Τι υποκρύπτει η απροκάλυπτη παρέμβαση της Ρωσίας στην Ελλάδα

14/03/2022 22:15

«Η επικοινωνία μας με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είναι καθημερινή και εποικοδομητική. Παρά τα “έντονα καιρικά φαινόμενα”, η διπλωματία και οι πρεσβείες είναι εργαλεία παντός καιρού… Δεν έχω αμφιβολία ότι στο μέλλον οι σχέσεις μας θα αποκατασταθούν. Δεν ξέρω πότε, αλλά, με δεδομένους τους παραδοσιακούς δεσμούς μεταξύ των χωρών μας, είμαι βέβαιος ότι θα αποκατασταθούν». Με αυτά τα λόγια, ο πρεσβευτής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Αντρέι Μασλόφ, εξέφρασε τη «διπλωματική» θέση της Ρωσίας για το μέλλον των ελληνορωσικών σχέσεων, που δίχως άλλο περνούν μια κρίσιμη περίοδο μετά τις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία.

Του Νίκου Βασιλειάδη

Σε αντίθεση με την πρόσφατη, απαράδεκτη παρέμβαση της κυρίας Μαρίας Ζαχάροβα που ανέφερε ότι η «ρωσοφοβική υστερία που καλλιεργείται από τις Αρχές έχει φτάσει σε σημείο βρασμού», σημειώνοντας ότι τα όπλα που απέστειλε η ελληνική κυβέρνηση στο Κίεβο θα στραφούν και εναντίον των αμάχων, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων, τους οποίους τα ουκρανικά εθνικιστικά τάγματα χρησιμοποιούν ως ανθρώπινη ασπίδα, ο Ρώσος διπλωμάτης προσπάθησε να είναι πολύ προσεκτικός στους χαρακτηρισμούς του.
Όμως αυτό δεν μπορεί να σβήσει την αλγεινή εντύπωση που προκάλεσαν οι αναρτήσεις της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα και να κάνει αντιληπτό ακόμη και σε όσους διάκεινται θετικά προς τη Ρωσία πως η Μόσχα του Βλαντιμίρ Πούτιν κάτω από την διεθνή πίεση και την απομόνωση που έχει βρεθεί έχει αρχίσει να χάνει το μέτρο.
Υποδείξεις
Είναι ενδεικτικό πως τόσο η Μαρία Ζαχάροβα όσο και η πρεσβεία της Ρωσίας της Αθήνας έκαναν υποδείξεις και για τον τρόπο που μεταδίδονται τα γεγονότα από τα ΜΜΕ στη χώρα μας. «Άνευ προηγουμένου εκστρατεία εξαπολύθηκε στην Ελλάδα για τη δυσφήμηση της πολιτικής της Ρωσίας. Ανώτατοι αξιωματούχοι της Αθήνας επιτρέπουν στον εαυτό τους να διατυπώνουν χονδροειδείς κατηγορίες κατά της χώρας μας και της ηγεσίας της», τόνισε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας.
Και η πρεσβεία ξεπερνώντας κάθε όριο κάλεσε τους πολίτες να ενημερώνονται από συγκεκριμένο σταθμό: «Δείτε το αν αναζητάτε κάτι διαφορετικό από ψευδή προπαγάνδα για την κατάσταση στην Ουκρανία», ανέφερε χαρακτηριστικά σε μία ακόμη ανάρτησή της, δημοσιεύοντας βίντεο από τον συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό. Μία κίνηση που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις στην Αθήνα.

