PLUS
Η αύξηση του κομίστρου στα ταξί, εκτός από μία ακόμα επιβάρυνση στις μετακινήσεις για το ευρύ κοινό, δημιουργεί σοβαρότατο πρόβλημα σε εκείνη την ευάλωτη κατηγορία των συμπολιτών μας που πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια και κάνει συστηματικά αιμοκάθαρση σε Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.
Της Αλεξίας Σβώλου
Η πανάκριβη πλέον μετακίνησή τους βάζει σε κίνδυνο την αιμοκάθαρση που πραγματοποιούν!
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών Γρηγόρης Λεοντόπουλος σχεδόν το σύνολο των 12.000 ασθενών που πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια και κάνουν αιμοκάθαρση στην Ελλάδα μετακινούνται με ταξί προς και από τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και είναι άμεση η ανάγκη της αναπροσαρμογής του ποσού που παίρνουν οι αιμοκαθαιρόμενοι από την πολιτεία ως «αποζημίωση» ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις μετακινήσεις τους για την απαραίτητη για τη ζωή τους αιμοκάθαρση.
«Σχεδόν όλοι μετακινούνται με ταξί. Κάποιους ελάχιστους τους μεταφέρουν οι συγγενείς τους με μεταφορικό μέσο. Τα χρήματα που δίνει ο ΕΟΠΥΥ για την Αθήνα είναι 230€, που αντιστοιχούν σε 13 αιμοκαθάρσεις, δηλαδή ο ασθενής να πάει 13 φορές από το σπίτι του στη μονάδα αιμοκάθαρσης και να επιστρέψει.
Για τη Θεσσαλονίκη το ποσό που λαμβάνουν οι νεφροπαθείς είναι 210€ για τις ίδιες αιμοκαθάρσεις και στις υπόλοιπες πόλεις είναι 115€ για τις ίδιες αιμοκαθάρσεις. Σε περιπτώσεις κυρίως στην επαρχία για αποστάσεις μέχρι 50 χλμ. το ποσό της αποζημίωσης είναι 400€, ενώ για κάλυψη αποστάσεων μέχρι 80 χλμ. η αποζημίωση διαμορφώνεται στα 550€ κι από τα 80 χλμ. και πάνω διαμορφώνεται στα 800€ για τις αντίστοιχες αιμοκαθάρσεις. Όπως καταλαβαίνετε, με την αύξηση που είναι πάνω από 35% στα κόμιστρα των ταξί, ο νεφροπαθής είναι αδύνατο να ανταποκριθεί σ’ αυτά τα έξοδα και πρέπει σύντομα να γίνει αναπροσαρμογή της αποζημίωσης», επισημαίνει ο Γρηγόρης Λεοντόπουλος.
Η αγωνία των ασθενών είναι μεγάλη γιατί η αιμοκάθαρση δεν έχει ελαστικά περιθώρια για να αραιώσει κανείς τη θεραπεία, και ήδη όταν φτάνουν σε αυτή την κατάσταση οι ασθενείς έχουν αρκετά επιβαρυμένη υγεία, με το 80% των νεφροπαθών που κάνουν αιμοκάθαρση σε Μονάδα Τεχνητού Νεφρού όταν πεθαίνουν -και αρκετοί πεθαίνουν πρόωρα- να καταλήγουν κυρίως από καρδιαγγειακά αίτια.
Η δυσβάσταχτη οικονομική επιβάρυνση και το στρες που υφίστανται οι ασθενείς μοιραία θα επιβαρύνουν την υγεία τους και η πολιτεία καλείται να βρει μία άμεση λύση γιατί περιθώρια αναμονής δεν υπάρχουν. Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών, Γρηγόρης Λεοντόπουλος, έχει ήδη αποστείλει στο υπουργείο Υγείας επιστολή με την επείγουσα έκκλησή του να δοθεί γρήγορα αναπροσαρμογή στην αποζημίωση, για να μη στραγγαλιστούν οικονομικά οι οικογένειες των νεφροπαθών, με δεδομένο ότι στην πατρίδα μας ένα πολύ μεγάλο μέρος της δαπάνης για τα χρόνια νοσήματα μετακυλίεται στην τσέπη του ίδιου του πάσχοντος και της οικογένειάς του. Πρόσφατα μάλιστα η μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) έδειξε ότι αυτή η δαπάνη, η λεγόμενη «out of pocket» (δαπάνη που καλύπτεται από την τσέπη των ασφαλισμένων), είναι πολύ μεγάλη στην Ελλάδα συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς εδώ το κράτος πληρώνει λιγότερο και κυρίως αποζημιώνει τη βασική θεραπεία που χρειάζονται οι ασθενείς που πάσχουν από απειλητικά για τη ζωή νοσήματα και όχι τις υπόλοιπες άμεσες και έμμεσες δαπάνες. Ήδη, μάλιστα η έρευνα του ΙΟΒΕ έδειξε ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας -από το στρες, τον φόβο, τα οικονομικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν και την απομάκρυνση του κόσμου από το Σύστημα Υγείας για την έγκαιρη διάγνωση και σωστή παρακολούθηση πολλών χρόνιων νοσημάτων που έμειναν στον πάγο και δεν διαγνώστηκαν, γιατί ολόκληρο το σύστημα ήταν επικεντρωμένο μόνο στη λοίμωξη του κορωνοϊού- μειώθηκε στη χώρα μας κατά έξι ολόκληρους μήνες το προσδόκιμο επιβίωσης και έπεσε κάτω από τα 82 έτη, στα 81,2 έτη.
Η μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης στην Ελλάδα είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να μας προβληματίσει και θα πρέπει να δημιουργήσει μία μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία και γρηγορότερη ταχύτητα αντίδρασης των αντανακλαστικών του κράτους σε εκείνα τα θέματα που αφορούν πρωτίστως ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι βέβαια και οι νεφροπαθείς. Ένας λόγος παραπάνω να φροντίζουμε τους ανθρώπους μέσης και πιο προχωρημένης ηλικίας που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας είναι πως η μελέτη του ΙΟΒΕ καταδεικνύει πως το δημογραφικό πρόβλημα στη χώρα μας εξελίσσεται με πάρα πολύ ισχυρό αρνητικό πρόσημο. Ήδη, με την έναρξη της πανδημίας ήμασταν ο δεύτερος γηραιότερος λαός της Ευρώπης μετά την Ιταλία, ενώ η μεταβολή στο ισοζύγιο θανάτων και γεννήσεων είναι πολύ αρνητική, έχουμε μείον 46.000 γεννήσεις σε σύγκριση με τους πολύ αυξημένους θανάτους και λόγω του κορωνοϊού, με συνέπεια η αύξηση του γηραιότερου πληθυσμού (άνω των 65 ετών) από 22,9% του συνολικού πληθυσμού το 2022 να εκτιμάται στο 33,5% το 2060, γεγονός που προμηνύει την άσκηση πολύ υψηλότερων πιέσεων στα υγειονομικά συστήματα αλλά και στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης και ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία στην εύρεση πόρων για τη χορήγηση κοινωνικών επιδομάτων.
