Κάτι περισσότερο από ξεκάθαρο είναι το μήνυμα που επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση στους οποιασδήποτε «μορφής» κατόχους μαύρου χρήματος, σύμφωνα με το οποίο, «δεν μας ενδιαφέρει ποιον έκλεψες, δεν μας ενδιαφέρει πόσα έκλεψες, δεν μας ενδιαφέρει πώς έκλεψες, δώσε σε μάς κάτι λιγότερο από τα μισά και… καθάρισες».
Στο θέμα είχε αναφερθεί το ereportaz ήδη από τις 28 Απριλίου 2015
Πλυντήριον «Η Ωραία Ελλάς»: Νομοσχέδιο-σκάνδαλο ξεπλένει το μαύρο χρήμα αντί ενός μικρού ποσοστού
Αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο ενός σεναρίου που εξετάζεται στο πλαίσιο του νομοσχεδίου το οποίο υποτίθεται πως θα αφορά το μαύρο χρήμα, το οποίο, με έναν φόρο της τάξης του 45% θα μπορεί να νομιμοποιεί κεφάλαια που προέρχονται από κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα και χωρίς την παραμικρή υποχρέωση του κατόχου να δώσει την οποιαδήποτε εξήγηση για την προέλευσή του.
Δημοσιεύματα του Τύπου το χαρακτηρίζουν ως «συγχωροχάρτι» ωστόσο, αν κάποιος έλεγε πως δεν είναι τίποτε λιγότερο από μια απόφαση του ελληνικού κράτους να μπει συνέταιρος σε κακουργηματικές πράξεις, δεν θα απείχε διόλου από την πραγματικότητα, αφού τελικά συμβαίνει ακριβώς… αυτό.
Δισεκατομμύρια ευρώ από φοροδιαφυγή, ναρκωτικά, ληστείες, τράφικινγκ, μίζες και κάθε λογής εγκληματική δραστηριότητα, θα μπορούν τώρα να εμβαπτιστούν στην κολυμβήθρα της συγκεκριμένης νομοθετικής πρόβλεψης και με ένα 45% για τα… έξοδα της «βάπτισης», το χρήμα αυτό θα μπορέσει να εμφανιστεί ξανά ως πεντακάθαρο, προφανώς για να αποτελέσει τη συρμαγιά για νέες αντίστοιχης νομιμότητος «δραστηριότητες»…
Σύμφωνα με τα «Νέα Σαββατοκύριακο», το απροκάλυπτο αυτό ξέπλυμα χρήματος τη… φροντίδι του κράτους, θα στοιχίζει τον φόρο που αναλογούσε την περίοδο της απόκρυψης.
«Οι ποινές για όσους διαπράττουν φοροδιαφυγή θα αυξηθούν και επιπλέον οι ποινικές διαδικασίες θα ενεργοποιούνται άμεσα»Έτσι, αν τα κεφάλαια κρύφτηκαν σε τράπεζες του εξωτερικού ή του εσωτερικού, σε θυρίδες, σε στρώματα ή έγιναν ακίνητα το 2000 για παράδειγμα, όταν ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής ήταν 45%, ο φόρος αποκάλυψης των αδήλωτων κεφαλαίων θα φτάνει το 45%, αν δεν δηλώθηκαν χρήματα το 2014, με ανώτατο συντελεστή 42%.
Φυσικά, ακόμη και έτσι, το ερώτημα που δείχνει αυτόματα να ανακύπτει είναι το κίνητρο για το οποίο κάποιος να θέλει να μοιραστεί ξαφνικά με το ελληνικό δημόσιο τη λεία του εγκλήματος. Η απάντηση «αρμοδίου στελέχους» στο ερώτημα αυτό «Διότι αν τον βρούμε θα του πάρουμε το 100%, απλώς επιβάλλοντας φόρο, πρόστιμα και νόμιμες προσαυξήσεις» μόνο τη θυμηδία θα μπορούσε να προκαλέσει καθώς ήδη δεκάδες λίστες με χιλιάδες ονόματα μεγαλοσχημόνων που κατάφεραν να βγάλουν δισεκατομμύρια στο εξωτερικό, κοιμούνται ήσυχες σε κάποια συρτάρια όπως ακριβώς άλλο τόσο ήσυχοι κοιμούνται και οι επιτήδειοι στα κρεβάτια τους…
Έτσι, και εφόσον τελικά η σχετική ρύθμιση περάσει, για μια ακόμη φορά το ελληνικό κράτος θα «διδάξει» στον πολίτη πως, έγκλημα δεν είναι να κλέβεις αλλά να μην δίνεις ένα μέρος από τα κλοπιμαία στο κράτος που, εν προκειμένω, δεν έχει κανένα ηθικό πρόβλημα να λειτουργεί ως κοινός κλεπταποδόχος αλλά και ως το καλύτερο πλυντήριο χρημάτων.