Τι εξυπηρετεί ο διορισμός του ακροδεξιού Ραφαέλε Φίττο ως Εκτελεστικού Αντιπροέδρου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

18/09/2024

Ανάγνωση: λιγότερο από 1 λεπτά

Καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με επικεφαλής τη εκ νέου εκλεγείσα Πρόεδρο Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, διανύει μια κομβική στιγμή στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δύναμη και η ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δοκιμάζονται όσο ποτέ άλλοτε.
Από την εσωτερική αγορά έως τις σύνθετες γεωπολιτικές προκλήσεις όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο ανταγωνισμός με την Κίνα, καθώς και η εξελισσόμενη διατλαντική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες εν όψει μάλιστα των εκλογών του Νοεμβρίου, η επιτυχία της ΕΕ εξαρτάται από την ικανότητά της να παραμείνει ενωμένη. Και σε αυτή την κρίσιμη ώρα η Ιταλία αποφάσισε να παίξει κεντρικό ρόλο.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο κομβικός ο διορισμός του Ραφαέλε Φίττο, του ακροδεξιού πρώην Υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιταλίας, ως εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Ιταλίας από την ιταλική κυβέρνηση και η αποδοχή του από την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιειν που τον διορίζει Εκτελεστικό Αντιπρόεδρο με ένα ευρύ και σημαντικό χαρτοφυλάκιο, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων οικονομικών ζητημάτων.

Στις Βρυξέλλες λένε πως ο διορισμός του Φίττο θα βοηθήσει να επουλωθεί η ρήξη μεταξύ της φον ντερ Λάιεν και της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, που θεωρείται ευρέως ως επιζήμια.

Ωστόσο, ο διορισμός ενός δηλωμένου ακροδεξιού συναντά σθεναρή αντίσταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου η Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D), της φιλελεύθερης Ανανεωτικής Ευρώπης, των Πρασίνων και της Αριστεράς, έχουν καταφερθεί εναντίον της ιδέας να δοθεί ένας τόσο σημαντικός ρόλος σε ένα μέλος των Αδελφών της Ιταλίας.
Βέβαια οι επίδοξοι επίτροποι ανακρίνονται από το Κοινοβούλιο και τελικά διορίζονται ή απορρίπτονται σε ψηφοφορία της ολομέλειας. Όμως η αποφασιστική ψήφος για τον διορισμό του μπορεί τελικά να ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) της φον ντερ Λάιεν, το οποίο εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη ομάδα στο Κοινοβούλιο, αν και απέχει πολύ από την πλειοψηφία.

Η Ιταλία, ένα έθνος της G7 (φέτος που ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία) και ιδρυτικό μέλος τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της κρίσιμης στιγμής. Η κυβέρνηση της Μελόνι προσπαθεί να διεκδικήσει μια ξεκάθαρη φιλοευρωπαϊκή και υπέρ της Ουκρανίας στάση παρά την εσωτερική αντιπολίτευση και η απόφαση αυτή της Μελόνι να προτείνει τον Φίττο δικαιολογείται από τους Ιταλούς πως ο συγκεκριμένος υποψήφιος δεν είναι μόνο απαλλαγμένος από το ακροδεξιό υπόβαθρο που κάποιοι μπορεί να συσχετίσουν με την τρέχουσα ιταλική κυβέρνηση, αλλά δεν είναι και ξένος στις Βρυξέλλες. Έχοντας υπηρετήσει για πολλά χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συμπροεδρεύοντας της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), οι πολιτικές ρίζες του Φίττο μπορούν να αναχθούν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) και στην ιταλική παράδοση της Χριστιανοδημοκρατίας — το ιταλικό αντίστοιχο των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατικών (CDU).
Εξάλλου όπως λένε η υποψηφιότητά του έχει υποστηριχθεί και από ευρωβουλευτές που ανήκουν στη Σοσιαλιστική Ομάδα και τον πρώην πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, ο οποίος είναι ευθυγραμμισμένος με την ευρωπαϊκή ομάδα υπό την ηγεσία του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Ωστόσο το αποτέλεσμα λέει πως η συμπερίληψη του Φίττο γέρνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πολύ προς τα δεξιά, μια εξέλιξη η οποία μπορεί να μην είναι ευχάριστη στα αφτιά πολλών ευρωπαίων πολιτών όμως εξυπηρετεί τους σκοπούς της φον ντερ Λάιεν αφού πιστεύει πως θα ενισχύσει τις διατλαντικές σχέσεις, ενισχύοντας τον βαθύτερο διάλογο μεταξύ των δύο μεγάλων εμπορικών δυνάμεων, Ευρώπης και Αμερικής ιδίως μάλιστα αν νικητής των αμερικανικών εκλογών αναδειχθεί ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η Μελόνι δείχνει αποφασισμένη να βγάλει από πάνω της τον μανδύα της ακροδεξιάς και να δείξει πως είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με το όραμα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και στη διασφάλιση του οικονομικού μέλλοντος της Ευρώπης. Σε αυτό η Ιταλία θέλει να δείξει πως μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για την ευρύτερη επιτυχία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος προωθώντας την εικόνα ενός ισχυρού και ισορροπημένου Κράτους εντός της ΕΕ ενισχύοντας τους θεσμούς της, προωθώντας την ενότητα και τις αρχές πάνω στις οποίες ιδρύθηκε η Ένωση. Και πιστεύει πως το ραντεβού του Φίττο με το Κολλέγιο των Επιτρόπων θα βοηθήσει να μην παρεμποδιστεί αυτή η διαδικασία.