Το σκάνδαλο των σκανδάλων

Της Τζώρτζιας Κοντράρου

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο, το σκάνδαλο των σκανδάλων, της μεταπολιτευτικής περιόδου, είναι η επικοινωνιακή εκμετάλλευση των σκανδάλων, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Και αυτό το εργαλείο πλέον χρησιμοποιείται από όλους τους πολιτικούς και θεσμικούς φορείς, δηλητηριάζοντας την ίδια τη δομή της κοινωνίας.

Εάν δεχόμαστε ένα είδος <ψεκασμού>, αυτός προέρχεται από τις τοξικές συμπεριφορές ταγών και λειτουργών του δημόσιου βίου.

Αυτή την χρονική στιγμή, που βρίσκεται σε εξέλιξη μία ακόμη αντιπαράθεση δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας αναδεικνύονται ελλείμματα σοβαρότητας, θεσμικής ανεπάρκειας, προχειρότητας και πλήρους ανευθυνότητας.

Αρχής γενομένης από την επιστολή παραίτησης της εισαγγελέας Ελένης Ράϊκου έως την τελευταία ανακοίνωση των κομμάτων και της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.

Τι λέει η κ. Ράϊκου;

Μετά από επίπονη προσπάθεια η υπηρεσία της κατάφερε να συλλέξει και να επεξεργαστεί <τα πρώτα κρίσιμα και ουσιώδη στοιχεία, τα οποία οδηγούν μετά βεβαιότητας στο συμπέρασμα ότι μεγάλος αριθμός αξιωματούχων δωροδοκούνταν απευθείας από λογαριασμό της Novartis>.

Και αμέσως μετά υποστηρίζει ότι εντοπίστηκαν εμβάσματα σε νομικά πρόσωπα <τα οποία πιθανολογούνται ότι χρησίμευαν ως οχήματα προκειμένου να διοχετευθούν ως «δώρο» στους τελικούς αποδέκτες τους, προφανώς αξιωματούχους>.

Και συνεχίζει ακόμη πιο αόριστα, πρόχειρα και επιπόλαια, λες και ο στόχος είναι να ειπωθεί η λέξη <πολιτικοί>.

<Σήμανε> , λέει, συναγερμός στην υπηρεσία της <γιατί προμήνυε πιθανή ύπαρξη παρόμοιων εμβασμάτων σε άλλους εμπλεκόμενους και πολιτικούς>.

Ο σκοπός επετεύχθη. Η εμπλοκή πολιτικών κεντρίζει πάντοτε το ενδιαφέρον, επιβεβαιώνει και ενισχύει την ήδη απαξιωμένη αντίληψη που κυριαρχεί συλλήβδην για τα πολιτικά πρόσωπα.

Από τα <πρώτα κρίσιμα στοιχεία> η εισαγγελική λειτουργός οδηγείται <μετά βεβαιότητας> στο συμπέρασμα της δωροδοκίας αξιωματούχων. Η κ. Ράϊκου φαίνεται πως ολοκλήρωσε την διαδικασία και διαμόρφωσε την γνώμη της, άσκησε διώξεις, <εξέδωσε> βούλευμα και καταδίκασε τους ενόχους δωροδοκηθέντες. Κι όλα αυτά στηριζόμενη σε πιθανότητες.

Αυτή κι αν είναι fast truck δικαιοσύνη.

Τι απαντά ο υπουργός Δικαιοσύνης και τι αποκαλύπτεται από την δήλωση του;

Κατηγορεί την εισαγγελέα <για εκνευρισμό και σπασμωδικότητα >και αποκαλύπτει: <είχα τονίσει προς την κα Εισαγγελέα την απόλυτη στήριξη για τη διερεύνηση και αποκάλυψη του σκανδάλου Novartis και των εμπλεκομένων σ΄ αυτό>.

