PLUS
Τέσσερις μήνες μέχρι τις κρίσιμες δημοτικές εκλογές και η Άγκυρα εμποδίζει με κάθε τρόπο την ελεύθερη διακίνηση απόψεων και πληροφοριών – κυρίως της αντιπολίτευσης – από τα τουρκικά ΜΜΕ.
Σύμφωνα με έκθεση για την ελευθερία του Τύπου του βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Ουτκού Τσακίροζερ, τους τελευταίους δυο μήνες, Οκτώβριο και Νοέμβριο, 144 φορές εμφανίστηκαν δημοσιογράφοι ενώπιον τουρκικών δικαστηρίων. Κατά τους δυο αυτούς μήνες έγιναν 11 προσαγωγές και 2 συλλήψεις δημοσιογράφων. Ο νόμος που απαγορεύει την «διάδοση παραπλανητικών πληροφοριών» και ο οποίος προστέθηκε στον τουρκικό Ποινικό Κώδικα έχει διευκολύνει τις έρευνες, τις προσαγωγές και τις συλλήψεις δημοσιογράφων σε τέτοιο βαθμό ώστε ο νόμος να είναι πλέον γνωστός ως «νόμος λογοκρισίας».
Κάθε πληροφορία, είδηση, ρεπορτάζ που θα έβλαπτε την εικόνα της κυβέρνησης από αναρτήσεις για δωροδοκία κυβερνητικών αξιωματούχων έως και απλή συμμετοχή σε αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις κάθε είδους, μπορεί να οδηγήσουν τους τούρκους δημοσιογράφους στη δικαιοσύνη. Το Ανώτατο Συμβούλιο Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (RTÜK) επέβαλε τεράστια χρηματικά πρόστιμα και αναστολές προγραμμάτων σε Halk TV, Flash TV, Tele 1 και KRT για σχόλια που έγιναν από δημοσιογράφους της αντιπολίτευσης.
«Δημοσιογραφία στην Τουρκία: Έρευνα Αντίληψης και Προφίλ»
Ωστόσο αν και οι διώξεις δημοσιογράφων έχουν ενταθεί τον τελευταίο καιρό, το πρόβλημα είναι σχεδόν ενδημικό. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Ιούλιο από την Ένωση Τούρκων Δημοσιογράφων (TGS), με τίτλο «Δημοσιογραφία στην Τουρκία:Έρευνα Αντίληψης και Προφίλ», το 42,8% των δημοσιογράφων δήλωσαν ότι είχαν υποβληθεί σε λογοκρισία λόγω πολιτικών λόγων ή εργοδοτικών σχέσεων, ενώ το 25 % ισχυρίζεται ότι ασκεί συχνά αυτολογοκρισία στις ειδήσεις τους για πολιτικούς λόγους ή εργοδοτικές σχέσεις.
Η λογοκρισία συνήθως έχει τη μορφή της μη δημοσίευσης, αφαίρεσης ή αλλαγής ειδήσεων. Το ποσοστό λογοκρισίας είναι υψηλότερο μεταξύ των γυναικών δημοσιογράφων και δημοσιογράφων κάτω των 35 ετών σε σύγκριση με άλλες ομάδες.
Ένας στους τέσσερις δημοσιογράφους σκέφτεται να αλλάξει επάγγελμά καθώς αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες στη διαδικασία του ρεπορτάζ, όπως μήνυση, αποκλεισμός πρόσβασης στις πηγές του, σωματική επίθεση και κατάσχεση του ψηφιακού του υλικού. Οι γυναίκες δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν περισσότερα εμπόδια από τους άνδρες. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι στην Τουρκία λαμβάνουν επίσης χαμηλούς μισθούς, εργάζονται 45 ώρες ή περισσότερες την εβδομάδα και δεν δικαιούνται ετήσια άδεια.
Πηγή: DW
