PLUS
Στην αρχαία Ελλάδα η λέξη «ύβρις» χρησιμοποιούνταν για κάποιον που συμπεριφερόταν με αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της πολιτείας αλλά και απέναντι στους θεούς.
Η «ύβρις» λοιπόν προκαλούσε την επέμβαση των θεών, που έστελναν στον υβριστή την «άτη», δηλαδή το θόλωμα του μυαλού. Η «άτη» οδηγούσε τον υβριστή σε νέες ύβρεις, ώσπου να υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα, το οποίο τελικά προκαλούσε την «νέμεσιν», την οργή των θεών για να έρθει η τίσις, δηλαδή η τιμωρία και η συντριβή του ατόμου που διέπραξε την ύβριν.
Το «Σύνδρομο της Ύβρεως» σήμερα θεωρείται από την επιστήμη επίκτητη ψυχική διαταραχή. Και από αυτήν πάσχουν αρκετά άτομα από όλες τις κοινωνικές ομάδες, αλλά και πολιτικοί. O Ντέιβιντ Όουεν, Άγγλος νευρολόγος και πολιτικός, έχει ασχοληθεί με αυτούς στο βιβλίο του «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία», περιγράφοντας πολιτικούς που ταυτίζουν τον εαυτό τους με το κράτος ή ακόμα και με το έθνος, μιλούν σαν μεσσίες, πιστεύουν ότι έχουν το αλάθητο και το προνόμιο να γνωρίζουν μόνο αυτοί την αλήθεια, και τελικά χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα.
Και κάπως έτσι το μυαλό μας μπορεί να πάει στον Τραμπ που σε δύο μήνες θα είναι ο ισχυρότερος άνθρωπος του κόσμου, στον Πούτιν που διαθέτει και αυτός κουμπί πυρηνικών και όλο μπαίνει στον πειρασμό να το πατήσει, στους μουλάδες του Ιράν που παίζουν και αυτοί με πυρηνικά, και στον Κιμ της Βόρειας Κορέας που μας δείχνει με κάθε ευκαιρία πόσο μεγάλους πυραύλους διαθέτει. Κοντολογίς ζούμε σε έναν κόσμο, οι τύχες του οποίου βρίσκονται, σε μεγάλο βαθμό, στα χέρια παλαβών, οι κινήσεις των οποίων δεν είναι πάντα προβλέψιμες! Και όλοι αυτοί μας λένε πως είναι εξωφρενικό και αδιανόητο να ζήσουμε τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εσείς τους εμπιστεύεστε;
