PLUS
Ο Στάθης Αγγελόπουλος ανοίγει την καρδιά του στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» λίγο καιρό μετά τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του λόγω κορωνοϊού που τον έστειλε στην εντατική, μιλάει για όλα όσα πέρασε μέσα και έξω από το νοσοκομείο, και απαντάει σε όσους τον χαρακτηρίζουν «αρνητή»…
Συνέντευξη στην ΑΝΝΑ ΤΣΙΑΛΤΑ
Ο Στάθης Αγγελόπουλος σε μια εξομολόγηση καρδιάς για την πρόσφατη περιπέτειά του με τον κορωνοϊό αλλά και το προσωπικό #MeToo που έχει βιώσει…
Στην εξομολόγηση καρδιάς που ακολουθεί, ο τραγουδιστής μιλάει για πρώτη φορά για το δικό του… #MeToo, καθώς, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, έχει δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση από άντρα!!
Ας ξεκινήσουμε από το πώς είσαι τώρα μετά την περιπέτεια που πέρασες με την υγεία σου…
Τώρα πια είμαι πολύ καλά. Βγήκα βέβαια ένα κουρέλι από το νοσοκομείο και χρειάστηκα πολλές φυσιοθεραπείες για να συνέλθω και χάρη στους φυσιοθεραπευτές που με ανέλαβαν, τον Παναγιώτη Αναγνωστάκο και τον Γιώργο Αλεξανδρόπουλο, περπατάω και συνήλθα πολύ γρήγορα. Εκτός βέβαια από αυτό, με βοήθησαν πολύ και ψυχολογικά γιατί, όπως καταλαβαίνεις, μετά το γεγονός αυτό η ψυχολογία σου είναι στο πάτωμα.
Σε βλέπω πολύ ανανεωμένο, φρέσκο και αδυνατισμένο…
Είμαι, η αλήθεια είναι. Βέβαια εσείς με βλέπετε όρθιο και ζωντανό. Αν με βλέπατε μόλις είχα βγει από το νοσοκομείο, που οι μύες μου είχαν γίνει τζελ κανονικό και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα… (γέλια).
Πώς ήταν η νοσηλεία σου όλο αυτόν τον καιρό;
Μπορώ να σου πω πως ήταν όλοι άψογοι. Ήμουν σε ένα από τα καλύτερα νοσοκομεία της χώρας που ειδικεύεται στον κορωνοϊό και το βίωσα με ανθρώπους, γιατρούς, που ήταν από πάνω μου, όχι μόνο σε εμένα αλλά και σε όλους όσοι είχαν πρόβλημα. Αν συνεργαστείς με τους γιατρούς θα ζήσεις, η αλήθεια είναι αυτή. Αν πανικοβληθείς και «χάσεις την μπάλα», χάνεσαι με όλο αυτό που συμβαίνει εκεί μέσα.
Όλοι οι γιατροί δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και στηρίζουν όλους τους ασθενείς, εμβολιασμένους και μη… ∆ίνουν τη ζωή τους, δίνουν τις συμβουλές και, το σημαντικότερο, κρατούν ψηλά την ψυχολογία τους… Η πολιτεία θα πρέπει να τους αμείβει πολύ καλά και όχι μόνο να τους φωνάζει ήρωες. Να τους δείχνει ότι τους θεωρεί ήρωες με πράξεις!
Εσύ πώς αισθάνθηκες; Φοβήθηκες; Τι ένιωσες;
Έχανα αρκετό οξυγόνο και όταν μου είπαν πως μάλλον θα με διασωληνώσουν, η αλήθεια είναι πως «τα χρειάστηκα». Φοβήθηκα πάρα πολύ για πρώτη φορά στη ζωή μου, αν σκεφτείς πως δεν έχω πότε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο για τίποτα. Πίστευα πως δεν θα ξαναέβλεπα τα παιδιά μου… Πέρασε όλη μου η ζωή σαν ταινία από μπροστά μου και ένιωσα να καταρρέω. Σκέφτηκα όμως, για να ξαναδώ τα παιδιά μου θα πρέπει να είμαι δυνατός και να καταφέρω να ζήσω.
Το οξυγόνο λιγοστεύει και εσύ είσαι ανήμπορος στο να κάνεις κάτι.
Ζεις το άγνωστο… ακριβώς όπως είναι και ο ιός άγνωστος για όλους μας! Όταν οι γιατροί με τέσταραν σε στάση μπρούμυτα, που είναι βασικός στόχος για να δεις αν είναι καλά τα πνευμόνια σου και έδειξαν πως δουλεύουν, εκεί πήρα λίγο «τα πάνω μου» και άρχισα να έχω πολύ καλή ψυχολογία.
