Χρόνο, ηρεμία και… ρευστότητα αναζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με συμμάχους Ομπάμα, Γιούνκερ και Ντράγκι – Κρίσιμος ο ρόλος της Γαλλίας
Την αναστροφή του κλίματος ανησυχίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αρνητικό ντόμινο από την αντίδραση των αγορών, μετά την ανοιχτή διαφωνία για το οριστικό τέλος του μνημονιακού προγράμματος και του ρόλου της τρόικας, επιχειρεί η κυβέρνηση με τις περιοδείες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, αλλά και του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Στόχος της κυβέρνησης είναι να επιτύχει μία ενδιάμεση συμφωνία «γέφυρα», με την οποία θα περάσει ομαλά και χωρίς ανεπανόρθωτες αναταράξεις, η χώρα από την εποχή των μνημονίων και της τρόικας, σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και αναπτυξιακών πολιτικών, που θα επιβλέπεται από τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης. Το κρίσιμο ζητούμενο είναι να διασφαλιστεί στο ενδιάμεσο αυτό διάστημα η ρευστότητα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και ένα ελάχιστο τείχος προστασίας από τυχόν επιθέσεις των αγορών, που θα διαβλέπουν αστάθεια και αβεβαιότητα. Και φυσικά η ομαλή εξυπηρέτηση στο διάστημα αυτό των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας, με δεδομένο ότι η καταβολή των δόσεων από το προηγούμενο πρόγραμμα, την ολοκλήρωση του οποίου αρνείται η κυβέρνηση, δεν θα γίνει.
Η προσωρινή αυτή συμφωνία θεωρείται αναγκαία προκειμένου να δοθεί χρόνος στη νέα κυβέρνηση για να παρουσιάσει σε δανειστές και εταίρους τις προτάσεις της για την περαιτέρω πορεία της χώρας, που θα εγγυάται αφενός την αποπληρωμή του χρέους, όπως αυτό θα έχει διαμορφωθεί μετά τη συζήτηση για τα μέτρα ελάφρυνσής του – ή και διαγραφής μέρους του όπως ζητά η Αθήνα – αφετέρου την μετατροπή της οικονομίας της σε ανταγωνιστική, με επιβολή κανόνων και τη διοικητική μεταρρύθμιση.
Η Αθήνα θα ήθελε μία «συμφωνία γέφυρα», που θα διαρκέσει ένα τρίμηνο, έως τα τέλη του Μαΐου έστω, για να καταθέσει το νέο πρόγραμμα και έτσι αντί να έχει το βραχνά της 28ης Φεβρουαρίου για το μνημονιακό πρόγραμμα, η «τελική γραμμή» να μετατεθεί για τις 28 Μαΐου.
“Πρώτον κανείς δεν μιλάει για τρόικα, αλλά για θεσμούς της Ευρώπης και το ΔΝΤ, δεν συζητάμε για συνέχιση προγράμματος αλλά για νέα συμφωνία, τρίτον η έμφαση όχι σε μέτρα αλλά σε πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων”, εξήγησε το βράδυ της Κυριακής ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης.
Οι στόχοι της διαπραγμάτευσης
Η κυβέρνηση ελπίζει να κερδίσει τον πρώτο γύρο των «εχθροπραξιών» μέσα στην εβδομάδα: Να γίνει καταρχάς αποδεκτή η θέση της ότι δεν πρόκειται να ολοκληρώσει το πρόγραμμα του μνημονίου, που άφησε στη μέση η προηγούμενη κυβέρνηση και άρα δεν τίθεται θέμα παράτασης πέραν της 28ης Φεβρουαρίου. Θεωρείται ότι μπορεί να βρεθεί μία εύσχημη φόρμουλα ώστε να μην φανεί οι δανειστές και εταίροι αποδέχονται ευθέως τον τερματισμό του και άρα την αποτυχία του.
Δεύτερον, ότι δεν υπάρχει πλέον τρόικα και δεν τίθεται κανένα θέμα επιστροφής της στην Αθήνα, όπως με εντυπωσιακό τρόπο ξεκαθάρισε στον επικεφαλής του eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Τρίτον, ότι το νέο πρόγραμμα θα είναι εστιασμένο πρωτίστως σε μεταρρυθμίσεις για τη διοικητική αποτελεσματικότητα του κράτους, την διαφάνεια και την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Στη συνέχεια, με όπλο τη διαβεβαίωση ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει σε ελλειμματικούς προϋπολογισμούς και ότι θα ανοίξει το παιχνίδι των ξένων επενδύσεων, χωρίς όμως το πλαίσιο του ολιγαρχικού καθεστώτος και τη λογική του ξεπουλήματος, θα επιδιώξει μία βιώσιμη λύση για το χρέος, ώστε αυτό ακόμη κι αν δεν μειωθεί ονομαστικά (κούρεμα), τουλάχιστον να γίνει «εξυπηρετήσιμο», κυρίως με την απάλειψη των απαιτήσεων που έθεσαν οι δανειστές για εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2020, αλλά και να αλλάξει συνολικά τον προσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής σε αναπτυξιακή κατεύθυνση, αφήνοντας οριστικά πίσω τις πολιτικές της λιτότητας.
Ταξίδια και σύμμαχοι
Στη μάχη για την επίτευξη των παραπάνω ο Αλέξης Τσίπρας ποντάρει πολλά στον άτυπο άξονα Γαλλίας – Ιταλίας, που έχουν και το μεγαλύτερο πρόβλημα χρέους στην ευρωζώνη, αλλά και στη στήριξη που παρέχει απλόχερα η Ουάσιγκτον, όπως φάνηκε από το «μανιφέστο» του Μπαράκ Ομπάμα κατά του δόγματος λιτότητας, που εφαρμόζει στην Ευρώπη το Βερολίνο.
Σύμμαχο έχει πλέον η Αθήνα σε σειρά αιτημάτων της και τον επικεφαλής της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος παραδέχθηκε το τέλος της τρόικας, ενώ τάχθηκε και υπέρ της επαναφοράς του βασικού μισθού στα προ μνημονίου επίπεδα.
Ο πρωθυπουργός, ο οποίος πραγματοποιεί σήμερα συμβολική επίσκεψη στην Κύπρο, μεταβαίνει αύριο στη Ρώμη και την Τετάρτη σε Βρυξέλλες και Παρίσι γι αυτό ακριβώς το λόγο: Για να εξασφαλίσει στήριξη στο εγχείρημα μίας νέας συμφωνίας, από τον Ματέο Ρέντσι, τον κ. Γιούνκερ και τον Φρανσουά Ολάντ.
Ήδη για την προετοιμασία αυτής της πρωθυπουργικής αποστολής, ο κ. Βαρουφάκης συνάντησε την Κυριακή τον Γάλλο ομόλογό του Σαπέν, με τον οποίο συζήτησαν σε καλό κλίμα και κατέληξαν στον κοινό τόπο ότι η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο.
Κρίσιμος όμως σύμμαχος θεωρείται και ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο οποίος κρατά ουσιαστικά τα κλειδιά της ευρωζώνης, αφού είναι εκείνος που εξασφαλίζει τη ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες και καθορίζει το κλίμα της ηρεμίας ή της ανησυχίας, ανάλογα με τις κινήσεις του. Εφόσον την Τετάρτη η ΕΚΤ συνεχίσει την παροχή ρευστότητα, μέσω του ELA, στις ελληνικές τράπεζες, όπερ και το απολύτως πιθανό, τότε η Αθήνα παίρνει βαθιά ανάσα και αποκτά άνεση για να κάνει τις κινήσεις της.