PLUS
Αυτή είναι η ιστορία του Τζέφρι Ντάμερ. Πρόκειται για τον πιο διαβόητο δολοφόνο των 80s. Του ανθρώπου που ήταν υπεύθυνος για 17 δολοφονίες νεαρών ανδρών μεταξύ των ετών 1978 και 1991, με ιδιαίτερα σκληρές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, νεκροφιλίας και κανιβαλισμού.
Του Σταύρου Ζαγκανά
Το ανθρωπόμορφο τέρας του Μιλγουόκι ήταν υπεύθυνος για 17 δολοφονίες νεαρών ανδρών μεταξύ των ετών 1978 και 1991!
Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς serial killers των ΗΠΑ, με εγκλήματα που συγκλόνισαν ολόκληρο τον κόσμο. Ένας αμετανόητος κανίβαλος serial killer που πρόσφατα έγινε σειρά και στο Netflix! Το τέλος του; Ιδιαίτερο…
Ποιος ήταν
O Τζέφρι Ντάμερ γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1960. Ήταν ένας γλυκομίλητος και ευγενικός άντρας, από μια οικογένεια φυσιολογική, με γονείς μορφωμένους που προσπαθούσαν να παρέχουν σ’ εκείνον και στον μικρότερο αδερφό του ό,τι χρειάζονταν. Στις 22 Ιουλίου 1991 που ήρθαν στο φως τα εγκλήματά του, ο χημικός πατέρας του και η σύμβουλος υγείας μητέρα του αγωνιούσαν να καταλάβουν ποιο δικό τους λάθος οδήγησε τον γιο τους σε αυτή την εγκληματική πορεία.
Σύμφωνα με αυτά που έγιναν γνωστά αργότερα, ο Ντάμερ υπήρξε θύμα bullying στο σχολείο, ενώ συνήθιζε να μαζεύει πτώματα νεκρών ζώων που έθαβε στο δάσος πίσω από το σπίτι των γονιών του. Στην ηλικία των 16 ετών άρχισε να αναπτύσσει σεξουαλικές φαντασιώσεις με νεκρούς και επιπλέον να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ.
Ο πρώτος φόνος
Ήταν 18 Ιουνίου του 1978 και ο Τζέφρι Ντάμερ είχε μόλις αποφοιτήσει από το λύκειο. Εκείνη την περίοδο έμενε μόνος του στο πατρικό του σπίτι, καθώς οι γονείς του είχαν χωρίσει. Ένα απόγευμα και καθώς οδηγούσε προς το σπίτι, ο 18χρονος Στίβεν Χικς έκανε ωτοστόπ και του ζήτησε να τον μεταφέρει στη διπλανή πόλη. Ο Ντάμερ δέχτηκε, ωστόσο του πρότεινε να κάνουν ένα διάλειμμα και να χαλαρώσουν πίνοντας μπίρες στο υπόγειο του σπιτιού του. Όταν ο 18χρονος ετοιμάστηκε με σκοπό να φύγει, ο Τζέφρι Ντάμερ τον χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού με ένα βαράκι και μόλις είδε ότι ο νεαρός ανέπνεε ακόμη, τον στραγγάλισε με ένα σχοινί, ενώ ολοκλήρωσε τη σεξουαλική του φαντασίωση, όταν αυνανίστηκε πάνω από το πτώμα του νεαρού αγοριού.
Την επόμενη μέρα διαμέλισε το σώμα, το επεξεργάστηκε και το έθαψε στον κήπο. Μερικές εβδομάδες αργότερα, το ξέθαψε και ξεχώρισε τη σάρκα από τα οστά. Κατέστρεψε το δέρμα μέσα σε οξύ και θρυμμάτισε τα οστά με βαριοπούλα!
Μαθήματα ανθρωπολογίας
Μετά την πρώτη δολοφονία άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, αλλά οι βαθμοί του ήταν πολύ χαμηλοί και είχε γίνει πλέον αλκοολικός. Όταν ο πατέρας του βρήκε το φοιτητικό του δωμάτιο γεμάτο μπουκάλια, αρνούμενος να πληρώνει άλλο για τις σπουδές του, του πρότεινε να πάει στον στρατό.
Ο Ντάμερ στρατολογήθηκε τον Ιανουάριο του 1979, τοποθετήθηκε στη Δυτική Γερμανία και υπηρέτησε έως τον Μάρτιο του 1981, οπότε και απολύθηκε λόγω των προβλημάτων του με το αλκοόλ. Για τον ίδιο λόγο, όταν γύρισε στις ΗΠΑ, ο πατέρας και η μητριά του δυσαρεστήθηκαν με την κατάστασή του και τον έστειλαν να μείνει με τη γιαγιά του.
