Του Παύλου Κιρκασίδη
Μόνο απέραντη ντροπή μπορεί να αισθάνεται οποιοσδήποτε στοιχειωδώς εχέφρων πολίτης μπροστά στην κυριολεκτικά αλγεινή εικόνα δεκάδων χιλιάδων «ελληναράδων» που ήδη έχουν αρχίσει να σχηματίζουν ουρές έξω από τα ΑΤΜ όλης της χώρας, επιχειρώντας να σώσει ο καθένας το άθλιο τομαράκι του και αδιαφορώντας πλήρως για το αν αυτή η αξιοθρήνητη στάση τους λειτουργήσει ως αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία και προκαλέσει κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε δημοψήφισμα προτρέποντας μάλιστα, μαζί και με τα υπόλοιπα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν ΟΧΙ, κάτι που δίνει εξαιρετικά μεγάλες προοπτικές για έξοδο της χώρας από το ευρώ, κρατώντας τις πλαστικές κάρτες τους στα χέρια, μιλιούνια από ανθρωπάρια που ζουν σε αυτόν τον τόπο και μάλιστα θεωρούν και εαυτούς… «πατριώτες» έσπευσαν να σηκώσουν από τα αυτόματα μηχανήματα όσα περισσότερα χρήματα μπορούσαν, για να πάνε αύριο στα σούπερ μάρκετ και να μην αφήσουν ούτε τα ράφια…
Και αν αύριο η Τ.τ.Ε. και οι διοικήσεις των Τραπεζών δώσουν εντολή για πλαφόν στις αναλήψεις, τότε θα είναι οι ΙΔΙΟΙ που θα κάνουν λόγο για τραπεζική κατάρρευση, μια κατάρρευση την οποία ωστόσο θα την έχουν δημιουργήσει αυτοί και το μίγμα άκρατου φιλοτομαρισμού και εγκληματικής ηλιθιότητος το οποίο ρέει στις… ελληναράδικες φλέβες τους.
Ντροπή και ξεφτίλα… Ειδικά αν αναζητήσει κάποιος αναλογίες στο «όχι» του 1940 με εκείνο του 2015 και συνειδητοποιήσει, πως το πρώτο έστειλε «με το χαμόγελο στα χείλη» τους Έλληνες στο Μέτωπο ενώ εκείνο της επόμενης Κυριακής με τα σώβρακα και τις σαγιονάρες τους «πατριώτες» στο πλησιέστερο ΑΤΜ…
Ξεφτίλα ρε σεις… «ελληναράδες»… Ξεφτίλα…