Τύμπανα πολέμου «ηχούν» στο Αιγαίο

Ο Ερντογάν έχει απασφαλίσει! Δεν σταματά πουθενά μέχρι να αλλάξει όλους τους όρους της συνθήκης της Λωζάνης. Το κάνει στην πράξη στη Συρία και στο Ιράκ. Το ίδιο κάνει και στο Αιγαίο, ορεγόμενος τα νησιά μας, αλλά και στη Δυτική Θράκη. Η συνθήκη της Λωζάνης είναι η ιδρυτική πράξη της Τουρκίας και ο Ερντογάν θέλει να την καταργήσει.

Ρεπορτάζ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΕΡΙΒΟΛΑΡΗΣ

Αποφασισμένος να καταργήσει στην πράξη τη συνθήκη της Λωζάνης ο Ερντογάν

Για να επιστρέψουμε στο παρελθόν, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτό έχει υποσχεθεί στο εσωτερικό της χώρας του. Και αυτόν τον κρατά στην εξουσία. Δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα. Και η Ελλάδα προετοιμάζεται ακόμα  και για πολεμική σύγκρουση. Γιατί αν δεν το κάνει, θα χάσει χωρίς να πέσει ούτε τουφεκιά και αυτό θα είναι το χειρότερο. Χειρότερο και από την πολιτική του κατευνασμού, που έκανε τον Χίτλερ να καταλάβει τη μισή Ευρώπη χωρίς αντίσταση. Η πολιτική του κατευνασμού απέτυχε ιστορικά στο διάστημα του μεσοπολέμου και αντί να γίνει αποτρεπτική ως προς την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιτάχυνε τη διαδικασία για την κήρυξή του.

Κατευνασμός

Οι λεγόμενοι «σύμμαχοι με πρώτη τη Βρετανία ακολούθησαν μία συνεχή υποχωρητική πολιτική, η οποία από το 1937 και έπειτα εγκαινιάστηκε από τον ίδιο τον Άγγλο Πρωθυπουργό, τον Τσάμπερλαϊν ως η πολιτική του κατευνασμού. Αυτή η πολιτική κατόπιν των εξελίξεων έγινε συνώνυμη της υποταγής και ταυτόσημη του πολέμου. Αντί να συμβάλει στην αποφυγή του πολέμου κατέστησε αναπόφευκτο τον πόλεμο. Έδωσε την ευκαιρία στον Χίτλερ να μαδήσει την Ευρώπη φύλλο, φύλλο σαν την αγκινάρα, μέχρι που έφτασε στο πιο νόστιμο μέρος, τη Βρετανία και τότε αυτή έπρεπε να αντιδράσει. Όλα είχαν ξεκινήσει λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν ο Χίτλερ αποφασίζει την επαναφορά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, μία προσχηματική απόφαση – απάντηση στην αύξηση της γαλλικής στρατιωτικής θητείας. Μάταια προσπαθούσε ο Τσόρτσιλ να αφυπνίσει τη Βρετανία, προτείνοντας την ενίσχυση της αεροπορίας της.

Οι προειδοποιήσεις του αντιμετωπίζονται με ομοβροντία πυρών και από τη βρετανική κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση. Ο Χίτλερ ολοκλήρωσε τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας αυξάνοντας το στράτευμά του στους 550.000 άνδρες. Παρά την καταστρατήγηση θεμελιωδών διατάξεων της Συνθήκης των Βερσαλλιών, οι «σύμμαχοι» αντέδρασαν υποτονικά, με τους Γάλλους να περιορίζονται σε διαμαρτυρία της κυβέρνησής τους και εντός της Κοινωνίας των Εθνών και τους Βρετανούς να ενδιαφέρονται περισσότερο για το μέλλον των γερμανοβρετανικών συνομιλιών, που δεν είχαν καν αρχίσει.

Οι συνομιλίες τελικά έγιναν και ήταν ένας θρίαμβος του Χίτλερ απέναντι στους Βρετανούς, καθώς κατάφερε να επιβάλει τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας. Κατόπιν θα ακολουθήσουν η ενσωμάτωση της Αυστρίας στη Γερμανία, η διάλυση της Τσεχοσλοβακίας μέχρι να φτάσει ο Χίτλερ να χτυπήσει την Πολωνία. Γιατί οι «σύμμαχοι» επέλεξαν αυτή την τακτική, η οποία στην Ιστορία έμεινε ως η πολιτική του κατευνασμού; Η στάση των δυτικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ επηρεαζόταν από δύο κυρίως λόγους.