Η γιαγιά
Η γιαγιά του Ντάμερ ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας στο οποίο έδειχνε αγάπη. Υπολόγιζαν στην επιρροή της και θεωρούσαν ότι θα μπορούσε να τον πείσει να κόψει το αλκοόλ και να βρει δουλειά. Ζούσε αρμονικά με τη γιαγιά του, τη συνόδευε στην εκκλησία και έκανε δουλειές, όμως οι καταχρήσεις δεν λάμβαναν τέλος όπως επιθυμούσε η οικογένεια. Το 1985 έπιασε δουλειά σε μια βιοτεχνία παρασκευής σοκολάτας, όπου δούλευε τη νύχτα. Στο μεταξύ, έχοντας πια αποδεχτεί τη σεξουαλική του ταυτότητα, σύχναζε σε γκέι μπαρ και λουτρά ομοφυλόφιλων του Μιλγουόκι.
Μάλιστα, εκείνη την εποχή αυτή είχε κλέψει από ένα κατάστημα και είχε φέρει στο σπίτι μια αντρική κούκλα βιτρίνας, την οποία χρησιμοποιούσε για σεξουαλική διέγερση. Η γιαγιά του, όταν βρήκε την κούκλα στη ντουλάπα, του ζήτησε να την πετάξει. Αυτή η ερωτική επιθυμία που παρουσίασε ο Ντάμερ ονομάζεται αγαλματοφιλία ή πυγμαλιωνισμός. Η ερωτική επιθυμία γεννιέται από την «ομορφιά της ακινησίας».
«Κατακτήσεις»
Ο Τζέφρι Ντάμερ, αν και είχε πολλές «κατακτήσεις», δεν έμενε ποτέ εντελώς ικανοποιημένος από τους παρτενέρ του, γιατί ήταν πολύ κινητικοί κατά τη διάρκεια του σεξ. Έτσι άρχισε να ρίχνει στο ποτό τους υπνωτικά χάπια και συνουσιαζόταν μαζί τους όσο αυτοί κοιμόντουσαν. Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό, ούτε και αυτό δεν ήταν αρκετό για να τον ικανοποιήσει.
Στις 20 Νοεμβρίου του 1987, ο Ντάμερ βρήκε το επόμενο θύμα του, τον Στίβεν Τουόμι, τον οποίο γνώρισε σε ένα γκέι μπαρ. Δεν είχε σκοπό να τον σκοτώσει, ούτε θυμόταν να τον ξυλοκοπά, αλλά τα σημάδια από τις γροθιές του ήταν εμφανή πάνω στο πτώμα. Δεν ήθελε να βασανίζει τα θύματά του, για αυτό τα νάρκωνε, για να μην υποφέρουν.
Μόλις ξύπνησε δίπλα στον νεκρό άνδρα, διαμέλισε το σώμα του, έλιωσε τα οστά και τα πέταξε στα σκουπίδια. Έβρασε το κρανίο του και το κράτησε για δύο εβδομάδες, χρησιμοποιώντας το για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις…
Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και τη σύλληψή του, το 1991, ο Τζέφρι Ντάμερ δεν σταμάτησε να σκοτώνει και πλέον ήταν και νεκρόφιλος, καθώς το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η επαφή με τα πτώματα.
Ορισμένες φορές κρατούσε τα κρανία και, αφού τα έβραζε, τα έβαφε γκρι, για να φαίνονται σαν πλαστικές κούκλες. Ακόμα, αν είχε αδυναμία σε κάποιο θύμα, βαλσάμωνε τα γεννητικά του όργανα και όποιο άλλο σημείο του σώματός του θεωρούσε πολύ όμορφο.
«Κάτι περίεργο…»
Δίπλα από το διαμέρισμα του Τζέφρι Ντάμερ βρισκόταν η γειτόνισσά του, η Γκλέντρα Κλίβελαντ, η οποία επανειλημμένως είχε προσπαθήσει να αναφέρει στις Αρχές ότι «κάτι περίεργο» συνέβαινε στο διπλανό σπίτι, καθώς άσχημες μυρωδιές, κραυγές και ήχοι ηλεκτρικών εργαλείων έρχονταν από τον χώρο.
Ωστόσο, η αστυνομία την αγνοούσε λόγω του ότι ήταν μαύρη. Η Κλίβελαντ πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου 2010, σε ηλικία 56 ετών, στο Μιλγουόκι στο διαμέρισμά της.
