προς την Ελλάδα μέχρι την άνοιξη του 2016 από αντίστοιχο ή μεγαλύτερο δάνειο από το EFSF, αποτελεί σοβαρή και «μελετημένη από τις αρμόδιες κοινοτικές υπηρεσίες» εκδοχή στις εξελίξεις των επόμενων μηνών.
Με μία και μόνη διαφορά σε σχέση με τα όσα έχουν γραφτεί ή «ψιθυριστεί» μέχρι σήμερα: η αντικατάσταση αυτή θα είναι μέρος της συνολικής αναδιάρθρωσης του χρέους που θα αρχίσει επίσημα να συζητείται από τον Νοέμβριο και όχι απλά η αντικατάσταση ενός δανείου από ένα άλλο και μάλιστα με επιβαρυντικό στοιχείο ένα επιπλέον μνημόνιο όπως ανησυχούν κάποια κυβερνητικά στελέχη.
Για τις σχετικές παρεμβάσεις οι κ.κ. Γιουνκέρ και Ρέγκλιγκ έχουν ήδη συζητήσει και κάποιες «ιδέες» έχουν κωδικοποιηθεί στο πλαίσιο της «νέας αρχιτεκτονικής» της Κομισιόν που θα συγκροτηθεί από το νεοεκλεγέντα λουξεμβούργιο πρόεδρό της.
Όπως έγραψε την περασμένη εβδομάδα το «Κεφάλαιο» -και επιμένει παρά τις… διαρροές περί διάψευσης τέτοιων προθέσεων- οι σχετικές συζητήσεις έχουν ήδη αρχίσει και θα αποτελέσουν μέρος του «πακέτου» που θα παρουσιάσει ο κ. Γιουνκέρ τον Νοέμβριο σαν μέρος της στρατηγικής της νέας Κομισιόν η οποία, όπως ήδη παραδέχονται στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά και του Συμβουλίου, θα είναι «Επιτροπή του Γιουνκέρ» και όχι «η Επιτροπή των… Επιτρόπων» όπως είχε συμβεί με τον κ. Μπαρόζο.
Η αλλαγή αυτή στο ρόλο της Κομισιόν είναι ήδη αποδεκτή από τις ισχυρές πρωτεύουσες και κυρίως το Βερολίνο και… εξυπηρετείται από την επιλογή του «πολιτικού και όχι γραφειοκράτη» κ. Γιουνκέρ, θα συμβαδίσει δε όπως προαναγγέλουν στελέχη του Συμβουλίου με την διακριτική αναδίπλωση του ρόλου του Συμβουλίου, καθώς τόσο η πολιτική όσο και η οικονομική κατάσταση στην Ευρωζώνη απαιτεί αλλαγές που «μπορούν να εκφρασθούν με μαεστρία από τον κ. Γιουνκέρ επικεφαλής της Κομισιόν σε ένα πολύ πιο ενεργό ρόλο…».
Μέρος αυτών των αλλαγών είναι και η διακριτική αποχώρηση του ΔΝΤ από τον ρόλο χρηματοδότη της Ευρωζώνης, γεγονός που το θέλει και το επιδιώκει η πλειονότητα των χωρών στο Διοικητικό του Συμβούλιο.
Στο οποίο εκτός απροόπτου στην φθινοπωρινή Σύνοδο θα τεθούν προς αναμόρφωση και τα κριτήρια βιωσιμότητας χρέους, αλλαγές που συζητήθηκαν στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ στις 13 Ιουνίου, όπως επισήμανε το «Κεφάλαιο» τον Ιούνιο και επιβεβαίωσε την περασμένη εβδομάδα.
Μία από τις συνέπειες αυτής της ενσωμάτωσης των υπολοίπων του δανείου του ΔΝΤ στο πακέτο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα είναι και η μείωση του κόστους εξυπηρέτησής του δανείου καθώς το κόστος δανεισμού από το ΔΝΤ αντιστοιχεί αν υπολογισθεί σε σταθερές τιμές όπως τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου στο 5,10% περίπου ή στο 3,8% αν αντιστοιχηθεί σε κυμαινόμενο επιτόκιο. Δηλαδή κατά τι ακριβότερο από όσο ήδη δανείζεται το ελληνικό δημόσιο στις τελευταίες εκδόσεις του από τις αγορές ( !) όταν τα δάνεια του EFSF «κοστίζουν» έως και τρείς μονάδες φθηνότερα…
Το παράδοξο είναι ότι κάποια κυβερνητικά στελέχη παρ’ όλα αυτά «ανησυχούν» για την αντίδραση των αγορών «αν φύγει το ΔΝΤ».
Πηγή: capital.gr
