PLUS
Πρόσφατες έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι ποσοστό 10% των παιδιών και των εφήβων έχουν προσεγγισθεί ή υπήρξαν σεξουαλικά θύματα από ενηλίκους.
Σύμφωνα με καταγραφές στοιχείων, οι παιδόφιλοι κυμαίνονται στις ηλικίες από 18 ετών και πάνω. Μπορεί να έχουν παντρευτεί και να έχουν και οι ίδιοι οικογένεια, μπορεί και όχι.
Μπορεί να είναι μορφωμένοι με ανώτερη ή ανώτατη μόρφωση, μπορεί και όχι.
Είναι πολίτες της καθημερινότητας, ζουν ανάμεσά μας και πάρα πολλοί έχουν και την καλή κοινωνική μαρτυρία.
Οι παιδόφιλοι δεν ασκούν απαραίτητα σωματική βία, αλλά κυρίως ψυχολογική. Οι παιδόφιλοι συχνά χρησιμοποιούν την εξουσία και τη δύναμή τους για να πείσουν ή να αναγκάσουν το παιδί ή τον έφηβο να συμμετάσχει σε σεξουαλικές πράξεις.
Αρκετοί παιδόφιλοι προσφέρουν εθελοντικές υπηρεσίες σε διάφορους φορείς όπου συχνάζουν παιδιά και έφηβοι για να εξασφαλίζουν άλλοθι και την έξωθεν καλή κοινωνική μαρτυρία.
Τα παιδιά πολύ σπάνια αναφέρουν στους γονείς τους την κακοποίησή τους.
Συνήθως φοβούνται μήπως τα κατηγορήσουν και η κακοποίηση μαθαίνεται όταν ένας ενήλικος ή κάποιος γιατρός στο πλαίσιο τυχαίας ιατρικής εξέτασης το διαπιστώσει.
Σπάνια όμως, αλλά έχει συμβεί, το ίδιο το παιδί να καταγγείλει τον παιδόφιλο-βιαστή όταν ενηλικιωθεί.
Τι πρέπει να κάνουμε όμως ως γονείς στην κοινωνία που ζούμε;
Είναι απαραίτητη η ουσιαστική επαφή με τα παιδιά μας, όχι μόνο για τα θέματα της καθημερινότητας, αλλά κυρίως η συναισθηματική επαφή, με τον συναισθηματικό τους κόσμο, τις σκέψεις τους και τη συμπεριφορά τους.
Τα παιδιά όταν μεγαλώνουν πολύ δύσκολα αποκαλύπτουν τα προσωπικά τους. Όμως είναι σημαντικό να γνωρίζουν τους κινδύνους και τι μπορεί να τους συμβεί και αυτό είναι ευθύνη των γονέων να τους το μεταφέρουν, όπως και πώς θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο.
Το Διαδίκτυο είναι μια μεγάλη παγίδα και ένας μεγάλος κίνδυνος για τα παιδιά. Ο έλεγχός του είναι πλέον επιβεβλημένος από τους γονείς, όπως επίσης και η επίβλεψη του παιδιού.
Είναι λάθος να θεωρούμε ότι το παιδί μας έχει «σκέψη και συμπεριφορά ενηλίκου», αλλά πρέπει να υπάρχουν «όρια» στη συμπεριφορά του και τα «όρια» επιβάλλεται να τα βάζουν οι γονείς και πάντα ανάλογα με την ηλικία του. Τα σωστά όρια δίνουν την αίσθηση στο παιδί ότι οι γονείς του το αγαπούν και νοιάζονται για αυτό.
Τέλος έχει παρατηρηθεί ότι «τα πτυχία και οι κοινωνικές θέσεις» δεν κάνουν τους γονείς «σωστούς», αντίθετα πολλοί γονείς χωρίς περγαμηνές, θέσεις, πτυχία και χρήμα είναι οι καλύτεροι γονείς και βγάζουν στην κοινωνία καλούς ανθρώπους.