Πώς βγήκε ότι είσαι αρνητής και αντιεμβολιαστής;
Πάντα πίστευα ότι υπάρχει ο ιός. ∆εν είπα ποτέ πως δεν υπάρχει. ∆εν πιστεύω στη διαχείριση της κυβέρνησης με τον ιό, γιατί προσπαθούν να μου επιβάλουν πράγματα με λάθος τρόπο. Χάνω τη δουλειά μου και έρχεσαι να μου κάνεις τι με τόση επιβολή; Γιατί; Μπορεί κάποιος να θέλει να πεθάνει με τον ιό… Γιατί του επιβάλλεις τέτοιους όρους; Κάθε μέρα το ποσοστό των εμβολιασμένων που πεθαίνουν είναι αρκετά μεγάλο… όπως και των ανεμβολίαστων. ∆εν είμαι αρνητής λοιπόν, αλλά θα ήθελα μια καλύτερη ενημέρωση όλων αυτών των ειδικών της Υγείας, για να έχω μια σωστή μεταχείριση και μια σωστή διαχείριση σε όλο αυτό που περνάμε.
Πιστεύω στα εμβόλια και τα έχω κάνει όλα, και της γρίπης και του πνευμονιόκοκκου και γενικά, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά με τρομάζει όλο αυτό, της τόσο λάθος ενημέρωσης που υπάρχει από την κάκιστη τηλεόραση, αλλά και από την κακή διαχείριση των ανθρώπων που μιλάνε.
Προσωρινά δεν έχω πειστεί γι’ αυτό το εμβόλιο και γιατί το έχουν κάνει πολλοί φίλοι μου οι οποίοι έχουν αρκετά προβλήματα και πολλές παρενέργειες. Στο νοσοκομείο μαθαίνεις πάρα πολλά πράγματα και δυστυχώς βλέπεις και πάρα πολλά, ωστόσο, που δεν τα ξέρεις και δεν τα φαντάζεσαι!
Εσύ γνωρίζεις πώς κόλλησες τον κορωνοϊό;
Εδώ τώρα θα καταλάβεις πόσο λάθος είναι ακόμα και ο ΕΟ∆Υ. Τον είχε κολλήσει η γιαγιά της κόρης μου και η μαμά της. Όταν το παιδί γύρισε από την κατασκήνωση με τεστ αρνητικό, φυσικά ρώτησαν τον ΕΟ∆Υ αν μπορεί το παιδί να το πάρει ο πατέρας του, ενώ οι ίδιες νοσούσαν. Και η απάντηση ήταν θετική… Φυσικά, μετά από δύο μέρες αφού είχα πάρει την κόρη μου, τους είπε πως δεν έπρεπε να τη δώσουν! Κατά συνέπεια, ενώ πρόσεχα πάρα πολύ, το παιδί μου το αγκάλιασα και εννοείται πως ήταν θετικό και στην πορεία και εγώ. Εγώ το πέρασα πολύ δύσκολα, ενώ η σύντροφός μου και η αδελφή μου αρκετά ήρεμα στο σπίτι.
Πάμε λίγο και στα της δουλειά σας; Κάνεις κάτι τώρα;
Τι δουλειά; Μας έχει καταστρέψει όλο αυτό, τον κλάδο μας. Έχω δύο χρόνια να κάνω μεροκάματο, όπως καταλαβαίνεις. Εδώ ακόμα και τώρα, που πάει κάτι να γίνει, σταματάνε οι συναυλίες, σταματάνε τα πανηγύρια, δεν υπάρχει κάτι να γίνεται σωστό. Πάνε λίγο οι συνάδελφοι να βγάλουν μεροκάματο και τα σταματάνε όλα! Ο Έλληνας να κλειστεί στο σπίτι του… δεν παίζει. Ο Έλληνας είναι έξω καρδιά και όλο αυτό του έχει στοιχίσει πάρα πολύ! Η Ευρώπη δεν ήταν ποτέ έτσι, δεν ήξερε τι θα πει γλέντι.
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρουμε ποτέ και καμία κυβέρνηση από όσες ήταν εκεί πάνω πώς να εκμεταλλευτούν τη χώρα μας για το καλύτερο όλων. Μια ζωή οι πολιτικοί των ίδιων οικογενειών χάος παρέλαβαν, χάος άφησαν… Τα ίδια και τα ίδια.
Πώς ζεις;
Βάζω από την τσέπη μου, τι εννοείς πώς ζω… Τρώω από τα έτοιμα που είχα μαζέψει και τα 534 ευρώ που μας έδιναν σαν επίδομα. Αυτοί όμως δεν θα ζούσαν με 534 ευρώ, όπως καταλαβαίνεις, γιατί δεν γίνεται όταν το ενοίκιό σου είναι 600 ευρώ… Οι τράπεζες θέλουν τα δάνειά τους και ζορίζουν τον κόσμο και όλα πάλι αλαλούμ για ένα μεροκάματο του τρόμου!
