PLUS
Δεν υπάρχει, πλέον, καμία αμφιβολία ότι ζούμε μερικές από τις… μεγαλύτερες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ποιος θα περίμενε, πριν από δύο-τρία χρόνια, ότι εκείνοι που θα άλλαζαν την Ελλάδα και την Ευρώπη διώχνοντας τον ξένο ζυγό και απελευθερώνοντας το Έθνος, θα πανηγύριζαν για την επιστροφή της Τρόικα στην Ελλάδα;
Και όμως! Η σημερινή κυβέρνηση επαίρεται όχι για το “τέλος της λιτότητας” αλλά επειδή είναι πολύ κοντά στο να βάλει την υπογραφή της στην παράταση του Μνημονίου και μετά το 2018! Αυτό ζητούν οι δανειστές, αυτό είναι έτοιμοι να δεχτούν οι δικοί μας, ασχέτως εάν προσπαθούν -επιτυχώς για ορισμένους λοβοτομημένους ψηφοφόρους- να βαπτίσουν το κρέας… ψάρι, θριαμβολογώντας για την αλλαγή στο μίγμα πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης της υπό πτώχευσης χώρας μας.
Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε κάτι: Η σημερινή κυβέρνηση είναι ίσως η μοναδική η οποία έχει την δυνατότητα να εφαρμόσει τις μνημονιακές πολιτικές χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Σε αυτό τον τομέα είναι άπαιχτη. Πολύ καλύτερη από τους Σαμαρο-Βενιζέλους οι οποίοι παρουσιάζονταν, περίπου, ως οι σύγχρονοι εφιάλτες της Ελλάδος. Τι συντάξεις κόπηκαν, τι επιδόματα κόπηκαν, τι μισθοί μειώθηκαν, τι Υπερταμεία δημιουργήθηκαν, τι φορολογικοί συντελεστές αυξήθηκαν, τι επιπλέον εισφορές επιβλήθηκαν, τι, τι, τι… Κάτι ήξεραν οι Ευρωπαίοι όταν τους τελευταίους μήνες του 14′ δεν έδιναν την αξιολόγηση στον “μετανοημένο” Αντώνη ο οποίος λίγα χρόνια νωρίτερα πρωταγωνιστούσε στα δικά του Ζάππεια.
Σε ότι αφορά τους Έλληνες ψηφοφόρους, ας μην τρέφουν αυταπάτες. Δεν τους φταίει κανείς, πλην του εαυτού τους. Ψηφίζουμε, ψηφίζουμε αλλά στο τέλος μας φταίνει μόνο οι άλλοι. Ε, δεν είναι έτσι!
