Ηταν Αύγουστος του 2018, βράδυ Τετάρτης, στο τερέν του Ολυμπιακού Σταδίου του Βερολίνου. Η γυναίκα-σύμβολο του στίβου, η Χάικε Γκαμπριέλα Ντρέσλερ, δύο φορές χρυσή Ολυμπιονίκης και δύο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια στο άλμα εις μήκος, έδινε το «παρών» σε ένα κορυφαίο αγωνιστικό ραντεβού ως μια απλή, ανώνυμη εθελόντρια των αγώνων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος για να βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι οι άλτες των οριζόντιων αλμάτων θα απολαύσουν τις καλύτερες δυνατές αγωνιστικές συνθήκες.
Δεν είχε διστάσει να αναλάβει ως αποστολή τη σχολαστική τακτοποίηση της… άμμου στο σκάμμα ύστερα από κάθε άλμα αθλητών. «Είναι σαν κηπουρική. Δεν πειράζει, είναι ένα όνειρο ζωής, να ξαναβρεθώ πλάι εδώ, δίπλα σε όλους αυτούς τους νέους αθλητές», είχε πει τότε σεμνά και ταπεινά, με όλη τη σημασία της έκφρασης. Εκείνη λοιπόν την Τετάρτη το βράδυ ο Μίλτος Τεντόγλου είχε προσγειωθεί στα 8,25 μ., κερδίζοντας στα 20 χρόνια του το δικό του χρυσό στο Ευρωπαϊκό. Και ενώ στο Ολυμπιακό Στάδιο γινόταν χαμός και από τα ηχεία ακουγόταν ο «Ζορμπάς», ο εικοσάχρονος Μίλτος Τεντόγλου, νικητής στο μήκος, μόλις ολοκλήρωσε την τελευταία του προσπάθεια δεν πανηγύρισε. Κατευθύνθηκε στην κυρία που ίσιωνε την άμμο στο σκάμμα μετά την προσπάθεια κάθε αθλητή.
Στην 54χρονη εθελόντρια Χάικε Ντρέσλερ, τον θρύλο του μήκους γυναικών με 19 μετάλλια, εκ των οποίων τα δύο χρυσά Ολυμπιακά. Αναγνώρισε μια τεράστια αθλήτρια που μεσουρανούσε πολλά χρόνια πριν γεννηθεί εκείνος, ήξερε την ιστορία της και πρώτη του φροντίδα μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου ήταν να της φιλήσει το χέρι και να αγκαλιάσει την έκπληκτη Χάικε Ντρέσλερ.
Μεγάλοι αθλητές υπάρχουν χιλιάδες. Δεκάδες χιλιάδες. Μεγάλοι χαρακτήρες, λίγοι.