Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2024

Τα δύο πρόσωπα της Τουρκίας και οι προθέσεις των εταίρων μας στην Ευρώπη

Στις πρόσφατες δηλώσεις του μετά τη συμμετοχή του στο Άτυπο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ (Gymnich), ο Χακάν Φιντάν απέρριψε τη διασύνδεση του Κυπριακού με τις ευρωτουρκικές σχέσεις.

Του Νίκου Βασιλειάδη

«Πιστεύουμε ότι η αναζωογόνηση των σχέσεων Τουρκίας-ΕΕ είναι προς το συμφέρον όλων», δήλωσε ο Χακάν Φιντάν, για να συμπληρώσει, ωστόσο, ότι «η σύνδεση του Kυπριακού προβλήματος με τις ευρωτουρκικές σχέσεις δεν είναι υγιής μέθοδος και δεν θα αποφέρει αποτελέσματα», δήλωσε  υπογραμμίζοντας όμως ότι η ένταξη στην ΕΕ αποτελεί στρατηγικό στόχο για τη χώρα του σημιεώνοντας ότι ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το έχει εκφράσει αυτό με σαφήνεια. «Θέλουμε να προχωρήσουμε με μία θετική ατζέντα. Εάν η ΕΕ επιδείξει θετική προσέγγιση με τον ίδιο τρόπο, αυτό θα είναι προς το συμφέρον όλων».
Αυτή η διγλωσία της Τουρκίας με τα δύο πρόσωπα είναι κάτι που επιτέλους θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την μια έχουμε το ένα πρόσωπο της Τουρκίας, εκείνο της φιλικής σύμπραξης, της αποφυγής των εντάσεων, όπως η (άνευ αξίας) υπογραφή της Διακήρυξης «Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας Ελλάδας-Τουρκίας», της επίμονης «προθυμοποίησης» για μεσολάβηση μεταξύ εμπολέμων χάρiν της ειρήνης, και η συγκαταβατική προσέγγιση διεθνών προβλημάτων για την δημιουργία της εικόναςμιας φιλειρηνικής χώρας που οραματίζεται και επιδιώκει την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που εμφανίζει η Τουρκία προς τα έξω και από την άλλη το δεύτερο, το αυθεντικό πρόσωπο μιας Τουρκίας που δεν έχει εγκαταλείψει την ιδεολογία του επεκτατισμού, ιδεολογία που δεν ασπάζεται μόνο το σημερινό καθεστώς, αλλά και η Κεμαλική αντιπολίτευση καθώς και τα διάφορα ακραία ισλαμικά κόμματα με μοναδική εξαίρεση το φιλοκουρδικό κόμμα των λαών DEM.

Αυτό το δεύτερο και πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας είναι αυτό που επιδιώκει συστηματικά, από την ίδρυση της το 1923 μέχρι σήμερα, την επίτευξη των νεο-οθωμανικών φαντασιώσεων που καθορίστηκαν από τον εθνικό όρκο των νεότουρκων το 1920 και έχει σαν στόχο τον Ελληνισμό όπως μας χαρακτηριστικά φρόντισε να μας υπενθυμίσει ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, το κυβερνητικό δεκανίκι του Ερντογάν, κατά την διάρκεια ομιλίας (25/6/2024) προς την κοινοβουλευτική του ομάδα: «…Μια από τις πηγές έμπνευσής μας είναι η ιαχή ‘Θεού θέλοντος, θα πάρω πίσω τη Μοσούλη και το Κιρκούκ και τα Νησιά, αν είμαι άξιος και θα συμπεριλάβω τη Δυτική Θράκη, συμπεριλαμβανομένης της Θεσσαλονίκης, στα σύνορα της Τουρκίας…».

Κάθε άλλη στάση που πιθανόν κατά καιρούς εκπέμπει η Τουρκία προς τον έξω κόσμο γίνεται αναγκαστικά εξαιτίας των άμεσων αναγκών της Τουρκίας όπως τώρα, με ανοιχτά τα μέτωπα των πολεμικών συγκρούσεων σε Ουκρανία, Μέση Ανατολή και τουρκική οικονομία να καταρρέει.
Υπό το βάρος αυτών των συνθηκών η Τουρκία μασκαρεύεται, προσωρινά από ένα επιτιθέμενο κράτος-νταή, σε ένα ακίνδυνο και άκακο γείτονα, πασχίζοντας να στηρίξει αποτελεσματικά τον χρυσοφόρο τουρισμό της, εμφανίζοντας μια διεθνή εικόνα πολιτισμένης διαλλακτικότητας παριστάνοντας ενώπιον της Διεθνούς κοινότητος τον προστάτη των αδύναμων λαών, κατά προτίμηση εκατομμυρίων μουσουλμάνων, απαλύνοντας τις εντάσεις που έχει προκαλέσει στο πρόσφατο παρελθόν και ευελπιστώντας πως έτσι θα εξασφαλίσει και τον κρίσιμο πολεμικό εξοπλισμό που χρειάζεται από τις ΗΠΑ

