Τακτικοί ελιγμοί, αναγνωριστικές βολές και τακτικές κινήσεις από τις δύο αντιπαρατιθέμενες πλευρές, την ηγετική ομάδα υπό τον Αλέξη Τσίπρα και την αριστερή πτέρυγα υπό τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, χαρακτηρίζουν το εσωκομματικό πεδίο του ΣΥΡΙΖΑ. Το χάσμα είναι πλέον ορατό και θα γίνει ακόμη πιο βαθύ και μάλλον οριστικό με την προώθηση στη Βουλή του νέου μνημονίου περί τα τέλη Αυγούστου, όταν και η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος αναμένεται να γίνει και πάλι δύο κομμάτια.
Το θέμα τώρα είναι πώς θα εκδηλωθεί αυτή η κόντρα στα κομματικά όργανα, σε ποια πεδία θα δοθεί η μάχη, με ποιο τρόπο θα ληφθούν οι αποφάσεις και φυσικά τι αποφάσεις θα είναι αυτές.
Η Πολιτική Γραμματεία του κόμματος θα συνεδριάσει και πάλι στις 4 το απόγευμα της Τρίτης, αλλά είναι άγνωστο εάν θα παραβρεθεί και πάλι ο κ. Τσίπρας, όπως έκανε το βράδυ της Δευτέρας.
Τα σενάρια που συζητούνται και επί των οποίων θα ληφθούν αποφάσεις είναι τα εξής:
Πρώτον για τη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής: Η αριστερή πτέρυγα πιέζει για άμεση σύγκλιση, δηλαδή το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, ώστε να ψηφίσει επί των επιλογών της ηγεσίας. Κατά την άποψη των στελεχών της πτέρυγας αυτή, η ηγεσία έχει ανατρέψει αποφάσεις του κόμματος και άρα η κεντρική επιτροπή οφείλει να τοποθετηθεί. Η ηγετική ομάδα δεν λέει όχι στη σύγκλιση της κεντρικής επιτροπής, αλλά διαφωνεί με την πρόταση να υπάρξει ψηφοφορία για τις κυβερνητικές επιλογές, αντιτάσσοντας ότι αυτό πρέπει να γίνει από ευρύτερο και ανώτερο συλλογικό όργανο. Λέει μάλιστα ότι να συνεδριάσει η κεντρική επιτροπή τότε πρέπει να έχει ως αντικείμενο να δρομολογήσει τις εξελίξεις για ένα συνέδριο, προφανώς μετά την ψήφιση από τη Βουλή της νέας συμφωνίας με τους δανειστές.
Δεύτερον, για το συνέδριο. Η αριστερή πτέρυγα ρίχνει την ιδέα να συγκληθεί ακόμη και στις αρχές Αυγούστου, πριν την ψήφιση του νέου μνημονίου, αλλά δεν επιμένει σε αυτή την πρόταση. Ζητάει ωστόσο το συνέδριο να είναι το λεγόμενο Διαρκές, δηλαδή να συγκληθεί με την σύνθεση του 2013, ώστε να γίνει το συντομότερο και επιπλέον να αποτραπεί μία κατευθυνόμενη αλλοίωση του κομματικού σώματος από εγγραφές μελών της τελευταίας στιγμής. Η ηγεσία διαφωνεί πλήρως. Θεωρεί ότι το συνέδριο πρέπει να είναι έκτακτο και ανοιχτό, δηλαδή με την εκλογή νέων συνέδρων και μάλιστα μεγάλου αριθμού – πολύ μεγαλύτερου από τους 3600 του τελευταίου συνεδρίου – ώστε να εκφραστεί η κοινωνία που στο μεταξύ στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον οδήγησε στην εξουσία.
Υπάρχει όμως και μία τρίτη ιδέα, που φάνηκε να την πλασάρει ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης και η οποία ιδέα είναι στην ίδια κατεύθυνση με την άποψη περί έκφρασης του «κοινωνικού» και μεγάλου ΣΥΡΙΖΑ: Να γίνει δημοψήφισμα μελών και φίλων του κόμματος για την έγκριση του πολιτικού σχεδίου του κ. Τσίπρα.
Για όσους ξέρουν πώς εξελίσσονται οι εσωτερικές κρίσεις στα κόμματα της αριστεράς, όλη αυτή η συζήτηση δεν είναι τίποτα περισσότερα από τα προεόρτια διάσπασης. Το πεδίο που θα επιλεγεί για την τελική σύγκρουση (κεντρική επιτροπή, συνέδριο, δημοψήφισμα κ.ο.κ.) απλά θα διαμορφώσει ή θα επιβεβαιώσει τους τελικούς συσχετισμούς, πέραν βεβαίως από το γεγονός ότι από μόνο του μπορεί να δώσει το πρόσχημα για την έναρξη της οριστικής σύγκρουσης.