PLUS
Είναι πραγματικά απίστευτο αυτό που αποφασίστηκε σήμερα..
Όταν οι δικαστές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταλάβουν το έγκλημα της σημερινής τους απόφασης ίσως να είναι πολύ αργά.
Η άσκηση ποινικής δίωξης κατά ενός ανθρώπου και η καταδίκη του επειδή αρνείται την γενοκτονία των Αρμενίων το 1915 συνιστά επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης, απεφάνθη σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), δικαιώνοντας έναν Τούρκο που είχε καταδικαστεί στην Ελβετία.
“Η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος να συζητούνται ανοιχτά ευαίσθητα θέματα που μπορεί να δυσαρεστήσουν είναι μια από τις θεμελιώδεις πτυχές της ελευθερίας της έκφρασης”, υπενθυμίζουν οι δικαστές του Στρασβούργου, οι οποίοι κατά συνέπεια καταδίκασαν την Βέρνη για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης του ενάγοντα.
Η απόφαση αυτή ωστόσο δεν είναι οριστική. Οι ελβετικές αρχές έχουν στην διάθεσή τους τρεις μήνες για να την αμφισβητήσουν, ζητώντας μια νέα εξέταση της υπόθεσης αυτής, κάτι το οποίο δεν είναι ωστόσο βέβαιο ότι θα δεχθεί το ΕΔΑΔ.
Στο δικαστήριο αυτό προσέφυγε ο πρόεδρος του τουρκικού Κόμματος Εργασίας (EMEP) Ντογού Περιντσέκ, μιας μικρής οργάνωσης της αριστεράς. Ο ίδιος είχε καταδικαστεί από την ελβετική δικαιοσύνη το 2007 στην καταβολή προστίμου επειδή “υποκινούμενος από ρατσιστικά κίνητρα, αρνήθηκε την γενοκτονία των Αρμενίων σε τρεις περιστάσεις, κατά τη διάρκεια συνεδρίων που έγιναν στην Ελβετία το 2005”.
Ο Ντογού Περιντσέκ είχε χαρακτηρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων “διεθνές ψέμα” και είχε αρνηθεί, σχετικά με τις σφαγές και τους εκτοπισμούς που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων το 1915, την πρόθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την διάπραξη γενοκτονίας.
Δικαστήριο της Λωζάννης είχε θεωρήσει ότι οι δηλώσεις του Ντογού Περιντσέκ δεν είχαν κίνητρο να προκαλέσουν μια συζήτηση ιστορικού ενδιαφέροντος.
Από την πλευρά τους οι ευρωπαίοι δικαστές υπογράμμισαν σήμερα ότι δεν είναι δική τους αρμοδιότητα να αποφανθούν όσον αφορά την πραγματικότητα των σφαγών που υπέστησαν οι Αρμένιοι το 1915, ούτε όσον αφορά την καταλληλότητα του χαρακτηρισμού τους ως “γενοκτονία”.
Οι ίδιοι παρατήρησαν εξάλλου ότι η χρήση του όρου “γενοκτονία” για να θιγούν τα γεγονότα αυτά δεν συγκεντρώνει την ομοφωνία. Εξάλλου ο ενάγων, “ο οποίος δεν αμφισβήτησε ποτέ τις σφαγές και τους εκτοπισμούς κατά την διάρκεια των ετών αυτών”, “δεν εξέφρασε περιφρόνηση απέναντι στα θύματα”, επισήμαναν επίσης.
Ως εκ τούτου ο Περιντσέκ “δεν σφετερίστηκε του δικαιώματός του να συζητάει ανοιχτά θέματα, που κρίνονται ως ευαίσθητα και ικανά να δυσαρεστήσουν”, σημείωσαν οι ευρωπαίοι δικαστές.
Το Δικαστήριο διευκρίνισε εξάλλου ότι θα πρέπει “να διαχωριστεί σαφώς η υπόθεση αυτή από αυτές που αφορούν στην άρνηση των εγκλημάτων του Ολοκαυτώματος”, που διαπράχθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς, “ιστορικά γεγονότα, ενίοτε πολύ συγκεκριμένα, όπως η ύπαρξη θαλάμων αερίων”, τα οποία έχουν εξάλλου “καταδειχθεί σαφώς από διεθνές δικαστήριο”.