Τι θα κάνεις τον χειμώνα;
Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει τον χειμώνα. Πώς θα ζήσουμε κανείς δεν ξέρει. Σκέφτηκα πολλές φορές να κάνω κάτι άλλο σε δουλειά, αλλά δεν ξέρω τι (γέλια)…
Ετοιμάζω ένα τραγούδι με τον ∆άντη, το οποίο πραγματικά είναι συγκλονιστικό, είναι σουξέ μεγάλο από αυτά που ξέρει καλά να κάνει ο Χρήστος. Και εδώ θέλω να σου πω πως είναι ένας φίλος ζωής και μου στάθηκε πάρα πολύ σε όλο αυτό που πέρασα, και ψυχολογικά και με δύναμη καρδιάς. Τον ευχαριστώ δημόσια, καθώς και όλη μου την οικογένεια για τη στήριξη, αλλά και τη σύντροφό μου, που ήταν «βράχος» δίπλα μου όλο αυτόν τον καιρό.
Θα συμμετείχες ως διαγωνιζόμενος σε ένα τηλεοπτικό σόου;
Όχι, ποτέ δεν θα πάω. ∆εν μου αρέσει αυτό που είδα. Ούτε τον Θέμη ήθελα να δω εκεί ούτε τη ∆ήμου. Ακόμα και αν πήραν καλά λεφτά, για όλους εμάς είναι πολύ σημαντικοί άνθρωποι και δεν μου αρέσει που, λίγο-πολύ, κάπως, με κάποιον τρόπο ξεφτιλίζονται έτσι.
Να πάω σε ένα σόου να κάνω κριτική ίσως, ναι. Θα πήγαινα για να κάνω λαϊκό τραγούδι και να δω νέα ταλέντα, αλλά να ξεφτιλιστώ τόσο πολύ, όχι, δεν θα πήγαινα, ακόμα και αν μου έδιναν πολύ καλά λεφτά. Άλλωστε το λαϊκό τραγούδι είναι τόσο πολύ θαμμένο που θα χρειαζόταν έναν άνθρωπο σαν εμένα, θέλω να πιστεύω.
Έχεις δει τι γίνεται σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους με τις αποκαλύψεις για σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Υπάρχουν, να φανταστώ, και στον δικό σας χώρο… Εσύ έχεις αντιμετωπίσει ποτέ μια τέτοια κατάσταση;
Συμβαίνουν σε όλους τους χώρους, ακόμα και στην πολιτική. Μπορώ να σου πω τα χειροτέρα, στη λεκτική βία ειδικά, αλλά και στην παρενόχληση. Τα έχω βιώσει και τα δύο και από επιχειρηματίες και από συναδέλφους τραγουδιστές. Και από γυναίκες και από άντρες.
Πριν πολλά χρόνια, μάλιστα, εγώ ακόμα νέος τότε και όχι γνωστός στο λαϊκό τραγούδι, ένας μεγαλοδικηγόρος πάρα πολύ γνωστός (για ευνόητους λόγους δεν θα πω όνομα) μου είπε θα έκανε τα πάντα για να με βάλει σε ένα πολύ μεγάλο μαγαζί, τότε που ήταν όνειρο όλων να τραγουδήσουν εκεί και μου πρότεινε να πάμε βόλτα από εκεί. Αφελής δεν ήμουν, αλλά σκέφτηκα «γιατί όχι» να μην πάω μια βόλτα μαζί του. Στον δρόμο λοιπόν που πηγαίναμε με το αυτοκίνητό του, και καλά να γνωρίσω το μαγαζί για να κλείσω τη δουλειά, μου είπε ότι κάτι ξέχασε στο σπίτι του και ότι θα περνούσαμε να το πάρουμε. Πριν φτάσουμε, άρχιζε να μου χαϊδεύει το χέρι… Εγώ σάστισα λίγο και τον ρώτησα «τι κάνεις;». Εκείνος συνέχισε να μου κάνει μια άσεμνη χειρονομία ακουμπώντας κάπου (καταλαβαίνεις!) και άρχισα να του φωνάζω και να τον βρίζω και να του λέω πόσο γελοίο είναι… Και κατέβηκα από το αμάξι. Καταλαβαίνεις πως όλα αυτά υπάρχουν σε όλους τους χώρους, αν λίγο σου ξεφύγει το θέμα την πάτησες…
Κρατάω τη συμβουλή του Αγγελόπουλου που μου έλεγε πάντα πως σε αυτόν τον χώρο θέλει πολύ γερό στομάχι για να τα αντέξεις όλα όσα σου συμβούν. Αυτό που θα ευχηθώ μέσα από την «ΜΠΑΜ» σε όλο τον κόσμο είναι υγεία, προστασία, όσο μπορεί ο καθένας, γιατί ο πλανήτης έχει αλλάξει πορεία και εμείς ίσα που θα προλάβουμε να τη δούμε!
[postgallery]