Όταν ο Ερντογάν εξαπολύει τις κατάρες και τους υβριστικούς κεραυνούς κατά του Ισραηλινού κράτους, των Ισραηλινών πολιτικών και του Ισραηλινού πρωθυπουργού (βρυκόλακας που πίνει αίμα, μανιακός ψυχοπαθής, Ναζί, Χίτλερ, Μουσολίνι, Φαραώ, χασάπης της Γάζας, κ.ο.κ.) παριστάνοντας τον άσπιλο και αμόλυντο ανθρωπιστή που «επαναστατεί» μπροστά στην αδικία δείχνει να έχει αμνησία για την Τουρκική εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιώντας νεφελώδεις δικαιολογίες, έχοντας πιο πριν πυρπολήσει τζαμιά για να «προετοιμάσει» το έδαφος της εισβολής και να εξάψει τα πάθη μεταξύ Κυπρίων χριστιανών και μουσουλμάνων, έχοντας δολοφονήσει εν ψυχρώ άμαχους και ανυπεράσπιστους ανθρώπους, έχοντας βιάσει ανυπεράσπιστες γυναίκες και λεηλατήσει Κυπριακές περιουσίες, έχοντας καταλάβει το 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και έχοντας πλημυρίσει με έποικους από την Ανατολία τα κατεχόμενα Κυπριακά εδάφη τα οποία αποτελούν Ευρωπαϊκά Εδάφη.
Δεν συνεργάζεται με διεφθαρμένους πολιτικούς στην σπαρασσόμενη από εμφύλιο πόλεμο Λιβύη, προκειμένου να υλοποιήσει το κάλπικο όραμα της Γαλάζιας Πατρίδας με το οποίο «οικειοποιείται» αυθαίρετα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελληνικής και της  Κυπριακής Δημοκρατίας,

Έχει αμνησία για τις εκκαθαρίσεις στην νοτιοανατολική Τουρκία (το τουρκικό Κουρδιστάν) τους χιλιάδες αθώους Κούρδους πολίτες που φυλακίζονται ή εξαφανίζονται στις τουρκικές φυλακές, σιωπά για την τουρκική εισβολή στην σπαρασσόμενη από εμφύλιο πόλεμο Συρία ή στο γειτονικό Ιράκ για τα πολύτιμα πετρέλαια με εκτεταμένη χρήση απαγορευμένων χημικών όπλων δολοφονώντας αδιακρίτως γυναίκες, παιδιά ή ηλικιωμένους,

Δεν υπάρχει έλληνας που να μπορεί να πιστέψει πως μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα με τους γείτονές μας που προετοιμάζονται φανερά και απροκάλυπτα για την εθνική καταστροφή μας;, ανεξάρτητα αν οι πολιτικές μας ηγεσίες μας καθησυχάζουν και μας προτρέπουν να πάψουμε «να έχουμε το δάχτυλο στην σκανδάλη». Όπως και κανείς δεν μπορεί να δεχθεί άκριτα μια λύση «σύμφωνη με την τρέχουσα πραγματικότητα» (δηλαδή την εντελώς αυθαίρετη εισβολή, κατοχή, εποικισμό, τις στρατιωτικές βάσεις όπως διαμορφώθηκαν μετά το 1974) στο Κυπριακό, με την Τουρκία να αρνείται πεισματικά την αποδοχή των ελληνικών συνόρων «σύμφωνα με την τρέχουσα πραγματικότητα» όπως διαμορφώθηκαν από το 1923 και το 1948, αναγνωρισμένα με διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες, μερικές από τις οποίες υπογράφονται και από την ίδια την Τουρκία.

Και πρωτίστως αυτό είναι τώρα και υπόθεση της Ευρωπαϊκής ¨Ενωσης η οποία πρέπει να δώσει μία ξεκάθαρη απάντηση στην Τουρκία που που ζητά αποδοχή αυθαίρετων τετελεσμένων στην μαρτυρική Κύπρο.
Μπορεί αυτή η πρώτη φορά έπειτα από πέντε χρόνια που ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας έλαβε πρόσκληση να συμμετάσχει σε συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ένωσης να είναι μια καλή αρχή για να ξεκαθαρίσουν επιτέλους οι προθέσεις και οι επιθυμίες τόσο της Τουρκίας όσο κυρίως των εταίρων μας στην Ευρώπη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ 

Τηλεφωνική επικοινωνία του ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν με τον ομόλογό του των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν για τη Γάζα

Τουρκία: Τηλεφωνική συνομιλία του Χακάν Φιντάν με τον Άντονι Μπλίνκεν

 

ΣΧΕΤΙΚΑ

eXclusive

eTop

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