Γράφει η Άννα Σταυράκη
Με πονάει το βλέμμα των ανθρώπων, βλέπουν πάνω μου λέπια. Ένας σκορπιός μου ρουφάει τη ζωή. Πάσχω από ψωρίαση.
Οι διπλανοί μας άνθρωποι είναι όλοι αυτοί που ζουν το προσωπικό τους δράμα μέσα από το καχύποπτο βλέμμα μας, την αποστροφή μας, την αδυναμία μας να τους βοηθήσουμε ουσιαστικά.
Ενώστε τα δάχτυλα των χεριών σας με ένα λαστιχάκι πολύ σφιχτά και μετά προσπαθήστε να κουμπώσετε ένα κουμπί στο πουκάμισό σας, να ανοίξετε ένα μπουκάλι χυμό ή γάλα, να πιάσετε το πιρούνι να φάτε ή το μαχαίρι να κόψετε μια φέτα ψωμ