Το ΠΑΣΟΚ ως cult φαινόμενο

Του Ηλία Σιδέρη

Η γενική αίσθηση ήταν, ότι το ΠΑΣΟΚ, μετά τον Γιώργο Παπανδρέου και την κατακόρυφη πτώση του σε ποσοστά δεκαετίας 1970, ήταν τελειωμένη ιστορία. Οι πασόκοι τον Ιανουάριο του 2015 ήταν δακτυλοδεικτούμενοι και όλοι πιστεύαμε ότι ο homo pasokus είναι είδος προς εξαφάνιση. Πράγματι, μετά την ανάδειξη της Φώφης στην προεδρεία, μετά την φυγή στελεχών προς όλα σχεδόν τα κόμματα, μετά τη δημιουργία κομμάτων που αντλούσαν από την κομματική δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ, μετά τις σπασμωδικές κινήσεις της ΕΛΙΑΣ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, της κίνησης των 58 (;), τα μέσα ενημέρωσης, που επί τρία έτη αναθεμάτιζαν το ΠΑΣΟΚ, έβγαλαν το τελικό συμπέρασμα: είναι η τελευταία θητεία του κόμματος στην Ελληνική Βουλή.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η κυβερνώσα -τότε- παρέα του, εμπότισε στο DNA του Έλληνα χαρακτηριστικά που με δυσκολία θα αποτινάξουμε ως λαός. Η λαμογιά, η αστυφιλία, ο ωχαδερφισμός, η αναξιοκρατία, ο κωστοπουλισμός, ο τύπος του έχω_ένα_γνωστό, εμποτίστηκαν στο αίμα μας, ως ακραίος επιθετικός καρκίνος. Ο Τσοχατζόπουλος, ο Μαντέλης, ο Παπαντωνίου, ο Τσουκάτος, τα υποβρύχια, η SIEMENS, η άνοδος και η πτώση του χρηματιστηρίου, η καταδίκη Παπακωνσταντίνου για τη λίστα Λαγκάρντ, περνούν σιγά – σιγά στη λήθη, και όπως με την εγκεφαλική μνήμη, έτσι και στη συλλογική, θα μας μείνουν, εν τέλει, μόνο “τα καλά”.

Με όλα αυτά, αναπτύχθηκε μια υποκουλτούρα φανατικών υποστηρικτών της “εποχής ΠΑΣΟΚ”, εποχής ευημερίας, εποχής που ο κόσμος διαδήλωνε για το νόμο Παπαθεμελή για το κλείσιμο των καταστημάτων με ωράριο και δεν ξέραμε τι θα πει Eurogroup και Σύνοδος Κορυφής. Όλοι αυτοί οι cult τύποι γνωρίζουν ότι δεν μπορούμε καθ’ οποιονδήποτε τρόπο να επιστρέψουμε σε τέτοιες εποχές, απλά αναπολούν την εποχή που η Βανδή έκλεινε την Ακαδημίας σε παρουσίαση μουσικού δίσκου.

Ομάδες στο Facebook όπως “Ολα τα ζειμπέκικα του ΠΑΣΟΚ σε μια σελίδα”, “Παλιό ΠΑΣΟΚ – το ορθόδοξο”, “Πρώην Πασόκοι Σατανιστες”, υμνούν την εποχή και δημιουργούν κλίμα. Τα κοινωνικά δίκτυα γεμίζουν με φωτογραφίες που συγκρίνουν ίδια πρόσωπα ή καταστάσεις, σε εποχές ΠΑΣΟΚ και εποχές ΣΥΙΖΑ. Η Ρούλα Κορομηλά σέξυ και όμορφη με το ΠΑΣΟΚ, η Ρούλα Κορομηλά σαφώς κατώτερη με το Συριζα. Τάλεντ Σόους με Άρη Χατζηστεφάνου,  Ανδρέα Μικρούτσικο και Άσπα Τσίνα επί ΠΑΣΟΚ, τάλεντ σόους με Τάμτα, τον τραγουδιστή των ΟΝΙΡΑΜΑ και “κάποιους άλλους” επί ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι μόνο: Φωτογραφίες με παλιές αφίσες του κόμματος, συνθήματα στους τοίχους, στελέχη να χορεύουν ζεϊμπέκικα, στελέχη με λουλούδια, στελέχη που μετά μπηκαν φυλακη γίνουνται viral.

Έτσι, ενώ μόλις πριν λίγα χρόνια ο λαός εν χορώ έβριζε τον “χαζό” Γιωργάκη και τον “επηρμένο” Βεζύρη, πλέον όλα ξεχνιούνται και το συμπαθές πλέον κόμμα, που λέει αλήθειες, μετατρέπεται σε “αξία που δεν ξέραμε”, σε στελέχη με διαχρονικές αξίες, απαλλαγμένο από βαρίδια, και η είσοδος στη Βουλή είναι πιο βέβαια από ποτέ. Και αν το ΚΚΕ είναι πλέον η κλασική αξία στην ελληνική αντιπροσωπεία, το ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται σε cult φαινόμενο που θα είναι εκεί να μας θυμίζει ότι πρώτος ο Ανδρέας νομιμοποίησε την ξανθία γκόμενα στην ελληνική οικογένεια, ότι ο Σημίτης την έβγαλε λάδι, ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε έργα, ότι “τότε φάγαμε καλά”, ότι οι συντάξεις ήταν διπλάσιες από ότι σήμερα, ότι η Ρούλα έφερε τον Ρίκι Μάρτιν, και ότι όταν πραγματικά θέλουμε να χαλαρώσουμε βλέπουμε “ΤΟ ΡΕΤΙΡΕ” και όχι τα σήριαλ της μισής σεζόν των χρεοκοπημένων εποχών μας.