Πότε και για ποιο λόγο συζήτησε ένας υπουργός με μία εισαγγελέα το περιεχόμενο μιας δικαστικής υπόθεσης;

Μέχρι τώρα τέτοιες πρακτικές είχαν καταγγελθεί για τον έτερο αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλο (σ.σ. υπόθεση Βγενόπουλου). Η αρμοδιότητα των υπουργών Δικαιοσύνης – σε ένα σοβαρό σύστημα – εξαντλείται στην εποπτεία της λειτουργίας της Δικαιοσύνης και όχι σε παρέμβαση του σε συγκεκριμένες υποθέσεις.

Αλλά και η κ. Ράϊκου τι δουλειά είχε να συζητήσει με τον υπουργό για υποθέσεις που βρίσκονται στο στάδιο της έρευνας.

Με απλά λόγια. Αποκαλύπτεται και ομολογείται μία, ακόμη, απροκάλυπτη και αντιθεσμική συνεργασία δύο εξουσιών που δηλητηριάζει και τις δύο.

Πώς αντέδρασε η αξιωματική αντιπολίτευση; Κάνει λόγο και ζητεί απαντήσεις «για λειτουργία παράκεντρων εξουσίας και διαφθοράς».

Μα, ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης δεν προέρχεται από τους κόλπους της; Δικός της υπουργός δεν είχε ανοικτή γραμμή με την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών , προκειμένου να έχει άμεση ενημέρωση για την πορεία συγκεκριμένης δικαστικής υπόθεσης. Δεν είναι παράκεντρο αυτό; Στις, υπό εισαγγελική έρευνα, υποθέσεις δεν ελέγχονται για διαφθορά δικά της στελέχη και μάλιστα πρώην υπουργοί;

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη υποστηρίζει: «Κάποιοι βλέπουν τη «μάχη κατά της διαφθοράς» ως μέσο πολιτικής επιβίωσης». Και προσθέτει: «Αυτοί δεν θα ηρεμήσουν αν δεν αλώσουν την Ελληνική Δικαιοσύνη».

Η μάχη κατά της διαφθοράς, ας θυμηθεί το ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε ήταν ειλικρινής, με κορυφαία ιστορική στιγμή τα περιβόητα <σκάνδαλα> του ΄89.

Στο Ποτάμι <εξυμνούν> την κ. Ράϊκου αποδίδοντας εύσημα για την σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου. Προφανώς αγνοούν ότι η σύλληψη κι η καταδίκη του Άκη, παρά την παραγραφή των αδικημάτων του με το νόμο περί ευθύνης υπουργών, έγινε σε εφαρμογή της νομοθεσίας που θεσπίστηκε επί υπουργίας Καστανίδη, από την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου.

Και ενώ συνεχίζεται ο καταιγισμός των ανακοινώσεων και δηλώσεων παρεμβαίνει και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Κρατώντας αποστάσεις, από την ίδια τη διένεξη της κ. Ραϊκου με αυτούς που την απειλούν αναφέρει:

<Είμαστε βέβαιοι ότι η ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει μία και μόνη οδός για την απονομή της Δικαιοσύνης στην Χώρα: να αφεθούν οι Δικαστές και οι Εισαγγελείς να ασκήσουν το έργο τους απρόσκοπτα και σύμφωνα με το Σύνταγμα, το Νόμο και τη συνείδηση τους>.

Ποιοι δικαστές και εισαγγελείς; Εκείνοι που εντάσσονται σε κομματικά ψηφοδέλτια; Εκείνοι που φεύγουν από το εισαγγελικό σώμα για να αναλάβουν θέσεις σε δημόσιους φορείς; Αυτοί που πλησιάζοντας στο δείλι της υπηρεσίας τους, επενδύουν στην εξασφάλιση του μέλλοντος τους;

Για να υπάρξει διαφθορά και διαπλοκή χρειάζονται δύο μέρη. Ας αποκαθάρει ο καθένας τον χώρο του. Και ας απομονώσει εκείνους που το μολύνουν, χωρίς επικοινωνιακές ρουκέτες, ασαφείς, γενικές και αόριστες αναφορές που παγιώνουν μία αντίληψη λασπολογίας και πλήρους αποδόμησης των θεσμών, τις οποίες αύριο θα εισπράξουν οι ίδιοι. Το έργο έχει επαναληφθεί. Και είναι επικίνδυνο…