Το σκεπτικό με το οποίο απορρίφθηκε για τρίτη φορά η αίτηση τακτικής άδειας του Δημήτρη Κουφοντίνα έκανε γνωστό το το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου.
Στην σαφή εκτίμηση πως ουσιαστικά οι τοποθετήσεις του Δημ. Κουφοντίνα στοιχειοθετούν το ποινικό αδίκημα της πρόσκλησης σε τέλεση αδικημάτων, με στόχο τους «αλληλέγγυους» που του συμπαρίστανται, εκφράζουν με το βούλευμά τους οι Δικαστές του Βόλου οι οποίοι απέρριψαν το αιτημά του για τη χορορήγηση άδειας. Την ίδια άποψη εκφράζει και η εισαγγελέας :
Οι δηλώσεις
Αναφέρει σχετικά η εισαγγελέας:
Εκ των ανωτέρω, συνάγεται ότι ο κρατούμενος …………….του ……………., με τις προαναφερθείσες δημόσιες δηλώσεις του, δεν περιορίζεται απλώς και μόνον στην παράθεση των πολιτικών του πεποιθήσεων και της ιδεολογίας του, η διαμόρφωση και η διατήρηση των οποίων είναι αναφαίρετο δικαίωμά του ως πολίτη της ευνομούμενης Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά επιπλέον, προβαίνοντας στις ως άνω περιγραφόμενες υλικές πράξεις αποστολής επιστολών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προς δημοσίευση αυτών στο διαδίκτυο, και αναρτήσεων κειμένων στο διαδίκτυο, καλεί σε συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς υποστήριξη του αγώνα του για τη λήψη άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται και ομάδες εκτός της φυλακής, αμφισβητήσιμης νομιμότητας, τους οποίους, ως «αλληλέγγυους», καλεί να «ξαναπιάσουν το κόκκινο νήμα «αυτών» των αγώνων», και ειδικότερα (σύμφωνα με την προσωπική του ρήση) νοουμένων «αυτών των αγώνων» ως «των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων για την ανατροπή του αστικού κράτους με επανάσταση, το δρόμο προς την κλιμάκωση των οποίων δείχνει η ένοπλη δράση».
Το κόκκινο νήμα
Εξάλλου, διευκρινίζοντας και ο ίδιος κατά την αυτοπρόσωπη παράστασή του ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ………….. Βόλου το νόημα της φράσης του «να ξαναπιάσουμε μέσα και έξω από τη φυλακή το κόκκινο νήμα των αγώνων» δήλωσε επί λέξει «ζητώ την αλληλεγγύη απ’ έξω, ξεκινώντας την απεργία πείνας, αυτό εννοούσα … βάζοντας το σώμα σε κίνδυνο μέσα στη φυλακή, και συμπαράσταση από τον κόσμο». Με τις ανωτέρω επανειλημμένες πράξεις του, ήτοι τις δημοσιεύσεις των επιστολών του με το ανωτέρω περιεχόμενο και τις αναρτήσεις του στο διαδίκτυο, ο κρατούμενος, έμμεσα, προκαλεί ερεθισμό των πνευμάτων των «αλληλέγγυων», όπως τους αποκαλεί, διεγείροντάς τους κατ’ αυτόν τον τρόπο προς το σκοπό τέλεσης αξιόποινων πράξεων που ενέχουν βία, τόσο κατά προσώπων όσο και κατά πραγμάτων (και συγκεκριμένα πράξεις αντίστασης, διακεκριμένων φθορών, απειλών κατά της ζωής και κατά της σωματικής ακεραιότητας), προκειμένου να κλιμακωθεί («δια της οδού της ένοπλης δράσης» κατά τη ρήση του) ο αγώνας τους για την ανατροπή του αστικού κράτους που δεν χορηγεί άδεια στον «πολιτικό κρατούμενο»όπως αυτοπροσδιορίζεται ο ίδιος ο κρατούμενος………….., χωρίς να παροτρύνει άμεσα τις αναρχικές συλλογικότητες και τις αμφισβητήσιμης νομιμότητας ομάδες προς τις οποίες απευθύνει το κάλεσμά του στην τέλεση κακουργημάτων ή πλημμελημάτων καθορισμένων κατά τόπο, χρόνο και αντικείμενο.
Πρόσκληση σε τέλεση πλημμελήματος
Πρόκειται δηλαδή για έμμεση πρόκληση άλλων προσώπων, με ερεθισμό των πνευμάτων τους, που τείνει στην πρόκληση τέλεσης (τουλάχιστον) πλημμελημάτων, αλλά εμφανίζεται με την επίφαση της ελεύθερης απόφασης των προσώπων προς τους οποίους απευθύνει την έμμεση πρόκληση. Οι ανωτέρω περιγραφόμενες πράξεις του συνιστούν σοβαρές ενδείξεις τέλεσης από μέρους του κρατουμένου …………..του ………….. της αξιόποινης πράξης της «διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος» όπως αυτή τυποποιείται ως έγκλημα με τις διατάξεις του άρθρου 184 του Νέου Ποινικού Κώδικα (οι οποίες ως ευμενέστερες για τον δράστη τυγχάνουν εφαρμογής κατ’ άρθρο 2 του Νέου ΠΚ. Ειδικότερα, δε, δέον να ληφθεί υπόψη ότι μετά το κάλεσμα που απηύθυνε ο κρατούμενος προς τις ομάδες και συλλογικότητες εκτός της φυλακής προς αλληλεγγύη στο πρόσωπό του και στην ευόδωση του αιτήματός του για χορήγηση τακτικής άδειας, επακολούθησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απειλητικού περιεχομένου αναρτήσεις από ιδρυτικό-ηγετικό στέλεχος της αναρχικής συλλογικότητας «……………» που έχει αναπτύξει κατ’ επανάληψη παράνομη δραστηριότητα, τον………….., οι οποίες έχουν επί λέξει ως εξής : «Αυτήν την Πέμπτη το Τριμελές Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου θα αποφασίσει εάν θα έχουμε τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην Ελλάδα.
Η υγεία του
Η υγεία του …………….είναι ήδη πολύ επιβαρυμένη και είναι ζήτημα αν θα αντέξει τις επόμενες ημέρες. Οι τρεις συγκεκριμένοι δικαστές του Βόλου θα πάρουν μια απόφαση που θα επηρεάσει άμεσα τη ζωή του …………, τη ζωή την δικιά μας, και την ζωή τη δική τους. Ελπίζω να μην κόψουν αυτό το κόκκινο νήμα. Γιατί αν το κάνουν, όλα θα κοκκινήσουν…», ανάρτηση η οποία κατόπιν έτυχε περαιτέρω διευκρινίσεων ως εξής : «Μην ανησυχείτε κύριοι, δεν θα πάμε να πυροβολήσουμε κανέναν. Αλλά να είστε σίγουροι πως οι αντιδράσεις, σε περίπτωση που οι δικαστές πάρουν παράλογες και πέραν κάθε λογικής αποφάσεις, θα είναι μαζικές και συνεχόμενες» (όπως αναφέρεται στο από 4-5-2019 δημοσίευμα στον ιστότοπο ……………… ).
Ακολούθως, παρατηρήθηκαν ήδη φαινόμενα βανδαλισμού από αγνώστους σε πολιτικά γραφεία με στόχο τη χορήγηση άδειας στον κρατούμενο……………, καθώς επίσης την 15-5-2019 σε προεκλογική εκδήλωση πολιτικής παράταξης και συγκεκριμένα της …………., η οποία έλαβε χώρα στο κτήριο της ……………στη Λεωφόρο ………… στην Αθήνα, σημειώθηκε επίθεση με δυναμίτες και πέτρες, η οποία είχε σαν συνέπεια να τραπούν σε φυγή οι παρευρισκόμενοι στο χώρο και να προκληθούν υλικές ζημίες σε αυτοκίνητα βουλευτών και μελών της ως άνω πολιτικής παράταξης. Την ευθύνη για τις ως άνω υλικές πράξεις βίας κατά προσώπων και κατά πραγμάτων ανέλαβε με ανάρτησή της σε γνωστή σελίδα του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου η οργάνωση «…………..» με δήλωσή της που έχει επί λέξει ως εξής :
«Το απόγευμα της Τετάρτης 15 Μαΐου επιτεθήκαμε στην προεκλογική εκδήλωση- συγκέντρωση της ……. στο κτήριο της …………στην Λεωφόρο ……….. Αφού επιτεθήκαμε στην ομάδα ασφαλείας του κόμματος και του κτηρίου με δυναμίτες τρέποντάς τους σε φυγή, καταφέραμε ζημιές σε αυτοκίνητα βουλευτών και μελών της ……………σε ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον επαναστάτη ……………που βρισκόταν σε απεργία πείνας διεκδικώντας την άδεια που δικαιούται. Η εκδικητικότητα του κράτους και της ευρύτερης εξουσίας που αντιπροσωπεύεται κυρίως από την αμερικανική πρεσβεία, ……. και την Κυβέρνηση …………είναι ενδεικτική του πόσο φοβούνται τόσο τον …………….όσο και το κίνημα αλληλεγγύης και αντίστασης που ξεδιπλώνεται σε όλη την Ελλάδα. Αν δεν δοθεί άμεσα η άδεια οι συνέπειες θα είναι τεράστιες».
