- Ο Μιχάλης Γιαννάκος, πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, μίλησε στον Πέτρο Κουσουλό και στην εκπομπή «Νυχτερινό Ρεπορτάζ»
- Σχολίασε τις τρομακτικές ελλείψεις στα Δημόσια Νοσοκομεία που οδηγούν σε χαοτικές και επικίνδυνες καταστάσεις
- Σοκάρει η αποκάλυψή του για διακίνηση ναρκωτικών μέσα σε νοσοκομείο και για ασθενείς με πιστόλια!
- Κανόνας το δέσιμο ασθενών στο γνωστότερο ψυχιατρείο της Αττικής λόγω της έλλειψης νοσηλευτών – οι εικόνες θυμίζουν Λέρο της δεκαετίας του ’80
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς την κατάσταση της Δημόσιας Ψυχικής Υγείας στην Ελλάδα. Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων, Μιχάλης Γιαννάκος, εξήγησε με απλά… μαθηματικά, πως η κρίση και τα μνημόνια πολλαπλασίασαν τις περιπτώσεις εμφάνισης ψυχικά διαταραγμένων ανδρών και γυναικών (αύξηση 50% μέσα σε έξι χρόνια!), όταν παράλληλα μειώθηκαν κατακόρυφα οι προσλήψεις!
Αυτά είναι τα πραγματικά σημάδια μίας πτωχευμένης χώρας με επικίνδυνες προεκτάσεις, καθώς ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ εξήγησε πως με έναν νοσηλευτή και 40 επικίνδυνους ασθενείς, είναι μάλλον αναγκαστικό ένας ή δύο να δεθούν στα κρεβάτια τους:
“Είναι γεγονός ότι τα Δημόσια Νοσοκομεία καταρρέουν, λόγω της έλλειψης προσωπικού και κονδυλίων για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών. Στο Δρομοκαϊτειο για παράδειγμα έχουν οκτώ χρόνια να γίνουν προσλήψεις, ένα νοσοκομείο που εφημερεύει δύο φορές την εβδομάδα, με 3.000 εισαγωγές ανά έτος, εκ των οποίων οι 2.000 είναι με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό, άρα κατά βάση διεγερτικοί και επικίνδυνοι ασθενείς και όμως είναι 400 υπάλληλοι όλων των ειδικοτήτων σε 1.400 οργανικές θέσεις! Στα τμήματα τα νοσηλευτικά που νοσηλεύουν 30 και 40 ασθενείς οι οποίοι είναι διεγερτικοί και επικίνδυνοι, είναι ένας ή δύο νοσηλευτές ανά βάρδια! Φωνάζει βοήθεια η νοσηλεύτρια αν συμβεί κάτι και δεν ακούει κανείς, καθώς είναι διάσπαρτα τα νοσηλευτικά τμήματα στο συγκεκριμένο νοσοκομείο. Γι’ αυτό και έχουμε περιστατικά βίας από ασθενείς σε άλλους ασθενείς, αλλά και προς προσωπικό. Έχουν τραυματιστεί σοβαρά πολλοί συνάδελφοι και έχουν νοσηλευτεί από επιθέσεις ασθενών!
Έχουμε ασθενείς που εισάγονται με μαχαίρια και πιστόλια, έχουμε τοξικομανείς που κάνουν και διακίνηση μέσα στο Δρομοκαΐτειο με ελλιπέστατη φύλαξη. Αυτή είναι μία ζοφερή εικόνα και δυστυχώς οι ασθενείς είναι όλο και περισσότεροι και το προσωπικό μειώνεται!»
Για την οικτρή εικόνα των δεμένων ασθενών στα κρεβάτια που θυμίζουν εικόνες από τη Λέρο πριν από 40 χρόνια, ο Μιχάλης Γιαννάκος είπε:
«Εδώ υπάρχει στο θεραπευτικό πρωτόκολλο και επιτρέπεται η ολιγόωρη καθήλωση των ασθενών όταν είναι διεγερτικοί και μπορούν να κάνουν κακό στον εαυτό τους και σε άλλους ασθενείς. Αυτό, όμως, πρέπει να είναι η εξαίρεση, όταν υπάρχει προσωπικό. Όταν, όμως, υπάρχει μία νοσηλεύτρια για 30 ασθενείς, τότε στις νέες εισαγωγές, θα γίνει κανόνας μπορεί και για μέρες και θα καθηλωθεί περισσότερο ο ασθενής. Πρέπει να υπάρχουν δέκα υπάλληλοι – νοσηλευτές και όχι ένας. Δεν είναι λογικό και δεν το θέλουμε, δεν είναι επιστημονικά ορθό.
Αυτές οι οργανικές θέσεις θα έπρεπε να έχουν καλυφθεί και να μην υπάρχει ένας νοσηλευτής αντί για δέκα. Υπήρχε μία αντίληψη πως τα ψυχιατρικά νοσοκομεία θα έπρεπε να έχουν κλείσει και να φτιαχτούν ψυχιατρικοί τομείς στα νοσοκομεία. Αποδείχθηκε όμως πως χωρίς τα ψυχιατρικά νοσοκομεία που καλύπτουν το 80% των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, δεν υπάρχει σύστημα ψυχικής υγείας. Εξαιτίας της κρίσης όχι μόνο δεν έγιναν άλλες δομές, αλλά τα ψυχιατρικά νοσοκομεία διαρκώς αυξάνουν τη ζήτηση σε υπηρεσίες, καθώς όλο και περισσότεροι ασθενείς εισάγονται σε αυτά. Εξαιτίας των μνημονίων δεν έγιναν προσλήψεις. Το Δρομοκαϊτειο λοιπόν από 800 υπαλλήλους κατέλειξε να έχει 600 και όχι μόνο δεν έκλεισε, που ορθώς δεν έκλεισε, διότι αυτοί που ήταν μέσα θα κοιμόντουσαν στα παγκάκια, αλλά δεν προσλαμβάνεται και προσωπικό και μας λένε τώρα από το Υπουργείο πως το Δρομοκαϊτειο και το Δαφνί θα πρέπει να εφημερεύει κάθε μέρα…»
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ εξήγησε στη συνέχεια πως ένας από τους λόγους που έχουν αυξηθεί οι εισαγωγές από 2.000 το 2011 σε 3.000 κατ’ έτος τα τελευταία χρόνια, αλλά και οι 30.000 επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία έχουν γίνει 60.000, είναι οι λεγόμενες κοινωνικές εισαγωγές λόγω κρίσης, όταν άστεγοι και άποροι δημιουργούν περιστατικά μόνο και μόνο για να μπουν μέσα και να βρουν στέγη ή φάρμακα.