Νωπή είναι ακόμη στην μνήμη η περιπέτεια της 53χρονης καθαρίστριας του Δήμου Βόλου η οποία καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας σε κάθειρξη 10 ετών επειδή πλαστογράφησε το πτυχίο του Δημοτικού σχολείου, έτσι ώστε να φαίνεται ότι έχει απολυτήριο ΣΤ΄ Δημοτικού.
Κακουργηματική κατ’ εξακολούθηση απάτη
Η περίπτωση αυτή της καθαρίστριας του Δήμου Βόλου, η οποία καταδικάστηκε για κακουργηματική κατ’ εξακολούθηση απάτη με τις επιβαρυντικές διαστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (νόμος 1608/1950), προκάλεσε τόσο την αντίδραση της κοινής γνώμης, όσο και της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου. Γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να αποφυλακιστεί τελικά η καθαρίστρια, ενώ η συζήτηση της αναίρεσής της στον Άρειο Πάγο εκκρεμεί ακόμα.
Το Πενταμελές Εφετείου της Λάρισας καταδίκασε την 53χρόνη καθαρίστρια κρίνοντας ότι διέπραξε το αδίκημα της απάτης κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Και αυτό γιατί όλα τα χρόνια που εργαζόταν κάθε φορά που εισέπραττε τις μηνιαίες αποδοχές της διέπραττε απάτη κατ’ εξακολούθηση.
Όπως είχαν υποστηρίξει τότε δικηγόροι της πράξης, οι οποίοι τελικά και δικαιώθηκαν, στην περίπτωση αυτή υπήρξε «νομικό λάθος» και εξήγησαν: Η καθαρίστρια προσλήφθηκε μετά από διαγωνισμό, με πλαστογραφημένο απολυτήριο Δημοτικού σχολείου. Έτσι, διέπραξε το πλημμεληματικού χαρακτήρα αδίκημα της πλαστογραφίας μετά χρήσεως. Όμως, το αδίκημα αυτό έχει υποπέσει σε πενταετή παραγραφή, ενώ δεν τίθεται καν θέμα για κακουργηματική και ειδικά κατ’ εξακολούθηση απάτη.
Αναίρεσε απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου
Αντίθετα, τώρα, ο Άρειος Πάγος με απόφαση του Ε΄ Ποινικού Τμήματός του αναίρεσε απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά με την οποία καθαρίστρια από την Χίο καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 6 μηνών, με τριετή αναστολή, για απάτη κατ’ εξακολούθηση, ενώ παράλληλα απολύθηκε από τον Δήμο Κορυδαλλού που εργαζόταν.
Η καθαρίστρια προσλήφθηκε στην Δημοτική επιχείρηση του Δήμου Κορυδαλλού και στη συνέχεια, μετατάχθηκε στον Δήμο Κορυδαλλού, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Κατά την πρόσληψή της τον Δεκέμβριο του 2002 και την υπογραφή της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου προσκόμισε πλαστό απολυτήριο από το Γυμνάσιο Βροντάδου Χίου, στο οποίο βεβαιώνεται ότι απολύθηκε από την ΣΤ’ τάξη του Γυμνασίου.
Εγκατέλειψε τις σπουδές της στην ΣΤ’ τάξη
Το πλαστό απολυτήριο προσκομίστηκε προκειμένου να μπορεί να προσληφθεί, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι ουδέποτε ολοκλήρωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο, αφού εγκατέλειψε τις σπουδές της στην ΣΤ’ τάξη, προκειμένου να παντρευτεί, ενώ το πλαστογραφημένο απολυτήριο αφορούσε άλλη μαθήτρια.
Επομένως, τα τυπικά της προσόντα που είχε ήταν αυτά του υπαλλήλου υποχρεωτικής και όχι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έτσι, όμως με το πλαστό απολυτήριο, σύμφωνα με δικαστική απόφαση, έπεισε το Δήμο Κορυδαλλού να την τοποθετήσει σε προσωρινή προσωποπαγή θέση εργασίας ως διοικητική υπάλληλο κατηγορίας ΔΕ, ενώ τα τυπικά της προσόντα ήταν του υπαλλήλου ΥΕ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να της καταβάλλεται ο μισθός που προβλέπεται για ανώτερη κατηγορία υπαλλήλου και όχι αυτή που στην πραγματικότητα ήταν.
Παράλληλα, υποχρεώθηκε να επιστρέψει στον Δήμο το ποσό των 7.333 ευρώ ως μισθολογική διαφορά για το χρονικό διάστημα από 28 Δεκεμβρίου 2002 έως και 23 Δεκεμβρίου 2014, ενώ κατά την απόφαση, πλέον του ότι ζημίωσε τον Δήμο, ωφελήθηκε παράνομα το ποσό αυτό.
Ο Άρειος Πάγος εξετάζοντας την αναίρεση της καταδικαστικής απόφασης, επισήμανε ότι η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά στερείτε την επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και παραβίασε τα άρθρα 98 και 386 του Ποινικού Κώδικα.
Η πλάνη σε βάρος του Δήμου
Και αυτό, γιατί ενώ δέχεται ότι η πράξη της απάτης τελέσθηκε κατ` εξακολούθηση (δηλαδή κάθε μήνα που ελάμβανε το μισθό της), δεν αναφέρει εάν η απάτη διαπράχθηκε αντίστοιχες φορές (κάθε μήνα).
Ακόμη, δεν διευκρινίζει εάν η πλάνη σε βάρος του Δήμου έχει προκληθεί από την χωριστή κάθε μήνα απατηλή συμπεριφορά της καθαρίστριας ή είναι συνεπεία της πλάνης που προκλήθηκε μια μόνο φορά, αυτή της ημέρας της πρόσληψής της (και προσκόμισης του πλαστού απολυτηρίου). «Οπότε δεν τίθεται θέμα κατ` εξακολούθηση τέλεσης της απάτης», κατέληξαν οι αρεοπαγίτες.
Εξάλλου, προσθέτουν οι αρεοπαγίτες, η ασάφεια για το εάν πρόκειται για κατ’ εξακολούθηση απάτη ή όχι επιτείνεται και από το γεγονός ότι, ενώ χρόνος τέλεσης της απάτης φέρεται το διάστημα από 1.4.2010 έως και 23.12.2014, η ζημιά του Δήμου υπολογίζεται από τον Δεκέμβριο του 2002, δηλαδή «από την πρόσληψη της σαν να πρόκειται για άπαξ τελεσθείσα απάτη».
Έτσι, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την καταδικαστική απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, αλλά από άλλους δικαστές εκτός αυτών που δίκασαν την πρώτη φορά.