Ασφαλώς και υπάρχει πρόβλημα με την εγκληματικότητα των Ρομά. Όπως και ότι η νεανική
παραβατικότητα έχει φτάσει σε ιστορικό υψηλό. Όμως όλη η συζήτηση που κυριαρχεί δεν
αναπτύσσεται σε σωστή βάση.
Από τη μία βρίσκονται όλοι όσοι υποστηρίζουν ότι η Αστυνομία πρέπει να εφαρμόζει τον
Νόμο ανεξάρτητα σε ποιους απευθύνεται, προς γνώση και παραδειγματισμό, έχοντας
απέναντί της έναν παραβάτη χωρίς δίπλωμα ο οποίος επιχειρούσε να κλέψει βενζίνη. Και
εδώ να σημειώσουμε πως το επιχειρησιακό πρωτόκολλο δεν αλλάζει είτε πρόκειται για 20
ευρώ είτε για 20.000 ευρώ. Και από την άλλη είναι όλοι όσοι στηλιτεύουν την ένταση της
αστυνομικής αυθαιρεσίας και την υπέρβαση του Νόμου με τη χρήση όπλου. Και φτάσαμε
να μιλάμε για το αν θέλουμε σκληρή ή soft αστυνόμευση. Λάθος!
Το ζητούμενο είναι η αποτελεσματική και σοβαρή επαγγελματική αστυνόμευση, αυτό που
ονομάζουμε τάξη και ασφάλεια, αυτό που θέλουμε όλοι. Και το δεύτερο και μεγαλύτερο
ζητούμενο είναι η ευθύνη του κράτους για την ένταξη των Ρομά στην ελληνική κοινωνία.
Στέγαση, υποδομές, Υγεία κ.λπ., συμμετοχή τους σε προγράμματα στήριξης και
απασχόλησης, και κυρίως καταπολέμηση του αναλφαβητισμού μέσω της ένταξης των
παιδιών στα σχολεία, προκειμένου να επιτευχθεί η σταδιακή ένταξή τους στην τοπική
κοινωνία. Το ξεπέρασμα των εμποδίων και των πολλαπλών μορφών αποστέρησης και
αποκλεισμού στους τομείς της αξιοπρεπούς διαβίωσης, της Υγείας, της εκπαίδευσης και της
απασχόλησης.
Να σταματήσουν να είναι οι «ψηφοφόροι ευκαιρίας» της κάθε κυβέρνησης με τα 20άρικα
για μία ψήφο και τα μαϊμού επιδόματα. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να κατανοούν τις
υποχρεώσεις τους ως Έλληνες πολίτες και να διεκδικούν ισότιμα και με υπεύθυνο και
αποφασιστικό τρόπο τα δικαιώματά τους στην προσωπική, την κοινωνική και την
επαγγελματική ζωή τους.