PLUS
Του Θάνου Πασχάλη
Με παρασιτικό έθνος που όμοιο του ίσως να μην υπάρχει παγκοσμίως μοιάζει η Ελλάδα του 2014..Ζεί τρώγοντας κυριολεκτικά τις σάρκες του και εκλιπαρεί ως επαίτης την συνδρομή με δανεικά των ξένων για να επιβιώσει με να ανεκτό βιοτικό επίπεδο…Μια μελέτη του καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς Σωτήρη Θεοδωρόπουλου φέρνει στο φως στοιχεία-σοκ για το παραγωγικό και μη δυναμικό στη χώρα μας που κυριολεκτικά “σου σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής”.
Μέσα σε μια δεκαετία απο το 2005 εως σήμερα μειώθηκαν κατά 1 εκ οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και αυξήθηκαν κατά 250.000 οι συνταξιούχοι (η μάλλον 350.000 γιατί βρίσκονται ήδη σε αναμονή άλλες 100.000 για να λάβουν με καθυστέρηση τη σύνταξή τους )…Έχουμε πλέον 2,7 εκ εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα (μισθωτούς,και αυτοαπασχολούμενους) ,700.000 υπαλλήλους στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και 2,8 εκ.συνταξιούχους που συνταξιοδοτήθηκαν αρκετοί απο αυτούς απο την ηλικία των 35-50 χρόνων τους…. Με ένα λόγο όπως αναφέρεται στη μελέτη -που δημοσιεύει το “ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ” -το μη παραγωγικό δυναμικό στη χώρα μας είναι 3,5 εκ(σε αυτούς περιλαμβάνονται συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι ) έναντι μόλις 2,7 εκ που εργάζονται και παράγουν εμπορεύσιμα αγαθά η παρέχουν κάθε είδους υπηρεσίες .
Αν προσθέσει κανείς στο μη παραγωγικό κοινό το 1,5 εκ των ανέργων και τις ηλικίες μέχρι 18 ετων αλλά και νοικοκυρές αυτό αποκαλύπτει μια χώρα εντελώς παρασιτική και χρεοκοπημένη παραγωγικά (εκτός της ανάγκης για την εξόφληση του δυσθεώρητου χρέους των 320 δις ευρώ) .Σύμφωνα με τη μελέτη στο Ελλαδιστάν εργάζονται στον πρωτογενή(αγροτοκτηνοτροφικός κλάδος),δευτερογενή(βιομηχανία,βιοτεχνία) και τριτογενή τομέα (παροχή υπηρεσιών)της οικονομίας λιγότεροι απο τους 3 στους 10 οι οποίοι ταΐζουν άμεσα και έμμεσα (με την καταβολή κάθε λογής φόρων και κρατήσεων ) -εκτός απο τον εαυτό τους-το κρατικοδίαιτο και μη παραγωγικό κομμάτι των 700.000 υπαλλήλων του δημοσίου,τα 2,8 εκ των συνταξιούχων ,το 1,5 εκ των ανέργων ,νοικοκυρές,και παιδιά ηλικίας μέχρι 18 ετών που αποτελούν το υπόλοιπους 7 στο σύνολο του πληθυσμού..Με ένα λόγο 3 εκ εργαζόμενοι συντηρούν αλλα 7 εκ. ανενεργού πληθυσμού..Δυστυχώς η απογοητευτική αυτή εικόνα που φανερώνει τριτοκοσμική χώρα και χώρα που μπορεί να σταθεί μόνο με δανεικά έχοντας ενα υποφερτό βιοτικό επίπεδο, εφτασε στο σημερινό σημείο κατάντιας την τελευταία δεκαετία.
Απο το 2005 εως σήμερα το παραγωγικό δυναμικό μειώθηκε στη χώρα μας κατα 1εκ. φτάνοντας τα 2,7 εκ εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα (απο 3,6 εκ το 2005),ενω την ίδια δεκαετία οι συνταξιούχοι αυξήθηκαν απο 2,5 εκ στο “μαγικό”αριθμό των 2,8 εκ…Στο δημόσιο οι υπάλληλοι απο 800.000 το 2005 μειώθηκαν σήμερα στις 700.000 με τη διαφορά ότι προστέθηκαν στους συνταξιούχους που αντι να μισθοδοτούνται απο τον κωδικό της μισθοδοσίας του δημοσίου αμείβονται απο τον κωδικό των συντάξεων δηλαδή και πάλι απο τον κρατικό κορβανά..Τι φανερώνουν όλα αυτά ; Οτι εαν την επόμενη 5ετία δεν αντιστραφούν οι δείκτες παραγωγικού και μη δυναμικού (δηλαδή οι εργαζόμενοι να είναι πολλαπλάσιοι των ανενεργών πολιτών) ή θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε ως Βουλγαρία ,δηλαδή με μισθούς πείνας η το Βατερλώ είναι προ των θυρών για τους περισσότερους.
Λέμε τους περισσότερους γιατί κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες φρόντισαν -μέσω της παραοικονομίας και της αρπαχτής-να “αρμέξουν για τα καλά την παχιά αγελάδα των δανεικών και των κοινοτικών κονδυλίων”και έχοντας δις στο εξωτερικό και εσωτερικό ,θα απολαμβάνουν την απόγνωση των πολλών και τα ερείπια της καταστροφής…
