PLUS
Τον Σεπτέμβριο του 2011 η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη εμφανίστηκε στο βήμα της Ολομέλειας της Βουλής με μια φρατζόλα ψωμί και ένα μπουκάλι γάλα, για να αποδείξει με αριθμούς πως μόνο για να προμηθευτεί αυτά τα δύο είδη μία τετραμελής οικογένεια πρέπει να πληρώνει 950 ευρώ κάθε χρόνο!
Του ΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Ενώ η χώρα πλησιάζει επικίνδυνα στην… αγκαλιά του ΔΝΤ, ο Ερντογάν αμετανόητος τη ρίχνει στα βράχια και τον λαό στην απόλυτη φτώχεια!
Ήταν λίγο πριν η Ελλάδα μπει στη δίνη του χρέους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των σκληρών δημοσιονομικών μέτρων που τσάκισαν το εισόδημα των πολιτών.
Δέκα χρόνια μετά, οι βουλευτές της τουρκικής αντιπολίτευσης θέλοντας να εξηγήσουν τον πόνο του λαού στο κοινοβούλιο, τους έφεραν πορτοκάλια, φακές και ψωμιά, για να μιλήσουν και αυτοί για ό,τι πραγματικά ενδιαφέρει τον πολίτη μιας χώρας. Για την ακρίβεια που έχει γονατίσει τα νοικοκυριά.
Εν μέσω της συνεχούς κατρακύλας της λίρας, οι αντιπρόσωποι του τουρκικού λαού έχουν πλέον εγκαταλείψει τα προσχήματα και διαπληκτίζονται με απίστευτη σφοδρότητα και γραφικότητα, καθώς οι πολίτες της γειτονικής χώρας έχουν φθάσει ή, μάλλον, έχουν ξεπεράσει τα όρια της υπομονής τους. Τι και αν οι εκπρόσωποι του κυβερνώντος κόμματος ούρλιαζαν ότι όλα αυτά είναι ψέματα. Η αλήθεια είναι, όπως φώναξε μια βουλευτής της αντιπολίτευσης, πως «δεν ξέρετε εσείς από αυτά. Τα παιδιά σας βρίσκονται σε πολυτελή αυτοκίνητα και παίρνουν… ουσίες».
Πληθωρισμός
Η αποδυνάμωση της λίρας πυροδοτεί τον πληθωρισμό, αυξάνοντας το κόστος εισαγωγής απαραίτητων αγαθών, όπως φάρμακα, ορισμένα είδη διατροφής και φυσικό αέριο, που εκφράζονται σε δολάρια και ευρώ.
Τα επίσημα στοιχεία για τον Νοέμβριο έδειξαν ότι ο πληθωρισμός στην Τουρκία έφτασε στο 21,3% σε σχέση με ένα χρόνο πριν, αν και οι αναλυτές εκτιμούν ότι είναι πιθανότατα υψηλότερος.
Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ετοιμάζει αυξήσεις για να «χρυσώσει το χάπι» στους Τούρκους, καθώς ο κατώτατος μισθός στη χώρα ανέρχεται πλέον στα 186 δολάρια, και παράλληλα υπόσχεται στους πολίτες πως σύντομα θα τρώνε με «χρυσά κουτάλια» από τις γεωτρήσεις που θα γεμίσουν τη χώρα με πετροδόλαρα.
Το αγκάθι στα «εν κρανίω» σχέδια του Σουλτάνου για ανάκαμψη συνεχίζει να είναι η Ελλάδα -αφού πολύ τον πλήγωσε η «Αμυντική και Διακοινοβουλευτική Εταιρική Σχέση ΗΠΑ – Ελλάδος» που είχε εισαχθεί το καλοκαίρι από τον γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ και περιλαμβάνεται πια ως τροπολογία στον αμυντικό προϋπολογισμό των Ηνωμένων Πολιτειών, προβλέποντας μάλιστα και εκσυγχρονισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (βλέπε μαχητικά F-35 Joint Strike Fighters), καθώς και η Κύπρος με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Κυπριακής ΑΟΖ από την Exxon Mobil και την Qatar Petroleum.
Με τις συμφωνίες της Κύπρου με την κοινοπραξία της Exxon Mobil και Qatar Petroleum για τα Οικόπεδα 5 και 10 της Κυπριακής ΑΟΖ, με την επιλογή της Chevron να μεταφέρει ισραηλινό και κυπριακό φυσικό αέριο στην Αίγυπτο προς εξαγωγή στις ξένες αγορές, αλλά και τις TOTAL/ENI να επαναλαμβάνουν τις γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, δίνεται ένας δυναμικός ρυθμός στις ενεργειακές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου Κύπρος, Αίγυπτος και Ισραήλ οδηγούν την ενεργειακή «κούρσα» στην περιοχή αφήνοντας τον Ερντογάν εκτός «νυμφώνος».
Ο τρόπος που η Τουρκία θα αντιδράσει, καθώς η τελευταία ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ ανέφερε ότι η Τουρκία «ποτέ δεν θα επιτρέψει σε καμία ξένη χώρα, εταιρεία ή πλοίο να εμπλακεί σε δραστηριότητες έρευνας υδρογονανθράκων σε περιοχές της θαλάσσιας δικαιοδοσίας της…» είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί, αφού οι απειλές αυτές είναι εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθούν, εφόσον μάλιστα τα πλοία τα οποία απειλεί η Άγκυρα θα πραγματοποιούν έρευνες για λογαριασμό αμερικανικής ή γαλλικής εταιρείας.
Σύγκρουση
Σε κάθε περίπτωση, η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας έρχεται ολοένα και περισσότερο σε σύγκρουση με τις προτεραιότητες όχι μόνον των ΗΠΑ, που επιλέγουν σαφέστατα να κρατούν μια ουδέτερη στάση, αλλά κυρίως με τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι όπως αποτυπώνεται στο κείμενο του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ, όπου καταγράφει μετά λύπης του ότι η Τουρκία συνεχίζει να απομακρύνεται περαιτέρω από την ΕΕ και σημειώνει «τις σοβαρές ανησυχίες της Ευρώπης για την περαιτέρω και βαθιά ανησυχητική οπισθοδρόμηση στους τομείς της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της έκφρασης», καθώς και «τη συστημική έλλειψη ανεξαρτησίας του δικαστικού συστήματος» στην Τουρκία.
Σημάδια
O Ερντογάν λαμβάνει ολοένα και περισσότερα προειδοποιητικά σημάδια. Ωστόσο, ο Τούρκος πρόεδρος, περιστοιχισμένος από κόλακες και απασχολημένος με τις φήμες για την υγεία του, δείχνει ανίκανος ή απρόθυμος να ακούσει αυτούς που τον καλούν να αλλάξει κατεύθυνση. Από την άλλη, η τουρκική αντιπολίτευση ποτέ δεν ήταν τόσο αισιόδοξη πως θα ρίξει τον Ερντογάν. Ο επόμενος γύρος εκλογών έχει προγραμματιστεί για το 2023, στα 100 χρόνια από την ίδρυση της σύγχρονης τουρκικής δημοκρατίας, αλλά πολλοί είναι αυτοί που προβλέπουν ότι μπορεί να διενεργηθούν πρόωρες εκλογές ακόμα και στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους, γεμάτοι με αισιοδοξία ότι το τέλος της εποχής του Ερντογάν είναι κοντά, ενώ πολλοί ξένοι παρατηρητές είναι πολύ πιο απαισιόδοξοι. «Ονειρεύεστε», λέει ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης. «Πόσους απολυταρχικούς ηγέτες μπορείτε να σκεφτείτε που έχουν παραιτηθεί;».