Το πολύ ισχυρό φιλειρηνικό κίνημα που είχε δημιουργηθεί και το έλλειμμα στους εξοπλισμούς σε σχέση με τις δυνάμεις που επιζητούσαν την αναθεώρηση του υπάρχοντος συστήματος, το οποίο βασιζόταν στη συνθήκη των Βερσαλλιών. Στην Ευρώπη υπήρχε η αντίληψη ότι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα λαθών των κυβερνήσεων, έντονης προπαγάνδας και στρατιωτικών εξοπλισμών, που είχαν προκαλέσει οι βιομήχανοι όπλων.

Θεωρείτο ότι οι ηττημένοι του πολέμου, είχαν τιμωρηθεί υπέρμετρα βαριά, ενώ κάποιοι έβλεπαν με θετική ματιά τις εξαγγελίες για «ζωτικό χώρο» των Γερμανών και Ιταλών, λέγοντας ότι βασίζονται στις αρχές της αυτοδιάθεσης των λαών και έχουν ως στόχο την ενσωμάτωση ομοεθνών στα κράτη τους. Όμως, υπήρχε και ένας ακόμα σπουδαίος λόγος. Ο μεγάλος αριθμός απωλειών ανθρωπίνων ζωών στον Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος από τους συμμάχους. Μόνο η Γαλλία είχε 1.400.000 νεκρούς και οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν νέοι ηλικίας 20-32 ετών. Μεγάλες απώλειες είχαν η Βρετανία και οι ΗΠΑ.

Αποφασιστικότητα

Ο Χένρι Κίσινγκερ υποστηρίζει ότι η Βρετανία και η Γαλλία δεν αντέδρασαν στον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, γιατί δεν ήξεραν τι άλλο να κάνουν. Η Βρετανία δεν τολμούσε να εγκαταλείψει τη συλλογική ασφάλεια και την Κοινωνία των Εθνών, ενώ η Γαλλία είχε χάσει το ηθικό της και δεν μπορούσε να δράσει μόνη της. Αυτά έχει διδάξει η Ιστορία. Ακολούθως τρεις σημαντικοί διεθνολόγοι, ο ένας βουλευτής μάλιστα, μας τονίζουν ότι είναι πολύ κοντά η πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία. Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει πίσω. Γιατί όπως διδάσκει η Ιστορία, η κάθε υποχώρηση ανοίγει την όρεξη του κάθε δικτάτορα, του κάθε προέδρου που θέλει να γίνει σουλτάνος, για περισσότερα.

Η Ελλάδα έκανε αυτό που πρέπει. Έκανε τις έστω «κολοβές» συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο, έστω και αν τις ψήφισαν μόνο το κυβερνητικό κόμμα και το Κίνημα Αλλαγής και τώρα θα πρέπει να προχωρήσει στην υλοποίηση της αντίστοιχης συμφωνίας με την Αλβανία. Γιατί, μην ξεχνάμε ότι η Αλβανία είναι φίλα προσκείμενη στον Ερντογάν. Παράλληλα, έθεσε το θέμα στην Ευρώπη.

Θα βοηθήσουν οι Ευρωπαίοι; Η Μέρκελ είπε την περασμένη Παρασκευή: «Πιστεύω ότι είναι καθήκον μας ως κράτη μέλη της ΕΕ να υποστηρίξουμε τα δικαιώματα των Ελλήνων φίλων μας. Υποστηρίζουμε την Ελλάδα και δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση στις σχέσεις της με την Τουρκία. Η σχέση μας με την Τουρκία είναι διαφορετική. Συνομιλώ συχνά με τον κ. Ερντογάν και θα σας ενημερώσω. Παρά ταύτα, έχω επανειλημμένα προσπαθήσει προκειμένου να μην υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση και αυτό γίνεται εν μέρει μόνο με το να μιλάει κανείς συνεχώς και με τις δύο πλευρές. Οι διαφορές που υπάρχουν εκεί σε ό,τι αφορά τον διαχωρισμό των οικονομικών ζωνών μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μαζί. Για αυτό προσπαθεί η Γερμανία». Βεβαίως, πίσω από τις λέξεις μπορεί να κρύβεται το τραπέζι του διαλόγου όχι μόνο για την αιγιαλίτιδα ζώνη, όπως λέει η Ελλάδα, αλλά για τα πάντα, για όσα διεκδικεί ανιστόρητα και αστήριχτα και βεβαίως προκλητικά η Τουρκία. Και η Ελλάδα πρέπει να το αποφύγει. Και αν χρειαστεί, να απαντήσει δυναμικά σε κάθε πρόκληση. Ο ελληνικός λαός είναι ενωμένος σε αυτό.