Πραγματικά θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε αν η ανακοίνωση της κυρίας Ζαχάροβα έγινε αυτοβούλως ή κατόπιν μιας συντονισμένης εκστρατείας εκφοβισμού των χωρών της Ευρώπης, ή ήταν -ακόμη πιο ακραίο- μια χάρη προς τη φίλα προσκείμενη Τουρκία, η οποία σίγουρα προσδοκά να βγει από την απομόνωση και να διαδραματίσει και πάλι τον παίκτη «κλειδί» στα όσα συμβαίνουν αυτήν τη στιγμή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Εξάλλου δύο πρόσφατες αναφορές του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Λαβρόφ στην «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και η στάση αναμονής του Ερντογάν στην ουκρανική κρίση διόλου τυχαία δεν είναι.
Προπύργια
Ούτως ή άλλως η Μόσχα θεωρεί ότι με την εισβολή της στην Ουκρανία χάνει ένα από τα σημαντικά προπύργια της πολιτικής της στη Δυτική Ευρώπη, που είναι η Ελλάδα, λόγω των γνωστών συναισθημάτων φιλίας μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινής γνώμης που προέρχονται από τους δεσμούς τους με την Ορθοδοξία, αλλά και του κατά παράδοση αντιαμερικανισμού που διακατέχει μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού.

Κάπως έτσι η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ. υπό το καθεστώς του πανικού που έχει προκαλέσει η διεθνής κατακραυγή του μιλιταριστικού, ιμπεριαλιστικού τυχοδιωκτισμού της ρωσικής ηγεσίας που απειλεί την παγκόσμια ασφάλεια και σταθερότητα, αποφάσισε να «χτυπήσει» εκεί που γνώριζε πολύ καλά πως θα υπήρχαν ευήκοα ώτα, στοχεύοντας στη συμπόρευση ή την ανοχή στην εισβολή στην Ουκρανία, την οποία η ίδια ώρες πριν αρχίσουν οι βομβαρδισμοί διέψευδε και αποδοκίμαζε ως προβοκάτσια και fake news των Αμερικανών.

Χρησιμοποιώντας τα γνωστά επιχειρήματα περί πολέμων και συγκρούσεων που ταρακουνούν τον κόσμο όλες τις τελευταίες δεκαετίες, όπως οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας το 1999, οι επιχειρήσεις στο Ιράκ, στη Συρία (εκεί που παρενέβη η Ρωσία για να σώσει το καθεστώς Άσαντ και τις ρωσικές βάσεις στη Μεσόγειο), τη Λιβύη, στο Αφγανιστάν (ξεχνώντας τη δική τους εισβολή), μίλησε για ευθύνες για τις τεράστιες θυσίες και τα βάσανα των λαών αυτών των χωρών θεωρώντας πως έτσι νομιμοποιεί την εισβολή και κατοχή μέρους της Ουκρανίας.
Αν έμενε εκεί θα μιλούσαμε για μία ακόμη προσπάθεια της ρωσικής προπαγάνδας να δικαιολογήσει την εισβολή σε ένα ανεξάρτητο κράτος. Αλλά η κυρία Ζαχάροβα δεν έμεινε εκεί.
Στην ανακοίνωσή της περιλαμβάνεται αυτή η απροκάλυπτη, στυγνή απειλή εναντίον του Ελληνισμού της Ουκρανίας, δηλώνοντας ότι οι Έλληνες ομογενείς θα βρεθούν στο στόχαστρο των καλάσνικοφ που έστειλε η ελληνική κυβέρνηση στην Ουκρανία και τα οποία προβλέπει ότι θα καταλήξουν στα «εθνικιστικά αποσπάσματα των Ουκρανών που χρησιμοποιούν ως ασπίδα τους αμάχους και τους Έλληνες ομογενείς».
Αλλοθι
Η κυρία Ζαχάροβα απλώς έσπευσε να δημιουργήσει ένα άλλοθι δηλώνοντας πως ο διωγμός των Ελλήνων από τη Μαριούπολη και όλες τις άλλες περιοχές δεν είναι έργο των Ρώσων εισβολέων αλλά των Ουκρανών εθνικιστών.
Κάτι που επίσης παρέλειψε η κυρία Ζαχάροβα είναι να μας πει αν καταδικάζει ομοίως με την ελληνική κυβέρνηση και τα καλάσνικοφ και την Τουρκία, η οποία προμηθεύει συνεχώς την Ουκρανία με τα Bayraktar τα οποία αποδεκατίζουν τους Ρώσους στρατιώτες και έχουν ρόλο στην ανάσχεση της ρωσικής επίθεσης.
Πάντα όμως στη ρωσική πολιτική η Τουρκία του κ. Ερντογάν που θεωρεί «μοντέλο» τη Ρωσία του Β. Πούτιν είναι η φίλη χώρα στην οποία ο Ρώσος μπορεί να στηριχθεί, όπως και η απόπειρα αναθέρμανσης της διπλωματίας -εν μέσω εχθροπραξιών πάντα- στην Αττάλεια με τη συνάντηση Λαβρόφ – Κουλέμπα υπό τις ευλογίες του Σουλτάνου.

