PLUS
Του Πέτρου Κουσουλού
Το ότι ήταν άπειροι (δεν είναι απαραίτητα κακό) το γνωρίζαμε. Το ότι θα αντιμετώπιζαν προβλήματα ως προς την ενδοκυβερνητική συνεννόηση και οργάνωση, το περιμέναμε. Το ότι δεν θα έχαιραν και της καλύτερης υποδοχής από τους εταίρους οι οποίοι θέλουν να ξεφορτωθούν -μια και καλή- τους ενοχλητικούς “φωνακλάδες” της Ελλάδος, το υποψιαζόμασταν.
Ότι όμως τρεις μήνες μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου η απόγνωση για την εύρεση ρευστού θα ήταν τόσο μεγάλη ώστε να προχωράμε σε νομοθέτηση της αμνηστίας όσων έχουν τα μαύρα έξω, δεν το περιμέναμε από μια κυβέρνηση -ιδίως- της Αριστεράς!
Κακά τα ψέμματα τα όσα συμφωνήθηκαν στο ραντεβού των Ελλήνων υπουργών (Νικολούδη-Βαρουφάκη) με τον Ελβετό αξιωματούχο αποτελούν ομολογία αποτυχίας.
Αποτελούν την περίτρανη απόδειξη ότι όλα όσα λέγονταν προεκλογικά και μετεκλογικά για τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, που θα έβγαζε από το ντουλάπι τους σκελετούς και θα ξεσκόνιζε τις λίστες που οι άλλοι έκρυβαν, αποτελούσαν λόγια του αέρα.
Αέρα κοπανιστό, προεκλογικό και μετεκλογικό ( θυμάστε τα 2.5 δις), που αποδεικνύει ότι όλα αυτά τα χρόνια στήθηκε ένας μύθος περί της μη αξιοποίησης των οποίων λιστών βρίσκονταν στη διάθεση των Αρχών προκειμένου να κάνουμε το κομμάτι μας ρε αδερφέ.
Εδώ και πέντε μήνες έχουμε αποκαλύψει ότι ο μύθος της Λίστας Λαγκάρντ έσβησε από την άρνηση των Ελβετών να παράσχουν (στο ΣΔΟΕ) πληροφορίες και στοιχεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη προκειμένου να αποδώσει το αίσθημα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ Δικαιοσύνης. Ούτε δίκαιο, ούτε αριστερό είναι να πληρώνει ο μισθωτός φόρους 40% και το λαμόγιο με 15% να καθαρίζει.
