PLUS
«Κάθε στιγμή, κάθε μέρα, κάθε μήνα, η πολιτεία μου έκλεβε κάτι το οποίο τώρα δεν έχει τη δυνατότητα να μου το επιστρέψει πίσω. Και αυτό ήταν η ζωή μου».
Με αυτά τα λόγια, και σχεδόν καταρρέοντας, ο 58χρονος πλέον Anthony Ray Hinton, άκουσε την Παρασκευή 3 Απριλίου από το Δικαστήριο της Αλαμπάμα τη λέξη «αθώος» που ο ίδιος δεν έπαψε να τη φωνάζει ούτε λεπτό, τα 30 χρόνια που έμεινε φυλακισμένος έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο για δυο φόνους τους οποίους, όπως αποδείχθηκε, ουδέποτε είχε διαπράξει.
Η τραγική ιστορία
Το 1985 ο Hinton είχε κατηγορηθεί και κρίθηκε ένοχος για τις δολοφονίες δυο διευθυντών εστιατορίων στο Μπέρμπιγχαμ της Αλαμπάμα, με μόνα στοιχεία, που φέρονταν να τον συνδέουν με τα εγκλήματα, τις σφαίρες από τις οποίες σκοτώθηκαν τα θύματα και ένα revolver που ο ίδιος είχε στο σπίτι του.
Από την πρώτη στιγμή, ο 28χρονος τότε Hinton διακήρυσσε με κάθε τρόπο την αθωότητά του, εκλιπαρώντας την έδρα και τους ενόρκους να τον πιστέψουν, λέγοντας πως δεν είχε την παραμικρή σχέση με όλα αυτά για τα οποία τον κατηγορούσαν.
Κακός δικηγόρος υπεράσπισης – «Φτηνός» πραγματογνώμων
Βάσει όμως της σχετικής νομοθεσίας της Αλαμπάμα, αποτελούσε δική του υποχρέωση να βρει ειδικό διαπιστευμένο πραγματογνώμονα ο οποίος θα πραγματοποιούσε τη βαλλιστική έρευνα και θα επιβεβαίωνε τους ισχυρισμούς του, για το ότι δηλαδή οι επίμαχες βολίδες δεν είχαν βγει από το δικό του όπλο.
Με τη διαδικασία ωστόσο αυτή να είναι εξαιρετικά δαπανηρή, και θεωρώντας ο δικηγόρος του, απολύτως αυθαίρετα όπως προέκυψε εκ των υστέρων, πως ο εντολέας του δεν θα μπορούσε να διαθέσει για μια τέτοια πραγματογνωμοσύνη, το ποσόν των 1.000 δολαρίων, ποσόν ευτελές για μια τέτοια υπόθεση, βρήκε τον πιο φτηνό που υπήρχε στην «αγορά» και ο οποίος δέχθηκε να το αναλάβει, κοστίζοντας στον τραγικά άτυχο Anthony Ray Hinton τα επόμενα 30 χρόνια της ζωής του…
Όπως αποδείχθηκε, τόσο ο δικηγόρος του που τον «υπεράσπιζε» όσο και ο ειδικός των… 1.000 δολαρίων που ανέλαβε την πραγματογνωμοσύνη, ήταν τόσο ανεπαρκείς που, κατά τη διάρκεια της δίκης, οι ένορκοι συχνά γελούσαν μαζί τους, καθώς δεν μπορούσαν καν να απαντήσουν σε βασικά ζητήματα.
Τριάντα χρόνια σκεφτόταν τη στιγμή της εκτέλεσης
Ο Hinton καταδικάστηκε σε θάνατο και από την πρώτη μέρα της καταδίκης του μεταφέρθηκε στην πτέρυγα μελλοθανάτων των φυλακών της Αλαμπάμα, στην οποία και παρέμεινε σε καθεστώς σχετικής απομόνωσης επί τρεις ολόκληρες δεκαετίες.
Με την τεχνολογία της εγκληματολογίας να έχει κάνει αλματώδη βήματα τα τελευταία 30 χρόνια, μετά από κινητοποίηση του σημερινού δικηγόρου του, στο revolver του Hinton έγινε νέα βαλλιστική εξέταση, για να αποδειχθεί πως οι κραυγές αθωότητας του ανθρώπου που θα εκτελείτο «κατά λάθος» ήταν απολύτως ειλικρινείς:
Οι ραβδώσεις και τα άλλα ίχνη στις σφαίρες που δολοφόνησαν τους δυο άνδρες στο Μπέρμπιγχαμ δεν είχαν καμία σχέση με την κάννη του όπλου του Hinton.
Mετά και από αυτό το συγκλονιστικό εύρημα, ο δικηγόρος του Bryan Stevenson ζήτησε την επαναδίκαση της υπόθεσης, επικαλούμενος, αποδεδειγμένα πλέον, ανεπαρκή υπεράσπιση κατά την πρώτη δίκη, αίτημα το οποίο το Συμβούλιο των Πολιτειακών Φυλακών του Jefferson στο Birmingham έκανε δεκτό, με αποτέλεσμα την επανάληψη της δίκης και την παμψηφεί, οριστική και αμετάκλητη απόφαση αθώωσης του Hinton.
Χιλιάδες οι εφιάλτες, λίγα τα όνειρα
Κυριολεκτικά συντετριμμένος, ο άνθρωπος του οποίου η περίπτωση θα μπορούσε να αποτελέσει τον εφιάλτη κάθε συστήματος Δικαιοσύνης, επέστρεψε ξανά πίσω στη ζωή, μια ζωή που ωστόσο τώρα θα κληθεί να φτιάξει, με τους χιλιάδες εφιάλτες του παρελθόντος και με όσα όμορφα όνειρα μπορεί να χωρέσει η ζωή ενός πλέον μεσήλικα…
