PLUS
Έχει παρατηρηθεί ότι η ανθρωπότητα κάνει κύκλους ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Εκεί που κατά καιρούς φτάνει στο ζενίθ της ανάπτυξης, κάτι συμβαίνει και αρχίζει ο κατήφορος, φθάνοντας στο ναδίρ.
Αυτό το κάτι συνήθως είναι ένας πόλεμος, λες και συνωμοτούν τα στοιχεία της φύσης ή λειτουργούν άγνωστες δυνάμεις και βάζουν ένα φρένο. Αυτό βέβαια έχει σαφώς συνέπεια την απώλεια ανθρώπινων υπάρξεων. Το έργο είναι παιγμένο διαχρονικά σε ευρωπαϊκό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, με τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους.
Η ανθρωπότητα έζησε και ζει αυτή τη στιγμή μια πανδημία, αυτήν του κορωνοϊού. Οι πραγματικές απώλειες δεν είναι ακόμα γνωστές σε υλικό επίπεδο, πόσω μάλλον στο ψυχολογικό επίπεδο των ανθρώπων.
Τελειώνουμε με την πανδημία; Και να τελειώσουμε, έχουμε και άλλα δεινά περιβεβλημένα με τον μανδύα της «ανάπτυξης και του καλού».
Είναι η επερχόμενη και κάθε χρόνο αυξανόμενη κλιματική αλλαγή, που σίγουρα θα λειτουργήσει εις βάρος του περιβάλλοντος, της παραγωγής φυτικών και ζωικών προϊόντων, και κατά συνέπεια της υγείας των ανθρώπων. Έχουμε, επίσης, την αλματώδη ανάπτυξη της ρομποτικής και της τεχνικής νοημοσύνης.
Χιλιάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν και τα ανθρώπινα εργατικά χέρια και μυαλά θα αντικατασταθούν από τα άψυχα μηχανήματα. Η ανεργία θα κορυφωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και ο πλούτος θα συσσωρευθεί στα χέρια λίγων.
Θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση και από ποιους;
Υπάρχει βούληση από αυτούς που κρατάνε στα χέρια τους την τύχη της ανθρωπότητας;
Είναι ακόμα καιρός, αλλά «συν Αθηνά και χείρα κίνει», όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας.
Διαφορετικά ή θα οδηγηθούμε σε έναν τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, για να ξαναρχίσουν από το μηδέν αυτοί που θα επιζήσουν, ή θα οδηγηθούμε και πάλι στην εξαθλίωση.
Με λίγα λόγια είναι «εμπρός βαθύ και πίσω ρέμα».
Ας αναλάβουμε, λοιπόν, όλοι τις ευθύνες που μας αναλογούν σε προσωπικό και εθνικό επίπεδο και ας αφυπνιστούμε. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Άρθρο του ταξιάρχου ε.α. Θανάση Κατερινόπουλου
