Ταξιδεύοντας στην Ν.Α. Ασία εν μέσω κορωνοϊού

21/04/2020 12:54

Η 25χρονη Αλεξάνδρα Κούρτη περιγράφει την περιπέτειά της μέχρι τον επαναπατρισμό της από την Ν.Α. Ασία. Τα εισιτήρια της επιστροφής, οι έλεγχοι στα αεροδρόμια και η καραντίνα.

Της Κωνσταντίνας Μαλτεπιώτη

Η Αλεξάνδρα Κούρτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα όμως για μήνες το σακίδιό της ήταν το «σπίτι» της. Στα 25 της χρόνια είναι πτυχιούχος του τμήματος Λογιστικής και Χρηματοοικονομικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Η έντονη επιθυμία της να γνωρίσει τον κόσμο γεννήθηκε μετά την εμπειρία της ως φοιτήτρια Erasmus στην Πολωνία, όπου είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει αρκετά στην κεντρική Ευρώπη.

«Φαντάσου να κάνεις ένα ταξίδι 4 μηνών και στα μισά του ταξιδιού να ξεσπά πανδημία» δηλώνει στη «ΜΠΑΜ» η Αλεξάνδρα

«Σκέψου να διασχίζεις τροπικά δάση, να κάνεις βόλτα με αερόστατο πάνω από καταπράσινες κοιλάδες με φυτείες ρυζιού, να κάνεις βαρκάδα στα καταπράσινα νερά του βιετναμέζικου κόλπου Halong Bay, να σκαρφαλώνεις σε σπηλιές που ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει λατρευτικούς χώρους και να κάνεις νυχτερινή πεζοπορία σε ηφαίστειο με σκοπό να δεις την ανατολή του ήλιου, όλα αυτά και άλλα τόσα που σχεδίαζες να δεις και να κάνεις, να πρέπει να τα ακυρώσεις, για να επιστρέψεις στην πατρίδα σου λόγω της πανδημίας. Δεν ήταν καθόλου εύκολο και σίγουρα όχι ευχάριστο».

Η Αλεξάνδρα διηγείται το ταξίδι της εν μέσω πανδημίας στην Ν.Α. Ασία

«Το ταξίδι μου στη Ν.Α. Ασία ξεκίνησε λίγο περισσότερο από 1 μήνα πριν ξεσπάσει ο κορωνοϊός. Έχοντας γυρίσει έως εκείνο το χρονικό διάστημα 7 χώρες, είχα παρατηρήσει ότι οι ρυθμοί της Ασίας και γενικά η στάση ζωής τους είναι πολύ πιο απλή σε σχέση με αυτών της Ευρώπης.

Ωστόσο, από τη στιγμή που ξέσπασε ο ιός, πέντε χώρες που επισκέφτηκα εγώ έλαβαν άμεσα και δραστικά μέτρα για τον εντοπισμό και την καταπολέμησή του. Προσπάθησα να μετρήσω όλα τα μέσα μεταφοράς που χρησιμοποίησα ύστερα από την ανακοίνωση για την ύπαρξη του ιού, προκειμένου να είμαι όσο πιο ακριβής γίνεται στην περιγραφή μου. Συγκεκριμένα, πήρα 15 πτήσεις, 10 πλοία και 6 λεωφορεία.

Εκτός από το αεροδρόμιο της Αθήνας, όπου δεν μου έγινε έλεγχος κατά την άφιξή μου από τη Σιγκαπούρη (29/02/2020), σε όλα τα παραπάνω είχαν στήσει φορητές ιατρικές μονάδες με προσωπικό (γιατρούς-νοσηλευτές) και προμήθευαν τους ταξιδιώτες με μάσκες και γάντια, όλοι ήμασταν υποχρεωμένοι να περιμένουμε τη σειρά μας για να εξεταστούμε και αποβιβαζόμασταν σε ομάδες των 5 ατόμων και περιμέναμε να μας ελέγξουν:

Τη θερμοκρασία μας και αν έχουμε ακροαστικά
Το ιστορικό του ταξιδιού μας σε διάστημα 14 ημερών

