Ο ιός του Δυτικού Νείλου έρχεται και πάλι στο προσκήνιο μετά τον θάνατο τριών συμπολιτών μας. Όπως μας είπαν από το ΚΕΕΛΠΝΟ, βρισκόμαστε σε περίοδο έξαρσης του φαινομένου από τις αρχές του καλοκαιριού και πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα το ΚΕΕΛΠΝΟ, από την αρχή της περιόδου 2018 μέχρι τις 9/8/2018 (ώρα 14.00) έχουν διαγνωστεί εξήντα (60) κρούσματα λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου, εκ των οποίων τα σαράντα οκτώ (48) παρουσίασαν εκδηλώσεις από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ, εγκεφαλίτιδα ή/και μηνιγγίτιδα ή/και οξεία χαλαρή παράλυση) και δώδεκα (12) είχαν ήπιες εκδηλώσεις (εμπύρετο νόσημα), όπως φαίνονται στον παρακάτω πίνακα:
Για το πρώτο καταγεγραμμένο από το ΚΕΕΛΠΝΟ περιστατικό αναφέρεται έναρξη συμπτωμάτων στις 31 Μαΐου 2018.
Κρούσματα λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου σε ανθρώπους και ζώα είχαν καταγραφεί τα έτη 2010-2014 και 2017, κατά τους θερινούς μήνες, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ενώ κυκλοφορία του ιού είχε καταγραφεί σε όλες σχεδόν τις Περιφέρειες. Δεδομένης της σύνθετης επιδημιολογίας και της απρόβλεπτης κυκλοφορίας του ιού, κρίνεται αναμενόμενη η εμφάνιση περιστατικών λοίμωξης από τον ιό στη χώρα κατά την τρέχουσα περίοδο, ενώ θεωρείται πιθανή η επανεμφάνιση και τις επόμενες περιόδους μετάδοσης.
Συνοπτικά, τα κρούσματα λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου που διαγνώσθηκαν και δηλώθηκαν στη χώρα μας τα τελευταία έτη (2010-2017) παρουσιάζονται στον πίνακα που ακολουθεί.
Πώς μεταδίδεται ο ιός του Δυτικού Νείλου
O ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται κυρίως μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων «κοινών» κουνουπιών. Η βασική δεξαμενή του ιού στη φύση είναι κυρίως τα άγρια πτηνά, από όπου μολύνονται τα κουνούπια, ενώ οι άνθρωποι δεν μεταδίδουν περαιτέρω τον ιό σε άλλα κουνούπια.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι ασθενείς παραμένουν ασυμπτωματικοί ή έχουν ήπια συμπτωματολογία, ενώ οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις της νόσου, όπως π.χ. εγκεφαλίτιδα, αφορούν συνήθως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα.
Οι ασθενείς που καταγράφηκαν είναι κάτοικοι αστικής περιοχής της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής, ωστόσο οι περιοχές κυκλοφορίας του ιού κατά την τρέχουσα περίοδο δεν μπορούν να προβλεφθούν με ασφάλεια, καθώς η επιδημιολογία του ιού καθορίζεται από πολλούς παράγοντες. Ως εκ τούτου, συνιστάται να λαμβάνονται συστηματικά μέτρα ατομικής προστασίας από κουνούπια σε όλη την επικράτεια.
Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου
Ασυμπτωματική λοίμωξη: Το 80% των ατόμων που μολύνονται δεν εκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα.
Ήπια νόσος: Υπολογίζεται ότι περίπου 20% αυτών που μολύνονται με τον ιό αναπτύσσουν την ήπια μορφή της νόσου, που μπορεί να εκδηλώσει συμπτώματα όπως πυρετό, πονοκέφαλο, γενικευμένη αδυναμία/καταβολή, πόνους στους μυς και στις αρθρώσεις (εικόνα γρίπης), ενώ επίσης μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (ναυτία, εμετοί, διάρροιες, ανορεξία, κοιλιακός πόνος), δερματικά εξανθήματα και διόγκωση των λεμφαδένων.
Σοβαρή μορφή νόσου: Λιγότερα από 1 στα 100 άτομα που μολύνονται (κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) αναπτύσσουν τη σοβαρή μορφή της νόσου που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα ή οξεία χαλαρή παράλυση). Τα συμπτώματα της σοβαρής μορφής μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, δυσκαμψία αυχένα, διαταραχή επιπέδου συνείδησης και συμπεριφοράς (απάθεια, λήθαργο, αποπροσανατολισμό, σύγχυση, κώμα), νευρολογικά συμπτώματα (αστάθεια, διαταραχή βάδισης και κινητικότητας, τρέμουλο, σπασμούς, παραλύσεις), σοβαρή μυϊκή αδυναμία, διαταραχές όρασης.
Ποια μέτρα πρέπει να λαμβάνονται
Τα μέτρα ατομικής προστασίας από τα κουνούπια περιλαμβάνουν τη χρήση εγκεκριμένων δραστικών εντομοαπωθητικών ουσιών σώματος και περιβάλλοντος, σητών, κουνουπιέρων, κλιματιστικών, ανεμιστήρων κ.λπ. Επιπροσθέτως, συνιστάται να λαμβάνονται μέτρα για τη μείωση των εστιών αναπαραγωγής των κουνουπιών, που περιλαμβάνουν αποφυγή δημιουργίας λιμναζόντων νερών σε μπαλκόνια, αυλές και χωράφια, απομάκρυνση των στάσιμων νερών με αναποδογύρισμα ή κάλυψη όλων των δοχείων / περιεκτών που συγκρατούν νερό (π.χ. κάλυψη με σήτα των αγωγών εξαερισμού των βόθρων) ή με τακτικό άδειασμα του νερού (τουλάχιστον κάθε επτά ημέρες).