PLUS
Η χώρα συμπληρώνει σχεδόν δύο χρόνια σε συνθήκες πανδημίας. Ο κορωνοϊός κατεδάφισε αντιλήψεις, άλλαξε προτεραιότητες, αμφισβήτησε δεδομένα και αναδιέταξε προτεραιότητες. Η Κοινωνία αρχικά αιφνιδιάστηκε και στη συνέχεια αντέδρασε. Άλλοτε φοβικά, άλλοτε ορθολογιστικά και άλλοτε σπασμωδικά. Η ευθύνη που αναλογεί στην Κυβέρνηση είναι ευθέως ανάλογη με τις πράξεις και, κυρίως, τις παραλείψεις της.
Πολιτική Κριτική γίνεται και θα γίνεται ακόμη και σε έκτακτες συνθήκες, όπως αυτές που βιώνουμε. Διότι παύση της κριτικής συνεπάγεται αναστολή της Δημοκρατίας. Και αυτό είναι το μέγιστο δίδαγμα αυτής της ρευστής περιόδου. Η πανδημία δοκίμασε βεβαιότητες και σταθερές, τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου βίου. Αυτή η «ταλάντωση» της αμφιβολίας όμως έχει απώτατα όρια, κόκκινες γραμμές, όπως επικράτησε να λέμε. Και το μείζον ζητούμενο στις παρούσες συνθήκες είναι η λειτουργία των θεσμών. Επομένως το πολιτικό διακύβευμα είναι να μη μετατραπεί η κρίση σε ευκαιρία για τις συντηρητικές δυνάμεις που καιροφυλακτούν ώστε να δημιουργηθεί και να εμπεδωθεί Κράτος Έκτακτης Ανάγκης.
Σχεδόν μια 2ετία τώρα η Κυβέρνηση επικαλούμενη την πανδημία καταργεί πλαίσιο και ασφαλιστικές δικλείδες που ορίζουν ένα ευνομούμενο Κράτος. Αρχικά, λόγω του κατεπείγοντος, προχώρησε πολύ λογικά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων, σε διαρκείς αναθέσεις. Αλλά η εξαίρεση έγινε καθεστώς. Από την αρχή μέχρι και σήμερα οι ΠΝΠ συνεχίζονται αμείωτα. Η κορυφή του παγόβουνου υπήρξε η Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής κ. Νικολάου, που παραιτήθηκε πρόσφατα ώστε να πολιτευθεί τις επόμενες εκλογές, οψέποτε προκηρυχθούν και η οποία σχεδόν δύο χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας, επικαλείται το κατεπείγον για απ’ ευθείας αναθέσεις.
H μάστιγα των απευθείας αναθέσεων διέτρεξε όλη την Κυβέρνηση. Κανείς δεν έμεινε πίσω. Είναι σύμφυτο της νεοφιλελεύθερης αντίληψης business us usual. To μεγάλο πρόβλημα όμως είναι, κατά την άποψή μου, η περιστολή των ατομικών & κοινωνικών δικαιωμάτων, με το πρόσχημα της πανδημίας. Είναι αυτονόητο ότι στις συγκεκριμένες συνθήκες πρέπει να υπάρξουν περιορισμοί, που εξυπηρετούν την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας. Οι περιορισμοί όμως αυτοί πρέπει να είναι συμβατοί με το Σύνταγμα και αναλογικοί με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Η Κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη τον πανικό των Πολιτών, την απόσυρσή τους από τον Δημόσιο Χώρο και την ρητή ή υπόρρητη υποστήριξη των ΜΜΕ προώθησε μία εξαιρετικά επιθετική ατζέντα υλοποιώντας στόχους και σκοπούς που καμμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέρονται της μεγάλης πλειοψηφίας των Πολιτών. Είτε πρόκειται για το πτωχευτικό δίκαιο, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, πτωχεύουν και οι ιδιώτες, με αποτέλεσμα η ατομική τους περιουσία να καθίσταται πτωχευτική και άρα εκπλειστηριάζεται, είτε πρόκειται για την κατάργηση της ελάχιστης έστω προστασίας της πρώτης κατοικίας, μιλάμε για πλήρη ανατροπή των όσων ίσχυαν από την αρχή της κρίσης (και δεν εννοούμε την πανδημία) και είναι φανερό ότι πλήττουν τα αδύναμα στρώματα.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων θεωρώ όμως την τροποποίηση του άρθρου 191 ΠΚ περί διασποράς ψευδών ειδήσεων, άρθρο που είχε καταργηθεί το 2019. Σύμφωνα με την πρόσφατη τροποποίηση, που ψήφισε η Κυβερνητική πλειοψηφία, ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχία ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, αμυντική ικανότητα & δημόσια υγεία επισύρουν ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή. Ουσιαστικά δηλ. θεσμοθετείται η ποινική καταστολή όσων ασκούν κριτική στις κυβερνητικές επιλογές στα μείζονα θέματα που απασχολούν την Κοινωνία. Και ακριβώς προς επιβεβαίωση της κριτικής που ασκήθηκε στη δημόσια σφαίρα για τη συγκεκριμένη νομοθετική επιλογή, προ ελαχίστων ημερών ήλθε η είδηση από τη γείτονα Τουρκία ότι ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βάρος όσων προβλέπουν ότι η επιδείνωση της Τουρκικής οικονομίας θα συνεχισθεί όπως και η καταβαράθρωση της τουρκικής λίρας. Η αυταρχική αντιμετώπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων δεν γνωρίζει σύνορα. Φαίνεται ότι ούτε ο φράκτης του Έβρου ούτε οι επαναπροωθήσεις είναι αποτελεσματικές.
Με όπλο τον εμβολιασμό και την αυτοθυσία των υγειονομικών του ΕΣΥ πιστεύουμε ότι η πανδημία θα υποχωρήσει. Θα αφήσει όμως σημαντικά τραύματα στο κοινωνικό σώμα. Οι ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν με αφορμή την πανδημία θα παραμείνουν γιατί εξυπηρετούν πολιτικές επιλογές, υλοποιούν αποφάσεις και προέκυψαν κατά και όχι απλώς επ’ αφορμή της πανδημίας. Καθήκον της Κοινωνίας είναι να αντισταθεί, ώστε να τις ανατρέψει. Ευθύνη δική μας είναι να εμπνεύσουμε αυτήν την προσπάθεια. Και οι επερχόμενες εκλογές θα δώσουν νέα προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., ευθύνη της οποίας είναι η αποκατάσταση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ώστε το Κράτος Δικαίου να ενισχυθεί και η Κοινωνία να αποκτήσει εμπιστοσύνη στους θεσμούς της Πολιτείας. Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο, εκεί θα κρίνει ο Ελληνικός Λαός τις προοδευτικές δυνάμεις και εκεί εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΔΙΚ/ΝΗΣ Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ
