Όποιος παρακολουθεί τα τεκταινόμενα των τελευταίων ετών στην εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας θα διαπιστώσει εύκολα πως το «μακρύ χέρι» του Τούρκου προέδρου παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των επιδιώξεων και της ενίσχυσης της εξουσίας του όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά κυρίως στο εξωτερικό, σε μια σαφή προσπάθεια για την επέκταση της επιρροής της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής – εν ολίγοις στις περιοχές που κάποτε διαφέντευε η Οθωμανική Αυτοκρατορία
Του
ΝΙΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χρησιμοποιώντας τις πρακτικές και δομές του τουρκικού «βαθέoς κράτους» (derin devlet), αλλά και αξιοποιώντας σύγχρονες μεθόδους όπως ο «πόλεμος δι’ αντιπροσώπων» (proxy war), επιθυμεί με κάθε τρόπο να διευρύνει το κύρος του ως διεθνούς ηγέτη αλλά και την περιφερειακή ηγεμονία της χώρας του.
Στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο η Άγκυρα προωθεί την πολιτική του «βαθέoς κράτους» – με τη βοήθεια ενός πρωτοφανούς για τα χρονικά παραστρατιωτικού δικτύου στο εσωτερικό και το εξωτερικό- προσφέρει η 14σέλιδη μελέτη με τίτλο «Turkish Militias and Proxies» που συνυπογράφουν οι Τζόναθαν Σπάιερ και Χάι Εϊτάν Κοέν Γιαναροτσάκ για λογαριασμό του Ινστιτούτου Στρατηγικής και Ασφαλείας της Ιερουσαλήμ (Jerusalem Institute for Strategy and Security – JISS) και του TRENDS Research & Advisory με έδρα το Αμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ).
Το «βαθύ κράτος»
Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν πως οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις από συστάσεως του σύγχρονου τουρκικού κράτους έχουν αναπτύξει μια κουλτούρα «πίστης στο κράτος» και όχι στην εκλεγμένη κυβέρνηση, κάτι που εύκολα διαπιστώνει κανείς από τη μακρά σειρά από στρατιωτικά πραξικοπήματα, όταν θεωρούσαν ότι απειλείται ο κεμαλικός προσανατολισμός.
Αυτό το «βαθύ κράτος» της Τουρκίας που ο Ερντογάν παλαιότερα (το 2017) είχε χαρακτηρίσει «επικίνδυνο φαινόμενο», μια «συμμορία που λειτουργεί εκτός των νόμων» και ως «εσωτερικός εχθρός» (φράση του Κεμάλ) εκμεταλλεύεται τώρα, θέλοντας με τις τακτικές του να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του αλλά και να διευρύνει την κυριαρχία του.
Κλασικό παράδειγμα το παραστρατιωτικό «Σώμα Al-Sham», το οποίο βρίσκεται κοντά στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και δρα στην υπό τουρκική κατοχή ζώνη της Βόρειας Συρίας, και σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές του Συριακού Πρακτορείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δρα συστηματικά με στόχο την εξάντληση του ντόπιου πληθυσμού με απώτερο σκοπό την τουρκοποίηση της περιοχής.
Ήδη έχουν αναφερθεί περιστατικά που οι Τούρκοι παραστρατιωτικοί κόβουν συστηματικά ελαιόδεντρα σε διάφορες περιοχές της ευρύτερης επαρχίας γύρω από το Αφρίν, ενώ εν τω μεταξύ η διαβόητη μεραρχία Al-Hamza, η οποία δημιουργήθηκε στην περιοχή Χομς της Συρίας, με έδρα τη συριακή πόλη Ρας αλ-Αΐν, που κατελήφθη από την Τουρκία και τους Σύρους μισθοφόρους της, η οποία «διέπρεψε» στη Λιβύη αλλά και βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων που διεξήχθησαν εναντίον των Κούρδων στα βόρεια της Συρίας, συνεχίζει να κατάσχει με τη βία εκατοντάδες ελαιόδεντρα στο χωριό Maidanki στην περιοχή Sharan.
Πηγές του SOHR ανέφεραν ότι οι αντάρτες και τζιχαντιστές της εν λόγω ομάδας, οι οποίοι επέστρεψαν στη Συρία από το έδαφος της Λιβύης με τουρκικό αεροπλάνο στα τέλη Νοεμβρίου του 2021, αφού διέκοψαν τις επιχειρήσεις από και προς τη Λιβύη -χρηματοδοτούνται από το καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν-, έχουν κατασχέσει σχεδόν 1.100 ελαιόδεντρα που ανήκουν σε πολίτες από το χωριό Maidanki. Οι κάτοικοι έχουν κάνει καταγγελία κατά της παράταξης στην «Επιτροπή αποκατάστασης δικαιωμάτων».
Φυσικά, λίγες μέρες αργότερα οι κάτοικοι απέσυραν την καταγγελία τους, μετά τις… δέουσες απειλές κατά της ζωής και της ελευθερίας αυτών και των οικογενειών τους.
Επίσης, πηγές του SOHR ανέφεραν ότι ένοπλοι της «μεραρχίας Al-Hamza» έκοψαν περισσότερα από 300 ελαιόδεντρα κατοίκου από το χωριό Drakarih στην περιοχή Maabatli.
Στην ίδια περιοχή η ταξιαρχία Suqour Al-Sham συνέχισε να κόβει ελαιόδεντρα στο χωριό Ali Jarrow στην περιοχή Bulbul, μπροστά στον κόσμο και στο φως της ημέρας, ωστόσο κανείς δεν μπόρεσε να τους εμποδίσει. Τις τελευταίες ημέρες, η παράταξη έκοψε σχεδόν 250 δέντρα, κάποια από αυτά κόπηκαν ολοσχερώς και άλλα μερικώς, και στη συνέχεια η παράταξη τα πούλησε ως καυσόξυλα.
Εκτός από τις παραστρατιωτικές ομάδες που δρουν στην περιοχή των 8.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων της Συρίας, σχεδόν το 4,9% της εμπόλεμης χώρας που κατέχει αυτή τη στιγμή η Τουρκία, η Άγκυρα έχει επίσης δημιουργήσει δικές της πολιτοφυλακές που αποτελούνται σύμφωνα με αναφορές του Συριακού Παρατηρητηρίου από 80.000 έως 100.000 μαχητές.
Οι περισσότερες από αυτές έχουν υιοθετήσει τουρκικές και οθωμανικές ονομασίες, κυρίως «Sultan Murad», «Μωάμεθ ο Κατακτητής», «Ταξιαρχία της Σαμαρκάνδης» και «Σουλεϊμάν Σαχ», οι οποίες δημιούργησαν μια ομάδα νεαρών μαχητών τον Απρίλιο του 2019 που ονομάστηκαν «Εγγόνια του Ερτουρούλ».
Δημογραφικό
Καθίσταται ολοφάνερο πως η τουρκική πολιτική στην περιοχή επικεντρώνεται τώρα στη δημογραφική αλλαγή με τη σταδιακή αντικατάσταση των τοπικών πληθυσμών που ανήκουν στις σέκτες ή τις εθνότητες των αντιπάλων της Τουρκίας.
Το δημογραφικό όπλο μηχανικής που χρησιμοποιεί λοιπόν η Τουρκία στην περιοχή είναι να κόψει τα μέσα διαβίωσης του αυτόχθονου κουρδικού πληθυσμού, σε μια προσπάθεια να τους απωθήσει από τις περιοχές που διαβιούν. Οι καλλιέργειες ελιάς αποτελούν την κύρια πηγή εισοδήματος για τους Κούρδους, η πλειονότητα των οποίων είναι αγρότες, σε αντίθεση με τους Άραβες και τους Τουρκμένους εποίκους που είναι ως επί το πλείστον μικροί έμποροι και τεχνίτες. Οι παραστρατιωτικές ομάδες έχουν αναλάβει αυτό το έργο ξεριζώνοντας και πουλώντας τις ελιές ως καυσόξυλα στην Τουρκία ή κατάσχοντας με τη βία το λάδι που παράγεται και το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί με εμπορικές συμφωνίες να εξάγει στην Ισπανία μέσω διαφόρων συνεργατικών εταιρειών και επιχειρήσεων.
Το σχέδιο εκτουρκισμού της περιοχής όμως περιλαμβάνει και αγοραπωλησίες περιουσιών των Κούρδων, οι οποίες διεξάγονται με τη βοήθεια μιας αμφιλεγόμενης τουρκικής θρησκευτικής οργάνωσης που ονομάζεται Ditib και η οποία διαθέτει στη Γερμανία περί τα 800 τζαμιά.
«Ένα σπίτι 30 τετραγωνικών με δύο δωμάτια, μπάνιο, κουζίνα κοστίζει μόλις 700 ευρώ και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δώσουν χρήματα, και διαδικτυακά, τα οποία διοχετεύονται στην τουρκική KT Bank», σύμφωνα με αποκαλύψεις της εφημερίδας Die Welt σε άρθρο με τίτλο «Γερμανικά χρήματα για τη μίνι Τουρκία του Ερντογάν».
Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει πως τα συγκεντρωμένα ποσά προορίζονται για την επαρχία Ιντλίμπ στα βορειοδυτικά της Συρίας, η οποία είναι ένα από τα τελευταία προπύργια αντίστασης στο καθεστώς Άσαντ.
Δημογραφική αλλαγή με τη βία από την Τουρκία
Σύμφωνα με τον Κρίστοφ ντε Φρις, Γερμανό βουλευτή, η εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων καθιστά σαφές για ακόμα μία φορά ότι η οργάνωση Ditib στη Γερμανία κατευθύνεται από την Τουρκία και ότι είναι παρακλάδι της τουρκικής υπηρεσίας θρησκευτικών ζητημάτων Diyanet, η οποία διορίζει και πληρώνει τους ιμάμηδες σε τζαμιά της Ditib στη Γερμανία. Σε πόλεις όπως το Αφρίν και το βόρειο Χαλέπι εκδιώκονται ανεπιθύμητες μειονότητες όπως Κούρδοι, Χριστιανοί και Γεζίντι και στη θέση τους εγκαθίστανται Σύροι Άραβες, συνήθως οικογένειες ακραίων ομάδων.
Η Τουρκία και οι συμμαχικές παραστρατιωτικές οργανώσεις προωθούν με τη βία τη δημογραφική αλλαγή. Τα υπό κατάληψη εδάφη εκτουρκίζονται συστηματικά. Και εδώ είναι καθοριστικός ο ρόλος των τουρκικών οργανώσεων αρωγής.
Ο προϋπολογισμός
Το πόσο σημαντική είναι για τον πρόεδρο Ερντογάν η υπηρεσία θρησκευτικών ζητημάτων Diyanet γίνεται εμφανές από τον προϋπολογισμό της. Τα τελευταία δέκα χρόνια δεκαπλασιάστηκε από 1,3 δισεκατομμύριο λίρες σε 13 δισ. βάσει του κρατικού προϋπολογισμού του 2021. Μόνον οι δαπάνες για προσωπικό αυξήθηκαν μέσα σε μία διετία κατά 2,1 δισ. λίρες. Ας σημειωθεί ότι το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών, στη δικαιοδοσία του οποίου βρίσκονται αστυνομία και χωροφυλακή, έχει στη διάθεσή του κάθε χρόνο 10,6 δισ. λίρες, ενώ το υπουργείο Εξωτερικών 5,7 δισ. Η Diyanet δεν δραστηριοποιείται στο εξωτερικό μόνο στη Συρία, αλλά συνολικά σε 140 χώρες.
Η βέβηλη επίθεση του τουρκικού κράτους και στους νεκρούς!
Στο πλαίσιο της πολιτικής της εθνοκάθαρσης και του βίαιου εκτουρκισμού των κουρδικών πληθυσμών της περιοχής, το τουρκικό καθεστώς χρησιμοποιεί τις πιο απάνθρωπες και βάρβαρες πρακτικές, κατευθείαν από τις πιο άγριες και μαύρες εποχές της ανθρώπινης Ιστορίας.
Ταφόπλακες με σύμβολα, γράμματα, εισαγωγικά ή σημαίες και χρώματα που συμβολίζουν ή υπονοούν το ΡΚΚ ή έχουν τη λέξη «μάρτυρας» πρέπει να καταστραφούν και να αλλάξουν.
Λεηλασίες
Αμέσως μετά την επίθεση και κατάληψη του Αφρίν, τον Μάρτιο του 2018, Τούρκοι στρατιώτες και οι παραστρατιωτικές οργανώσεις τους στην περιοχή ξεκίνησαν τη λεηλασία της πόλης.
Αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν ιερές τοποθεσίες στην πόλη, στόχευσαν τα νεκροταφεία και τους ιστορικούς τάφους. Ομάδες συμμοριών και Τούρκοι στρατιώτες σύλησαν ιστορικούς τάφους για να κυνηγήσουν θησαυρούς. Βεβήλωσαν τάφους στο νεκροταφείο Shêx Zêd στη γειτονιά El Zêdiyê. Έσκαψαν τον ιστορικό τάφο του Nebî Hûrî και έκλεψαν τα αντικείμενα που βρήκαν.
Πρόσφυγες Γεζίντι από το Αφρίν καταγγέλλουν τη βεβήλωση και καταστροφή των νεκροταφείων τους στο Αφρίν και στην ευρύτερη περιοχή της Σεχμπά. Οι εισβολείς στοχοποιούν του Γεζίντι που τους κατηγορούν ότι είναι «άπιστοι», «Ζωροάστρες» και «λάτρεις του σατανά» και έτσι καταστρέφουν τα νεκροταφεία τους που θεωρούνται ιεροί τόποι.
«Πρώτα μας έδιωξαν και τώρα καταστρέφουν τους τάφους μας στο Αφρίν» λένε πρόσφυγες Γεζίντι από το Αφρίν. «Μετά τις σκληρές επιθέσεις έπρεπε να πάμε στη Shehba. Το να μας ξεριζώσουν δεν ήταν αρκετό για το τουρκικό κράτος και τις συμμορίες του, τώρα καταστρέφουν ακόμη και τους τάφους μας».
Σε μια προσπάθεια αναβίωσης της οθωμανικής περιόδου, το τουρκικό κράτος δολοφονεί ανθρώπους, εκτοπίζει λαούς, καταλαμβάνει τη γη τους και διεξάγει ψυχολογικό πόλεμο. Η φιλοδοξία για τη δημιουργία μιας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η επιδίωξη των στρατηγικών συμφερόντων της Τουρκίας στο συριακό έδαφος είναι προφανείς. Και οι μέθοδοι παρέμβασής της έχουν αναπτυχθεί και έχουν λάβει νέες μορφές με την πάροδο του χρόνου.
Διεθνές έγκλημα
Οι σχέσεις του τουρκικού κατοχικού κράτους με τις ομάδες των μισθοφόρων, οι οποίες έχουν χρησιμοποιήσει πολλά διαφορετικά ονόματα όλα αυτά τα χρόνια και βρίσκονται στις διεθνείς λίστες τρομοκρατίας, δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν – ειδικά με ομάδες όπως το Jabhat al-Nusra και το Ισλαμικό Κράτος, τις οποίες η Τουρκία έχει υποστηρίξει από την αρχή και σε όλα τα επίπεδα και εξακολουθεί να υποστηρίζει. Έχουν δημιουργηθεί άλλες ομάδες απευθείας υπό την επίβλεψη του τουρκικού κράτους, με σκοπό την τουρκοποίηση, την εθνοτική και πολιτιστική γενοκτονία, τη δημογραφική αλλαγή και τον εξαναγκασμό σε μετανάστευση των πολιτών στα κατεχόμενα εδάφη. Επιπλέον, αυτές οι τρομοκρατικές συμμορίες έχουν διαπράξει δολοφονίες, βιασμούς, ληστείες, κλοπές, καταστροφές γης, εκρίζωση δέντρων και καύσεις καλλιεργειών.
Οι επιθέσεις αυτές του τουρκικού κράτους εκτός από ένα διεθνές έγκλημα για τη συνύπαρξη λαών, εθνοτικών ομάδων και πολιτισμών στη Συρία, παρεμποδίζουν ένα σχέδιο πολιτικής λύσης που θα φέρει ειρήνη και ασφάλεια στη χώρα, στη βάση της συνύπαρξης και της ελευθερίας των λαών της Συρίας, καθιστώντας το τουρκικό κράτος ίσως ακόμη πιο επικίνδυνο και από το ISIS, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής και της ανθρωπότητας, με την ανοχή και τη σιωπή μέχρι σήμερα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Διαβάστε ακόμη
Παραστρατιωτικές οργανώσεις τούρκων “ρημάζουν” τη Βόρεια Συρία