Στη συνέχεια, την 21-5-2019 η αναρχική συλλογικότητα «…………..» προκάλεσε φθορές στο κτήριο της Βουλής των Ελλήνων (ήτοι διακεκριμένες φθορές) με ρίψη κόκκινης μπογιάς και καπνογόνων, αναλαμβάνοντας με ανάρτησή της σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου την ευθύνη για την «παρέμβασή τους στο κτήριο των βασιλικών ανακτόρων της αστικής δημοκρατίας», αναφέροντας επί λέξει στην ανάρτηση τους, μεταξύ άλλων, «..θα συνεχίσουμε τον αγώνα αμείωτα …αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι ο κόσμος του αγώνα σηκώνει κάθε μέρα το δικό του ανάστημα σε όλη την Ελλάδα, πίσω από το ανάστημα του απεργού πείνας……………. …Συνεχίζουμε ακάθεκτοι ως τη νίκη της απεργίας πείνας του…………….
Ενδείξεις
Οι ως άνω περιγραφόμενες αξιόποινες πράξεις της απειλής, και των διακεκριμένων φθορών, οι οποίες εξακολουθούν και στο Νέο Ποινικό Κώδικα να τυποποιούνται ως αξιόποινες πράξεις [η μεν απειλή στις διατάξεις του άρθρου 333 §1, η δε διακεκριμένη φθορά στις διατάξεις του άρθρου 378 §2, ως φθορά πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος, ή αποτελούν ιστορικά μνημεία, ή στην περίπτωση που η φθορά έγινε με φωτιά ή εκρηκτικές ύλες], ναι μεν συνιστούν πλημμελήματα που τελέστηκαν από έτερα πρόσωπα, πλην του κρατουμένου, και συγκεκριμένα από μέλη αναρχικών ομάδων και συλλογικοτήτων και εμφανίζονται ως πράξεις που τελούνται κατόπιν ελεύθερης απόφασης των δραστών-φυσικών αυτουργών, πλην όμως πρόκειται σαφώς για μία κατ’ επίφαση ελεύθερη απόφαση των δραστών-φυσικών αυτουργών, οι οποίοι έχουν διεγερθεί προς την τέλεση των ως άνω πλημμελημάτων από τις προαναφερόμενες δημόσιες δηλώσεις και προσκλήσεις που τους απηύθυνε συστηματικά καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο κρατούμενος …………… καλώντας τους έμμεσα στην τέλεση αξιόποινων πράξεων που ενέχουν εν γένει εκδήλωση βίας, σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στο πρόσωπό του, «ξαναπιάνοντας το κόκκινο νήμα των αγώνων».
Αδίκημα
Εκ των ανωτέρω, λοιπόν, εδράζεται βεβαία η πεποίθησή μας για τη σοβαρότητα των ενδείξεων τέλεσης από μέρους του κρατουμένου ……………..της ως άνω περιγραφόμενης αξιόποινης πράξης της «διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος» όπως αυτή τυποποιείται ως έγκλημα με τις διατάξεις του άρθρου 184, τόσο κατά τον προγενέστερο Ποινικό Κώδικα, όσο και κατά τον Νέο Ποινικό Κώδικα, πράξη την οποία με τις επανειλημμένες δημόσιες δηλώσεις-προσκλήσεις του τελεί κατ’ εξακολούθηση, όντας ήδη κρατούμενος, προκειμένου να επιτύχει τη χορήγηση τακτικής άδειας στο πρόσωπό του. Επίσης, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, βεβαία είναι και η πεποίθηση μας ότι ο κρατούμενος ………….διατηρεί ιδιαίτερα στενούς δεσμούς εκτός του σωφρονιστικού καταστήματος όπου εκτίει την ποινή του, με οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου (όπως άλλωστε και οι ίδιες αυτοπροσδιορίζονται), οι οποίες κινούνται εκτός των ορίων της νομιμότητας, δεδομένου ότι, άλλως, αυτές δεν θα παρείχαν τόσο αυξημένης έντασης υποστήριξη στο πρόσωπό του εκδηλούμενη με έκνομες συμπεριφορές (δια τελέσεως αξιόποινων πράξεων) και όχι με νόμιμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, και ότι ο ίδιος ο κρατούμενος δεν θα έσπευδε να τους «ευχαριστήσει για τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό του» αποκαλώντας τους «συντρόφους και συντρόφισσες» στην από 10-5-2019 επιστολή που απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όντας νοσηλευόμενος στο Γ.Ν.Βόλου «……………..».
Επιπρόσθετα, δέον να επισημανθεί ότι η αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας, κατά συναυτουργία, σε στάση κρατουμένων κατά συρροή, που αποδίδεται με την ως άνω αναφερόμενη ασκηθείσα ποινική δίωξη στον κρατούμενο …………….του …………….., φέρεται τελεσθείσα την 24-2-2018 εντός του Καταστήματος Κράτησης …………..όπου κρατείτο ο εν λόγω κατάδικος, πριν τη μεταγωγή του στο Ε.Κ.Κ.Ν. …………..Βόλου, και αφορά τη συμμετοχή του ως απλού συνεργού (δια ψυχικής συνδρομής) στη στάση κρατουμένων που τέλεσαν οι συγκατηγορούμενοι-συγκρατούμενοί του στην 1η και 4η πτέρυγα των φυλακών ……………προερχόμενοι οι περισσότεροι εξ αυτών από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και συγκεκριμένα από τους «……………», σπάζοντας πόρτες και ανοίγοντας κελιά εντός του Καταστήματος Κράτησης………….., διαμαρτυρόμενοι για τη μεταγωγή του κρατουμένου ………………από άνδρες των ΕΚΑΜ, ο οποίος και κατηγορείτο για κακουργηματικές πράξεις για την υπόθεση με την αποστολή φακέλου με εκρηκτικό μηχανισμό προς τον πρώην πρωθυπουργό ……………. Στην ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου……………….., και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η προαναφερθείσα στάση των κρατουμένων στο Κ.Κ. ………….έκανε παρέμβαση, με ανακοίνωσή του, αναρτώντας αυτή στο διαδίκτυο, μέσα από το Κατάστημα Κράτησης (στις γυναικείες φυλακές……………) όπου κρατείτο ο …………… από κοινού με τρεις εκ των συγκρατουμένων του, δηλώνοντας επί λέξει «Ως μία πρώτη αντίδραση στην πρωτοφανή απαγωγή του συγκρατουμένου και απεργού πείνας …………….από τα ΕΚΑΜ, σήμερα το πρωί, κρατάμε το προαύλιο (ενν. των γυναικείων φυλακών Καταστήματος Κράτησης……………..) ανοιχτό τις μεσημεριανές ώρες. Συμπαραστεκόμαστε στη διαμαρτυρία των κρατουμένων στις ανδρικές φυλακές. Ο αυταρχισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης δεν θα περάσει». (βλ.σχετ. δημοσιευμένα στο διαδίκτυο δημοσιογραφικά άρθρα στους ιστοτόπους…………………..).