Υπεύθυνη δήλωση ταξιδιωτών. Φωτογραφία από Αλεξάνδρα Κούρτη

Όσον αφορά το ιστορικό των χωρών που είχε ο καθένας επισκεφτεί, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, μας ρωτούσαν σχετικά με το αν έχουμε βρεθεί στην ενδοχώρα της Κίνας. Προσωπικά, δεν είχα επισκεφτεί την Κίνα, αλλά βρέθηκα παρούσα σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στο αεροδρόμιο της Kuala Lumpur (Μαλαισία) και τα άτομα που βρεθεί στην Κίνα τις τελευταίες 14 μέρες, περνούσαν από τον σχετικό έλεγχο.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου, έλαβα emails από τις αεροπορικές είτε για ακύρωση, είτε για μετακύλιση της ημερομηνίας ορισμένων πτήσεων μου, καθώς επίσης και από την ασφαλιστική μου ότι σε περίπτωση που νοσήσω από κορωνοϊό δεν καλύπτουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τις ημέρες που ξέσπασε ο ιός στην Ιταλία, εγώ βρισκόμουν στις Φιλιππίνες και το πλάνο μου ήταν να συνεχίσω στην Ταϊβάν, ύστερα Μακάο και τέλος Χονγκ Κoνγκ, όπου είχα και την πτήση επιστροφής μου στην Ελλάδα, τον Μάρτιο.

Οι χώρες ήταν στην κόκκινη ζώνη, σε συνδυασμό με τις ήδη ακυρωμένες πτήσεις μου και το γεγονός ότι έληγε η βίζα μου στις Φιλιππίνες, προσπάθησα να επικοινωνήσω με την αεροπορική εταιρεία που είχα την πτήση, για να μου αλλάξει τα εισιτήρια και να επιστρέψω Ελλάδα, όσο πιο άμεσα, αλλά η επικοινωνία δεν κατέστη ποτέ δυνατή.

Οι τιμές των εισιτηρίων, για να πετάξω σε κοντινές ημερομηνίες είχαν αυξηθεί πάρα πολύ. Η πιο κοντινή και οικονομική πτήση ήταν 11 μέρες μετά, την οποία και έκλεισα εκ νέου, χωρίς να πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή στο ήδη υπάρχον εισιτήριό μου. Επέστρεψα Ταϊλάνδη, για να περάσω αυτές τις 11 ημέρες, διότι είναι η χώρα που μου άρεσε περισσότερο από όλες, είναι πολύ οικονομική και ένιωθα ασφαλής, επειδή είχα δει από την τελευταία φορά που ήμουν εκεί ότι τηρούν εκτενείς ελέγχους για να εισέλθει κάποιος στη χώρα.

Koh Tao, Ταϊλάνδη. Φωτογραφία από Αλεξάνδρα Κούρτη.

Οι έλεγχοι πλέον είχαν γίνει ακόμα πιο αυστηροί και επειδή είχε φτάσει ο ιός στην Ευρώπη, αισθάνθηκα ότι με αντιμετώπιζαν με καχυποψία. Τέλος Φεβρουαρίου επαναπατρίστηκα αισίως.

Έχοντας ένα μήνα σε καραντίνα, θεωρώ ότι αυτό είναι μόνο το πρώτο κύμα. Πιθανότατα θα δούμε κι άλλες εξάρσεις. Ακόμα και αν ένα εμβόλιο αναπτυχθεί επιτυχώς σε 1 ή 2 χρόνια, θα χρειαστεί αρκετός καιρός για να φτάσει σε όλη την κοινότητα και πολλές χώρες δεν θα έχουν πρόσβαση για μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να μην ανοίξουν όλες οι χώρες τα σύνορά τους.

Νομίζω ότι όσοι από εμάς είχαμε την τύχη ή το προνόμιο να ταξιδέψουμε, πριν από αυτό, θα το θεωρήσουμε ως «χρυσή εποχή», την οποία θα την εξιστορούμε μελλοντικά ως… «τις μέρες όπου τα ελεύθερα και αδέσμευτα ταξίδια στον κόσμο ήταν εφικτά για όλους μας…», καταλήγει η Αλεξάνδρα και προτείνει στους αναγνώστες της «Μ» να ταξιδέψουν μαζί της νοερώς μέσω του προφίλ της στο instagram: alexatheisolatedtraveller και στο facebook: Alexandra K. Kourti