Τα υπόλοιπα που αφορούν την κοινή μας πολιτιστική κληρονομιά και η αγωνία της κυρίας Ζαχάροβα μην τυχόν η Ελλάδα μηδενίσει την κοινή μας ιστορική κληρονομιά είναι εκ του περισσού.
Γιατί καμιά πολιτιστική κληρονομιά δεν οικοδομείται με αίμα αθώων αμάχων, στρατιωτική εισβολή και βίαιη ανατροπή συνόρων με τη δημιουργία κύματος προσφυγιάς.
Ίσως η κυρία Ζαχάροβα να έπρεπε να εντρυφήσει λίγο παραπάνω στο αντιπολεμικό αριστούργημα «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λέοντος Τολστόι, για να καταλάβει πως καμία χώρα που έχει υποστεί τις βάρβαρες συνέπειες ενός πολέμου -όπως και η Ελλάδα- δεν μπορεί να συναινέσει σε πράξεις που ξεριζώνουν εκατομμύρια ανθρώπους από τα σπίτια τους, από τους «ελευθερωτές» που είναι εν όπλοις…

Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Η Ρωσία εδώ και αρκετό καιρό είναι ιδιαίτερα ενοχλημένη για τις διευκολύνσεις που δίνονται τα τελευταία χρόνια στην απόβαση αμερικανικών και νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη και στην Ουκρανία μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, μέσω του οποίου, όπως ο ίδιος ο Τζέφρι Πάιατ έχει τονίσει, έχει γίνει η μεγαλύτερη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού στα Βαλκάνια.
Για το θέμα αυτό είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά του ο Σεργκέι Λαβρόφ και με διπλωματικά προσεγμένες εκφράσεις είχε θέσει πρόσφατα το ζήτημα διαμηνύοντας ότι οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για να απειλήσουν την ασφάλεια της Ρωσίας.
Δυσαρέσκεια η οποία εντάθηκε μετά την πενταετή ανανέωση της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ και Ελλάδας και προβλέπει κατά τις δηλώσεις του ίδιου του Μπλίνκεν επ’ αόριστον παραμονή των αμερικανικών δυνάμεων στην Ελλάδα.
Εξάλλου από τη βάση της Σούδας καθημερινά απογειώνονται αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Κριμαία, για συλλογή στοιχείων σχετικά με τις κινήσεις των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην περιοχή ενώ παράλληλα έχει αυξηθεί και η παρουσία νατοϊκών πλοίων στο Αιγαίο, ελέγχοντας τις κινήσεις ρωσικών πολεμικών που μετακινούνται από την Ερυθρά Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο, μέσα από τα Στενά προς τη Μαύρη Θάλασσα.
Δεν προξενεί λοιπόν καμία εντύπωση αυτή η αλλαγή στάσης της Μόσχας απέναντι στην ομόδοξη Ελλάδα. Κάθε άλλο. Εξάλλου το έχει πει εδώ και δύο αιώνες ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, λόρδος Πάλμερστον: «Τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα».

Όπως δημοσιεύθηκε στην “ΜΠΑΜ στο ρεπορτάζ” που κυκλοφορεί