Η στάση
Η ως άνω στάση των κρατουμένων διήρκεσε περί τις πέντε ώρες και έληξε κατόπιν διαπραγματεύσεων εκπροσώπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με «επιτροπή» των κρατουμένων, και αφού εκείνοι έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι δεν θα κινηθεί πειθαρχική διαδικασία σε βάρος τους για τις ως άνω πράξεις τους, όπερ και εγένετο, για το λόγο, δε, αυτό, και δεν κινήθηκε σε βάρος των στασιαζόντων κρατουμένων και των συμμετεχόντων στην πράξη τους, μεταξύ των οποίων και του………………, πειθαρχική διαδικασία από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Κ.Κ……………, και ως εκ τούτου ελλείψει επιβολής πειθαρχικής ποινής σε βάρος του η κοινωνική λειτουργός του Ε.Κ.Κ.Ν. ……………..Βόλου, λαμβάνοντας υπόψη το Δελτίο πειθαρχικών ποινών χαρακτηρίζει τη διαγωγή του εν θέματι κρατουμένου «καλή».
Ωστόσο, για την αξιολόγηση της διαγωγής του κατάδικου πρέπει να ληφθεί υπόψη η εν γένει συμπεριφορά του όπως αυτή εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της κράτησής του. Για την αξιολόγηση, δε, της επικινδυνότητάς του προς τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και ο χαρακτήρας του όπως αυτός διαγιγνώσκεται με βάση το σύνολο τη διαγωγής που επέδειξε κατά τη διάρκεια έκτισης της ποινής του.
Λαμβάνοντας υπόψη τις υλικές πράξεις της διέγερσης σε τέλεση πλημμελημάτων, κατ’ εξακολούθηση, και της απλής συνέργειας κατά συναυτουργία σε στάση κρατουμένων κατά συρροή, όπως αυτές αναλυτικά ανωτέρω περιγράφονται, στις οποίες έχει προβεί ο κρατούμενος κατάδικος …………..κατά τη διάρκεια της κράτησής του, εδράζεται βεβαία η πεποίθησή μας ότι ο εν λόγω κρατούμενος-κατάδικος εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να αρνείται, ως ίδιον του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του, συστηματικά και συνειδητά, καθ’ όλη τη διάρκεια της κράτησής του, να αποδεχθεί και να προσαρμοστεί στους κανόνες δικαίου που τάσσει η ελληνική έννομη τάξη, μη αποδεχόμενος ενδόμυχα τους κανόνες της προσήκουσας συμπεριφοράς που πρέπει να επιδεικνύει ως κρατούμενος, και εκ της συμπεριφοράς του αυτής κρίνεται ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει επέλθει ουσιώδης ηθική βελτίωση του κατάδικου κρατουμένου, και επομένως ουδόλως θεμελιώνεται στο πρόσωπό του το στοιχείο της «καλής διαγωγής» υπό την έννοια της «θετικής συμπεριφοράς» κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη.
Να απορριφθεί
Εξ όλων των προαναφερομένων, συνάγεται μετά βεβαιότητας ότι στο πρόσωπο του αιτουμένου τη χορήγηση τακτικής άδειας κρατουμένου,………….. του ……………, δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 55 §1 αρ.3 και 4 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας, και συγκεκριμένα, βασίμως εκτιμάται ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο κρατούμενος να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις διέγερσης σε τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος» και εξακολουθεί ακόμη και μέσα από τη φυλακή να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς, στην τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων βίας σε βάρος προσώπων και πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι όντας ήδη κρατούμενος δεν διστάζει επανειλημμένως να διεγείρει τους «αλληλέγγυους συντρόφους» του, όπως ο ίδιος τους αποκαλεί, στην τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων που ενέχουν πράξεις βίας (ή και απειλής βίας) κατά προσώπων και πραγμάτων, εκθέτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, και δη τη χορήγηση άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται, και βάσιμη προσδοκία ότι τοιουτοτρόπως ο εν λόγω κρατούμενος θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του.
Οι δικαστές
Οι δικαστές αναφέρουν πως :
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η ιδεολογία κάθε ανθρώπου είναι αναφαίρετο δικαίωμά του, δεν ελέγχεται, δεν επιτρέπεται η ποινική της αξιολόγηση, ούτε αποτελεί ενδείκτη σωφρονισμού. Πράγματι, αποτελεί κατακτημένο κανόνα των σημερινών κοινωνιών ότι, το πνεύμα δεν δεσμεύεται, σε αντίθεση με το σώμα, το οποίο, σε ευνομούμενες κοινωνίες, μπορεί να δεσμευθεί σε περίπτωση παραβάσεως των κειμένων νόμων, οι οποίοι καθορίζουν, τις απειλούμενες στερητικές της ελευθερίας ποινές. Ελευθερία του πνεύματος, γενική επιδίωξη και κατάκτηση του ανθρώπου, σημαίνει ότι αυτό παραμένει ελεύθερο, μη δυνάμενο να δεσμευθεί, χαλιναγωγηθεί, τιθασευτεί ή άλλως πως περιοριστεί. Το αξίωμα αυτό δεν ισχύει μόνο για τους εν ελευθερία διαβιούντες κοινωνούς, αλλά και για εκείνους που για κάποια παράβαση των κανόνων της κοινωνίας ευρίσκονται σε καθεστώς δέσμευσης της ελευθερίας της κινήσεως, όπως συμβαίνει με τους εγκλείστους στις φυλακές καταδίκους. Τα ανωτέρω, ισχύουν και για την περίπτωση του ελέγχου, κατά το άρθρο 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα, της αιτήσεως του καταδίκου για παροχή τακτικής αδείας.
Η προσωπικότητα
Κατ’ ακολουθίαν αυτών, και η προκείμενη έρευνα των υπό κρίση αποφάσεως και αιτήσεως, θα αφορά την «προσωπικότητα» του συγκεκριμένου καταδίκου, όπως αυτή διαγράφεται από τις πράξεις του και την εν γένει συμπεριφορά του κατά το στάδιο τού περιορισμού του και όχι τις ιδέες του, την κοσμοθεωρία του, την επαναστατική του αντίληψη «περί κράτους τρομοκράτη» και τα συναφή «πιστεύω» του. Έτσι, το Δικαστικό Συμβούλιο θα ερευνήσει, εκτός από την «προσωπικότητα» του καταδίκου, και την τυχόν ύπαρξη «κινδύνου τελέσεως κατά τη διάρκεια της αδείας, νέων εγκλημάτων», «την εν γένει συμπεριφορά του μετά την τέλεση των πράξεών του, κατά την διάρκεια της κράτησής του» και την «ωφέλεια την οποία μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του και τη μελλοντική του εξέλιξη, η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας», όπως ορίζει ο Σωφρονιστικός Κώδικας, χωρίς να ασχοληθεί με το εάν μετέγνωσε, μετανόησε ή απέρριψε τους ιδεολογικούς λόγους, για τους οποίους τέλεσε τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε και κρατείται.
Οι απαντήσεις του
Περαιτέρω, ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου κατά την αυτοπρόσωπη εμφάνισή του ενώπιόν του στις 21.02.2019, οπότε και κρίθηκε η προηγούμενη με αριθ. 24/20-2-2019 προσφυγή του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Βόλου κατά της με αριθ. 13/2019 Απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ………….με την οποία του χορηγήθηκε κατά πλειοψηφία τακτική άδεια απουσίας, ο εν λόγω κρατούμενος, ερωτηθείς εάν σέβεται τους κανόνες της έννομης τάξης με βάση τους οποίους οριοθετείται, προσδιορίζεται και λειτουργεί το κοινωνικό σύνολο στο οποίο επιδιώκει να ενταχθεί, έστω και για λίγο, με τη λήψη τακτικής αδείας, απέφυγε συνειδητά να απαντήσει αρνητικά ή θετικά, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι, ο «αγώνας» του είναι πάντα ο ίδιος. Επίσης, εξέθεσε ότι κινείται πάντα με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, εντούτοις, όταν ρωτήθηκε εάν σέβεται το ίδιο και την ανθρώπινη ζωή, που αποτελεί υπέρτατο έννομο αγαθό, απέφυγε να απαντήσει, επαναλαμβάνοντας μόνον ότι σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ότι βιώνει δραματικά την αντινομία ανάμεσα στις πράξεις του και στον πόνο των συγγενών των θυμάτων του, που είναι και δικός του (βλ. το με αριθ. 37/2019 Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου). Το ανωτέρω γεγονός καταδεικνύει ότι αρνείται συνειδητά να ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο και να σεβαστεί τις επιταγές της έννομης τάξης, ενώ εξακολουθεί να μην αποδέχεται την βαρύτητα των εγκλημάτων της αφαίρεσης των ανθρώπινων ζωών, που έχει διαπράξει, καθώς και τις έννομες συνέπειες αυτών. Συνεπώς, το παρόν Συμβούλιο πιθανολογεί διότι σε περίπτωση που τύχει τακτικής αδείας, έστω και ολιγοήμερης, δεν θα σεβαστεί τις επιταγές της έννομης τάξης.
Επιστολή
Ο ανωτέρω κατάδικος, κατά τη διάρκεια της κράτησής του, στις 30-5-2018, απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κείμενο στο οποίο, αφού περιέγραφε τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο, ανέφερε τα εξής: «Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων». Από το γεγονός ότι οι παραπάνω δηλώσεις, οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, πράγματι μετουσιώθηκαν στην παράνομη πράξη της απλής συνέργειας στη στάση κρατουμένων στις 24.2.2018 -η οποία πράξη (στάση κρατουμένων) έχει ιδιαίτερη ποινική απαξία, καθ’ όσον αποτελεί προσβολή κατά της πολιτειακής εξουσίας- συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου κατάδικου. Επίσης, προσφάτως αξίωσε να αφαιρεθεί το δικαίωμα «βέτο» του προέδρου του πειθαρχικού συμβουλίου των φυλακών, εισαγγελέως πρωτοδικών, στην απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου περί παροχής αδείας (συνέντευξη του την 5-6-2018 στην Εφημερίδα των Συντακτών). Καλεί, δε, σε συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς υποστήριξη του αγώνα του για τη λήψη άδειας εξόδου από το σωφρονιστικό κατάστημα, και ομάδες εκτός της φυλακής, οι οποίες τελούν έκνομες πράξεις με στόχο την λήψη αδείας εκ μέρους του, με τις οποίες ομάδες διατηρεί στενούς δεσμούς εκτός του σωφρονιστικού καταστήματος, όπου εκτίει την ποινή του, καθώς και με οργανώσεις και συλλογικότητες του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου (όπως άλλωστε οι ίδιες αυτοπροσδιορίζονται), οι οποίες κινούνται εκτός των ορίων της νομιμότητας, δεδομένου ότι, άλλως, αυτές δεν θα παρείχαν τόσο αυξημένης έντασης υποστήριξη στο πρόσωπό του εκδηλούμενη με έκνομες συμπεριφορές (δια τελέσεως αξιόποινων πράξεων) και όχι με νόμιμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, και ότι ο ίδιος ο κρατούμενος δεν θα έσπευδε να τους «ευχαριστήσει για τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό του», στην από 10-5-2019 επιστολή που απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όντας νοσηλευόμενος στο Γ. Ν. Βόλου «…………….».
Κίνδυνος
Εκτιμάται, επομένως, βάσιμα ότι, επί ικανοποιήσεως του αιτήματός του για χορήγηση άδειας εξόδου από το ως άνω κατάστημα κράτησης, ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος να συναντηθεί με μέλη των εν λόγω ομάδων-οργανώσεων και να τελέσει, σχεδιάσει νέες αξιόποινες πράξεις, ή να καθοδηγήσει σε αυτές, κάνοντας κακή χρήση της άδειάς του. Περαιτέρω, και μέσα από την προώθηση του συγγραφικού του έργου, ο κρατούμενος εξέφρασε την επιμονή του στην τέλεση αδικημάτων για τα οποία δικάσθηκε και εκτίει την ανωτέρω ποινή. Ειδικότερα, στον πρόλογο του ……………στο βιβλίο «………….», που βασίζεται σε συνεντεύξεις δημοσιογράφου με τον εν λόγω κρατούμενο, περιλαμβάνεται και το ακόλουθο σχόλιο : «Δηλώνει απερίφραστα…, μετά δεκατέσσερα χρόνια εγκλεισμού κατά τα οποία προφανώς επαναστοχάστηκε, επανεκτίμησε, αναθεώρησε, ίσως, πολλές σκέψεις-πράξεις του: “Και σήμερα το ίδιο θα έκανα”» (…………………….) .