Στις 22 Ιουλίου το βράδυ ο Τζέφρι Ντάμερ είχε προσεγγίσει τρεις άντρες και προσφέροντάς τους 100 δολάρια, τους πρότεινε να τον ακολουθήσουν στο διαμέρισμά του, για να τους φωτογραφίσει γυμνούς, να πιουν μπίρες και να χαλαρώσουν. Από τους τρεις δέχθηκε μόνο ένας, ο 32χρονος Τρέισι Έντουαρντς.
«Θα φάω την καρδιά»
Μόλις έφτασαν στο διαμέρισμα ο Ντάμερ επιχείρησε να του περάσει χειροπέδες, αλλά μόλις πέρασε τη μια στο ένα χέρι, εκείνος αντέδρασε. Τότε τον οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα για να τον φωτογραφίσει, ενώ κρατούσε ένα μαχαίρι. Ο Έντουαρντς ξεκούμπωσε το πουκάμισό του για να ηρεμήσει τον Ντάμερ, λέγοντας ότι θα του επέτρεπε να τον φωτογραφίσει, αν του έβγαζε τις χειροπέδες και απομάκρυνε το μαχαίρι. Ο Ντάμερ απλώς ακούμπησε το κεφάλι του στο στήθος του Έντουαρντς, άκουσε τον χτύπο της καρδιάς του και, πιέζοντας το μαχαίρι, είπε: «Θα σου φάω την καρδιά».
Επί πέντε ώρες μιλούσε ήρεμα στον Ντάμερ και του έλεγε ότι είναι φίλος του, ώσπου κάποια στιγμή που ο Τζέφρι Ντάμερ έδειξε αφηρημένος και ο Έντουαρντς σηκώθηκε από τον καναπέ, έσπρωξε τον Ντάμερ και βγήκε τρέχοντας από την εξώπορτα. Στον δρόμο σταμάτησε ένα περιπολικό και, έχοντας κρεμασμένες στο ένα χέρι τις χειροπέδες, εξήγησε στους αστυνομικούς το συμβάν και τους οδήγησε στο διαμέρισμα του δολοφόνου.
Επί δύο εβδομάδες ντετέκτιβ του Ανθρωποκτονιών και του FBI ανέκριναν τον Τζέφρι Ντάμερ σχετικά με τις δολοφονίες που είχε διαπράξει και τα αποδεικτικά στοιχεία που βρέθηκαν στο διαμέρισμά του. Ο Ντάμερ παραιτήθηκε από το δικαίωμά του να έχει δικηγόρο παρόντα στις ανακρίσεις, λέγοντας ότι ήθελε να ομολογήσει όλα όσα είχε κάνει.
Παγκόσμιο ενδιαφέρον
Η είδηση της σύλληψης του Ντάμερ είχε ακαριαία και παγκόσμια προβολή: Στο διαμέρισμα στο Μιλγουόκι των ΗΠΑ η αστυνομία είχε βρει ένα τεράστιο βαρέλι με διαβρωτικό οξύ που περιείχε ανθρώπινα μέλη, δύο ολόκληρους σκελετούς, ένα ζευγάρι κομμένα χέρια, δύο κομμένα και συντηρημένα πέη, ένα μουμιοποιημένο τριχωτό κεφαλής και 74 φωτογραφίες ανθρώπων σε διάφορες φάσεις αποσύνθεσης. Ένοικος του διαμερίσματος αυτού, του «213», ήταν ο 31χρονος Τζέφρι Ντάμερ, που οι δημοσιογράφοι θα αποκαλούσαν τις επόμενες μέρες «το τέρας», «το κτήνος», «ο κανίβαλος του Μιλγουόκι».
Οι σκληρές μέθοδοι
Όπως αποκαλύφθηκε ο Ντάμερ ήταν υπεύθυνος για 17 δολοφονίες νεαρών ανδρών μεταξύ των ετών 1978 και 1991 με ιδιαίτερα σκληρές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, νεκροφιλίας, κανιβαλισμού. Ομολόγησε την ενοχή του για τις δολοφονίες, αλλά στη δίκη του οι συνήγοροι υπεράσπισης υποστήριξαν ότι ήταν παράφρων. Η Εισαγγελία απέρριψε το επιχείρημα. Καταδικάστηκε το 1992 σε ισόβια κάθειρξη συν 70 χρόνια (στο Ουισκόνσιν η θανατική ποινή καταργήθηκε το 1853) και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου δύο χρόνια αργότερα από έναν σχιζοφρενή συγκρατούμενό του, τον Κρίστοφερ Σκάρβερ. Σε δύο μέρες πέθανε…
