PLUS
Με τον σκωπτικό τίτλο «Λοιπόν, καλή τύχη κύριε Τσίπρα» υποδέχεται το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, στην ηλεκτρονική του έκδοση, την διεξαγωγή προώρων εκλογών στην Ελλάδα μετά την αποτυχία στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει σημαντικές πιθανότητες να γίνει πρωθυπουργός γιατί επιδίδεται σε εκλογικές υποσχέσεις: θα σταματήσει την εξυπηρέτηση του χρέους, θα σταματήσει τις ιδιωτικοποιήσεις και θα μειώσει τη φορολόγηση.
«Το μεγαλύτερο μέρος όλων αυτών είναι οικονομική αυτοκτονία» τονίζει ο αρθρογράφος ο οποίος εύχεται καλή τύχη στον κ. Τσίπρα για ένα πράγμα, την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μετά το λάθος του 2012 όταν η Ελλάδα προχώρησε σε μερική αναδιάρθρωση.
Η δεύτερη επίπτωση από μια τέτοια ενέργεια του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό ότι οι Έλληνες θα πάρουν την οικονομική τύχη στα χέρια τους και να μην επιρρίπτουν την ευθύνη στην Μέρκελ, τον Ντράγκι, την ΕΕ, το ΔΝΤ και την Τρόικα καθώς αυτός ο «βολικός μηχανισμός καταπίεσης» δεν θα λειτουργεί πλέον.
Όσον αφορά τις πρόωρες εκλογές ο Γερμανός δημοσιογράφος σημειώνει ότι επαναφέρει στην επιφάνεια την «καταπιεσμένη αλήθεια» της κρίσης χρέους στην Ελλάδα.
Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Ξεκινάει και πάλι;» η κρίση;
«Η Ελλάδα, η οποία πριν από μερικά χρόνια στεκόταν στον γκρεμό και έριξε την Ευρώπη στην κρίση, ήταν μέχρι τώρα σε έναν καλό δρόμο: τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν προς τα πάνω. Τώρα φαίνονται όλα να βρίσκονται πάλι στο μεταίχμιο» σημειώνει ο αρθρογράφος της FAZ και επισημαίνει ότι οι αγορές στην Αθήνα τρελάθηκαν και επειδή είναι πολύ πιθανό ότι στη νέα Βουλή το κόμμα του ριζοσπαστικά Αριστερού Αλέξη Τσίπρα θα είναι η μεγαλύτερη δύναμη.
«Ο Τσίπρας, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια κατήγγειλε στη Βουλή και στον δρόμο την πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης και τις υποχρεώσεις της τρόικας, ανήγγειλε ήδη ότι σε περίπτωση εκλογικής νίκης, θα βάλει τέλος στη “νεοφιλελεύθερη πολιτική λιτότητας” και ότι δεν θέλει να εξυπηρετεί πλέον το ελληνικό χρέος. Πολλοί Έλληνες, οι οποίοι πράγματι αναγκάστηκαν να σφίξουν το ζωνάρι περισσότερο, βλέπουν στον Τσίπρα τον γενναίο ιππότη εναντίον παλαιών και επιπλέον “υπερβολικών απαιτήσεων”, αλλά ήταν η υπερχρέωση, ένα εξαιρετικά παραφουσκωμένο κράτος και ένας αδύναμος, ανίκανος για ανταγωνισμό ιδιωτικός τομέας, που έφεραν τη χώρα σε αυτή τη βαριά κρίση. Η θεραπεία διάσωσης ήταν σκληρή αλλά αναπόφευκτη – και δείχνει τις πρώτες επιτυχίες. Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί ο συντηρητικός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επέσπευσε την εκλογή του νέου Προέδρου και ρίσκαρε μια αποτυχία. Πίστεψε πράγματι ότι μπορούσε να τραβήξει αρκετούς ανεξάρτητους βουλευτές προς το μέρος του; (…) Μήπως ο Σαμαράς επεδίωξε μια αποτυχία με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να νικήσει σε εκλογές τον Τσίπρα, ο οποίος βρίσκεται μπροστά στις δημοσκοπήσεις, με το να επιδιώξει να προσελκύσει με τις επιτυχίες της σταθεροποίησης; Τότε θα ήταν πράγματι “διαβόλου κάλτσα” που αγαπά το ρίσκο. Τώρα όμως πρώτα από όλα η Ελλάδα είναι πάλι στα πρωτοσέλιδα λόγω νέας αβεβαιότητας. Στην αλλαγή του χρόνου δεν το χρειαζόμαστε αυτό. Και ήδη τίθεται το ερώτημα εάν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης π.χ. για την Ιταλία».
