Τα αυγά και τα καλάθια

Η αρχή έγινε πέρυσι με το Freedom Pass αξίας 150 ευρώ, το οποίο έλαβαν όσοι νέοι ηλικίας από 18 έως 25 ετών εμβολιάστηκαν κατά του κορωνοϊού. Και μετά ήρθε η εποχή των pass. Τη σειρά πήραν το Fuel Pass, το Power Pass και μερικά ακόμη νέα επιδόματα που πάντα τελειώνουν σε pass. Και πού να πρωτοπάς, δηλαδή; Και αφού χορτάσαμε με pass και γέμισαν κωδικούς τα κινητά μας, ήρθαν τα «καλάθια».

Το παλιό καλάθι της νοικοκυράς αφέθηκε να αραχνιάζει στην αποθήκη και ήρθε το «καλάθι του νοικοκυριού». Γιατί, βλέπεις, έπρεπε να αποπροσωποποιήσουμε τη σχέση του καλαθιού με αυτόν ή αυτήν που το κουβαλάει, και περιλαμβάνει, πλέον, στο πλαίσιο του «πολιτικώς ορθού», τους πάντες. Μικροί, μεγάλοι, άντρες, γυναίκες, ουδέτεροι, παιδιά, κατοικίδια (αν το έχετε εκπαιδευμένο και πάει για ψώνια μόνο του)… Γιατί στο νοικοκυριό χωρούν όλοι.

Και αφού τρέξαμε στα σούπερ μάρκετ και ξεστραβωθήκαμε να βρούμε εκείνες τις μικρές ταμπελίτσες χωμένες κάπου ανάμεσα στα εκατοντάδες προϊόντα που μας προσφέρει απλόχερα ο καπιταλισμός με έκπτωση κάποια πενηνταράκια των cents (αυτά που άμα δεις στον δρόμο δεν σκύβεις να τα πάρεις, γιατί φοβάσαι μήπως σε πιάσει το λουμπάγκο και το πληρώσεις… χρυσό στον οικογενειακό γιατρό που βρήκες με χίλια βάσανα στο Πληκάτι του Γράμμου, μια ανάσα από τα σύνορα με την Αλβανία, γιατί δεν είχε κανέναν στην πλατεία Αμερικής). Και κάπως έτσι, αφού φάγαμε τρεις ώρες στο Ίντερνετ ψάχνοντας από ποιο σούπερ μάρκετ θα πάρουμε το τυρί και από άλλο το σαλάμι, ξεθαρρέψαμε και κάνουμε καλάθι για τα Χριστούγεννα (με σήμα τον Ρούντολφ το ελαφάκι) και καλάθι για τους βίγκαν και καλάθι για ό,τι άλλο σκεφτούμε…

Και γίναμε από τη χώρα με τα pass, η χώρα με τα καλάθια και αρχίσαμε να χάνουμε και τ’ αυγά και τα καλάθια…

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί