PLUS
Άμεση ήταν η απάντηση του Αντιπροέδρου του ΔΣΑ, Θέμη Σοφού, στο δημοσιοποιηθέν έγγραφο υπό τον τίτλο «Υπόμνημα – Αναφορά – Αίτηση», υπογραφόμενο από τον δικηγόρο Αλέξη Κούγια, ως πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Αντωνόπουλου.
Συγκεκριμένα η επιστολή-απάντησή του αναφέρει:
Με κατάπληξη πληροφορήθηκα από τον ηλεκτρονικό τύπο την πραγματοποίηση συνέντευξης τύπου του Αλέξη Κούγια, πληρεξουσίου δικηγόρου του κατηγορουμένου για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, προσωρινώς κρατούμενου, Γεωργίου Αντωνόπουλου, και την δημοσιοποίηση εγγράφου, υπό τον τίτλο «Υπόμνημα – Αναφορά – Αίτηση», υπογραφόμενο από τον ως άνω πληρεξούσιο δικηγόρο, όπου μου αποδίδεται, κατά τρόπο όλως ψευδή και συκοφαντικό, η δήθεν εμπλοκή μου. Εκ καθήκοντος, προκαταρκτικώς επισημαίνω ότι αποτελεί πάγια αρχή -την οποία υπερασπίζομαι τόσο υπό την ιδιότητα του συλλειτουργού της δικαιοσύνης, όσο και υπό την θεσμική ιδιότητα του Αντιπροέδρου του ΔΣΑ-, ότι η μυστικότητα της ποινικής προδικασίας είναι απαραβίαστη, και η ποινική διερεύνηση και καταστολή (πρέπει να) διενεργούνται αποκλειστικά σύμφωνα με τους κανόνες της ποινικής δικονομικής τάξης. Δυστυχώς, οι αρχές αυτές καταπατήθηκαν με τη ρηθείσα συνέντευξη τύπου και το δημοσιευθέν υπόμνημα. Ως δικηγόρος με ενεργή ενασχόληση με την ποινική δικηγορία κατανοώ κάθε υπερασπιστική απόπειρα, ακόμα και απέλπιδα. Η υπερασπιστική ευχέρεια που παρέχεται στον κατηγορούμενο, όμως, δεν μπορεί να εκτρέπεται σε αήθεις, συκοφαντικές επιθέσεις, ούτε πολλώ μάλλον σε ενοχοποίηση ποινικά αμέτοχων τρίτων προσώπων και σε σπίλωση της τιμής και της υπόληψής τους. Η δια των μέσων ενημέρωσης κατασυκοφάντηση και ο, δίκην υπεράσπισης, ονειδισμός δεν μπορούν να γίνονται ανεκτά σε ένα κράτος δικαίου. Ο επιβοηθητικός μου ρόλος στην συγκεκριμένη υπόθεση για βραχύ χρονικό διάστημα στο παρελθόν, στο όνομα μακράς, εκ πατρός ορμώμενης, οικογενειακής σχέσης, απέβλεψε αποκλειστικά στην προστασία ενός συναδέλφου, τον οποίο ανθρώπινα και μόνον, αντιμετώπισα ως θύμα απόπειρας ανθρωποκτονίας, παρέχοντας τη νομική συμβουλή μου. Οι όψιμες σκιές που ο Γ. Αντωνόπουλος επιχειρεί να ρίξει, είναι λοιπόν, όχι μόνον θλιβερές αλλά και ανεξήγητες. Τα όσα διαμείφθηκαν σχετικά με την υπόθεση Αντωνόπουλου – Φλώρου, σε όση έκταση τα γνωρίζω, κατέθεσα ενόρκως, και με προσκόμιση εγγράφων, με πληρότητα και σαφήνεια, κληθείς προς μαρτυρική κατάθεση στην δίκη για την ανθρωποκτονία, του αειμνήστου, αγαπητού συναδέλφου, Μιχάλη Ζαφειρόπουλου. Εμμένω και παραπέμπω στην κατάθεση αυτή, η οποία δόθηκε σε δημόσια επ’ ακροατηρίω διαδικασία, έτυχε δε, ως γνωστόν, ευρείας δημοσιότητας από τα ΜΜΕ. Η, πέραν αυτής της κατάθεσης, σύνδεση του ονόματός μου, με την υπόθεση Αντωνόπουλου – Φλώρου, και μάλιστα με υπόνοιες εξυπηρέτησης άλλων σκοπιμοτήτων είναι εξοργιστικά απαράδεκτη, καθώς ερείδεται σε απολύτως και εξόφθαλμα αναληθείς, υποκειμενικές, αιτιάσεις.