Ο Τραμπ

Ο Αμερικάνος πρόεδρος που καίγεται να δείξει έργο στην εξωτερική πολιτική προκειμένου να το παρουσιάσει στην προεκλογική του εκστρατεία μέχρι τις 4 Νοεμβρίου έκανε την παρέμβασή του. Μίλησε με δική του πρωτοβουλία τόσο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και με τον Ταγίπ Ερντογάν ωθώντας στην ουσία την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία χωρίς ωστόσο να έχει διαμορφωμένη ατζέντα. Η ηχηρή παρέμβαση Τραμπ δείχνει ότι θέλει να υπάρξει αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ των δύο χωρών αλλά η αμερικανική ζυγαριά δείχνει να γέρνει πιο πολύ προς την Τουρκία. Ωστόσο, η Ελλάδα με την ανακοίνωση του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, περί επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στα νησιά του Ιουνίου στέλνει μήνυμα αποφασιστικότητας στην Τουρκία αλλά πιέζει διπλωματικά και την Αλβανία που αποτελεί τον τούρκικο δορυφόρο στα Βαλκάνια.  Μάλιστα, ο κ. Δένδιας ανακοίνωσε στη Βουλή ότι μετά το Ιόνιο, θα υπάρξει επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και σε περιοχές που οριοθετήθηκαν με την συμφωνία της Αιγύπτου.

ΕΝΗΜEΡΩΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤOΠΟΥΛΟΥ ΣΕ Ε.Ε. ΚΑΙ ΝΑΤΟ

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, στη συνεδρίαση της συνόδου των υπουργών Αμύνης ενημέρωσε τους συναδέλφους του για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Μίλησε για τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και έκανε σαφές όπως τόνισε πως «η Ελλάδα με απόλυτο σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο υπερασπίζεται τα κυριαρχικά της δικαιώματα». Υποστήριξε πως «οι απειλές και προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας που στρέφονται εναντίον κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών-μελών της ΕΕ θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ίδιας της Ευρώπης και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».

Το ίδιο επανέλαβε με το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλντενμπεργκ. Αλλά εκεί τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα για την ελληνική πλευρά. Γιατί; Διότι το ΝΑΤΟ ακολουθεί μία πολιτική ίσως αποστάσεων απέναντι στην Ελλάδα και την Τουρκία. Συμπερασματικά, η Ελλάδα έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει. Αν, όμως, η Τουρκία κάνει πράξη τις απειλές της, πρέπει να απαντήσει δυναμικά. Αλλιώς θα έχει χάσει το παιχνίδι από τα αποδυτήρια. Πριν από το εναρκτήριο σφύριγμα…

«Επικίνδυνες» χαρακτηρίζει τις ενέργειες του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο παγκοσμίου φήμης Αμερικανός οικονομολόγος του Πανεπιστημίου John Hopkins, Στιβ Χάνκε, με αφορμή σκίτσο που απεικονίζει τον «σουλτάνο» να πατάει στην πισίνα του, αλλά και στην… πισίνα της Ελλάδας. Το σκίτσο δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ενώ, όπως προαναφέρθηκε, απεικονίζει τον Τούρκο πρόεδρο, χαλαρό, να κρατά μια εφημερίδα η οποία στο πρωτοσέλιδό της γράφει τη λέξη «Εξερεύνηση», υπονοώντας τις κινήσεις της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Αμερικανός οικονομολόγος αναδημοσιεύει το σκίτσο στον προσωπικό του λογαριασμό στο Τwitter και γράφει στη λεζάντα: «Τα ελληνικά και τα τουρκικά πολεμικά πλοία συγκρούστηκαν στη Μεσόγειο την περασμένη εβδομάδα, ενόσω συνεχίζονται οι προκλήσεις από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αυτή είναι ακόμα μια περίπτωση των επικίνδυνων και τρελών κινήσεων του Ερντογάν».

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

«Αντιμετωπίζω ένα αιματολογικό πρόβλημα- Είναι υπό έλεγχο» εξομολογείται ο Γ. Κατρούγκαλος

Ελληνική Λύση: Έφυγε …για να επιστρέψει η βουλευτής Α. Αλεξοπούλου!