PLUS
Το μείζον θέμα της αντιμετώπισης του χρέους, ως αναγκαίο όρο για την ανάπτυξη θα θέσει στη σύνοδο κορυφής των Ηνωμένων Εθνών, που πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος βρίσκεται στις ΗΠΑ από το Σάββατο. Σκοπεύει δε να επικαλεστεί ευθέως την «εμπειρία στην Ελλάδα» που «θα μπορούσε να είναι διδακτική».
Ο πρωθυπουργός αναμένεται να τονίσει ότι «δεν μπορούμε να μιλάμε ουσιαστικά για βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες ή δάνεια στις ανεπτυγμένες, εκτός αν αντιμετωπίσουμε το ζήτημα του Χρέους σαν μια διεθνή πρόκληση, στο επίκεντρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού μας συστήματος. Σε όλα τα φόρα, συμπεριλαμβανομένου και αυτού εδώ, θα πρέπει να μιλήσουμε για το πώς η αναδιάρθρωση ή αναδιαμόρφωσή του, μπορεί να συνδεθεί με την ανάπτυξη».
Ο κ. Τσίπρας θα θέσει εξ αρχής το ερώτημα «πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια δεν θα επαναλάβουμε τα ίδια λάθη με τα προηγούμενα δεκαπέντε, ή τα δεκαπέντε πριν από αυτά;». Και να βάλει την όλη προβληματική στην εξής βάση: «Γιατί συμβαίνει τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια, να μιλάμε όλο και περισσότερο για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας, και ακόμη οι προκλήσεις σε επίπεδο ασφάλειας, οικονομίας, κοινωνίας και περιβάλλοντος που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμιο και σε περιφερειακό επίπεδο, να παραμείνουν ίδιες, ή να επιδεινώνονται ακόμα περισσότερο;».
Αναμένεται δε να επικαλεστεί και το συγκεκριμένο παράδειγμα της Ελλάδας, η οποία είναι, κατά την άποψή του, «στο επίκεντρο των τριών επικαλυπτόμενων κρίσεων»;
1. Μιας οικονομικής κρίσης που δημιουργείται από μια οικονομική πολιτική, η οποία έχει οδηγήσει σε μείωση 25% του ΑΕΠ μας και με σοβαρές κοινωνικές συνέπειες.
2. Μιας κρίσης ασφάλειας, λόγω της αυξανόμενης αστάθειας γύρω από την Ελλάδα, στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Μαύρη Θάλασσα.
3. Και μιας προσφυγικής κρίσης, που εκδηλώνεται με την μαζική μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη.
Πέραν της ρύθμισης του Χρέους ο κ. Τσίπρας θα επισημάνει ότι «δεν μπορούμε να μιλάμε για εξάλειψη της φτώχειας και της ανεργίας, εκτός αν μπορούμε να συζητήσουμε για το πώς θα χτίσουμε ή θα βελτιώσουμε κράτη πρόνοιας αντί να τα καταστρέφουμε.»
Και θα τονίσει ότι «θα προωθήσουμε με συνέπεια και θα υποστηρίξουμε όλες τις προσπάθειες για ένα παγκόσμιο και ευρωπαϊκό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα, που θα ευνοεί την ανάπτυξη. Ένα σύστημα που θα επιτρέψει την Ατζέντα μας να ακμάσει μέσα στα επόμενα 15 χρόνια, αντί να ασφυκτιά, όπως έκανε τα τελευταία 30».