Το ΕΔΔΑ
Τέλος, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι, προσφάτως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ), στην υπόθεση Laurence Guimon εναντίον Γαλλίας, έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) από το γεγονός ότι οι αρμόδιες δικαστικές αρχές απέρριψαν αίτημα της ως άνω κρατούμενης -καταδικασμένης σε τρεις περιπτώσεις και δη, στις 26 Απριλίου 2006 από το Ποινικό Δικαστήριο του Παρισιού σε οκταετή φυλάκιση, στις 29 Νοεμβρίου 2006 από το Ειδικό Ποινικό Δικαστήριο του Παρισιού, σε δεκαεπτά χρόνια φυλάκισης και στις 17 Δεκεμβρίου 2008 από το ίδιο Δικαστήριο, σε δεκαεπτά χρόνια φυλάκισης, κυρίως για συμμετοχή σε επιχείρηση που σχεδίαζε τρομοκρατική ενέργεια, για διαχείριση περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν μέσω εκβιασμών, και για παράνομη κατοχή και μεταφορά όπλων και εκρηκτικών υλών που συνδέονταν με την τρομοκρατία- να της χορηγηθεί άδεια, με τη παρουσία αστυνομικής συνοδείας, ώστε να παραστεί στη κηδεία του πατέρα της, αφού έλαβαν υπ’ όψη τους αφ’ ενός τις πολλαπλές καταδίκες της προσφεύγουσας, ενεργού μέλους της ΕΤΑ μέχρι τη σύλληψή της το έτος 2003, οι οποίες (καταδίκες) ανεδείκνυαν μια καθαρή και επίμονη σύνδεση με το βασκικό κίνημα και τις τρομοκρατικές ενέργειες, αφ’ ετέρου τον κίνδυνο διατάραξης της δημόσιας τάξης που προκύπτει από την επιστροφή, έστω και για λίγες ώρες, μιας καταδικασμένης βασκικής ακτιβίστριας στη χώρα των Βάσκων, όπου επωφελήθηκε από πολλές υποστηρίξεις.
Το ΕΔΔΑ θεώρησε ότι, οι γαλλικές δικαστικές αρχές προχώρησαν εξισορροπώντας τα διακυβευόμενα συμφέροντα, και συγκεκριμένα, αφ’ ενός το δικαίωμα της προσφεύγουσας για τον σεβασμό της οικογενειακής της ζωής και, αφ’ ετέρου, το συμφέρον για τη δημόσια ασφάλεια, την υπεράσπιση της τάξης και την πρόληψη των ποινικών αδικημάτων (βλ. την υπόθεση Laurence Guimon κατά Γαλλίας, της 11ης.4.2019, αριθ. 48798/14).
Δεν συντρέχουν
Εξ όλων των προαναφερομένων, συνάγεται μετά βεβαιότητας ότι στο πρόσωπο του αιτουμένου τη χορήγηση τακτικής άδειας κρατουμένου ………………του ………….δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 55 §1 αρ. 3 και 4 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας, και συγκεκριμένα, το παρόν Συμβούλιο κρίνει (στο στάδιο προβλεψιμότητας όπου βρίσκεται) ότι βασίμως εκτιμάται ότι υπάρχει: α) σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο κρατούμενος να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος» και εξακολουθεί ακόμη και μέσα από τη φυλακή να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς, στην τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων βίας σε βάρος προσώπων και πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι όντας ήδη κρατούμενος δεν διστάζει επανειλημμένως να διεγείρει τους «αλληλέγγυους συντρόφους» του, όπως ο ίδιος τους αποκαλεί, στην τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων που ενέχουν πράξεις βίας (ή και απειλής βίας) κατά προσώπων και πραγμάτων, εκθέτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, και δη τη χορήγηση άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται, β) βάσιμη προσδοκία ότι τοιουτοτρόπως ο εν λόγω κρατούμενος θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του και γ) η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, με την παροχή αδειών, ουδεμία ωφέλεια μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του.