Αν και «ατομική μύγα» όπως τον αποκάλεσαν όταν έπαιζε μπάσκετ, ο Τζιανμάρκο Ποτζέκο προτίμησε την αγκαλιά του Γιάννη Αντετοκούνμπο αντί να μπει στο… ρουθούνι του Έλληνα σούπερ σταρ αμέσως μετά τη νίκη της Ιταλίας επί της Σερβίας στο Eurobasket.
Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Με την αυθόρμητη κίνησή του ο Τζιανμάρκο Ποτζέκο έγινε ο απόλυτος σταρ του Ευρωμπάσκετ.
Στα 50 χρόνια του, το ψιλόλιγνο παλικάρι από το Τριέστε πανηγύρισε όσο ποτέ άλλοτε μια νίκη στα παρκέ. Ούτε όταν κατέκτησε το 1999 το πρωτάθλημα με την αγαπημένη του Βαρέζε και συνετέλεσε να μπει το πρώτο αστέρι στη φανέλα της ιστορικής ομάδας για τη συμπλήρωση 10 τροπαίων στη Lega Basket δεν έκανε έτσι. Αλλά το 86-94 της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν κάτι ανεπανάληπτο για τον Ποτζέκο. Τον προπονητή της Ιταλίας που αποβλήθηκε με δύο τεχνικές ποινές για τις διαμαρτυρίες του στους διαιτητές, έπειτα φίλησε έναν έναν όλους τους παίκτες του, πήγε στα αποδυτήρια, πήδηξε στην αγκαλιά του Γιάννη με «το μεγαλύτερο άλμα της ζωής μου», όπως είπε, κι έπειτα ως επιβράβευση για την πρόκριση έδωσε στους παίκτες του την πιστωτική κάρτα του.
Ποιος είναι
Μέσα σε μία ώρα ο Ποτζέκο έγινε ο απόλυτος σταρ του Ευρωμπάσκετ. Εκείνος που τράβηξε πάνω του τα φώτα και υποχρέωσε τα ΜΜΕ όλης της Ευρώπης να ψάξουν στα κιτάπια τους για τη ζωή του. Κι όλα αυτά, μόλις τέσσερις ημέρες πριν από τα γενέθλιά του. Διότι ο «τρελός Ιταλός» γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1972! Πενηντάρισε δηλαδή, αλλά δεν μπόρεσε να γιορτάσει τα γενέθλιά του, διότι του χάλασαν το πάρτι οι Γάλλοι. Όπως είχαν κάνει οι Αργεντινοί στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Όπως έκανε ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς όταν τον άφησε το 1999 έξω από την αποστολή της «σκουάντρα ατζούρα», αν και προερχόταν από εξαιρετική σεζόν με 16,8 πόντους, 2,7 ριμπάουντ και 6 ασίστ στην πορεία προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Εκείνο το καλοκαίρι, στα γήπεδα της Γαλλίας, η Ιταλία ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης και ο Ποτζέκο έβλεπε τα ματς από την τηλεόραση. Τον πόνεσε εκείνη η ιστορία. Αλλά τελικά γύρισε στην Εθνική όταν ανέλαβε ο Κάρλο Ρεκαλιάτι! Και πήρε το ασημένιο μετάλλιο στην Αθήνα, ενώ την επόμενη σεζόν κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα της καριέρας του με τη φανέλα της Μπολόνια!
Κι όμως, ο Τζιανμάρκο ίσως να μην είχε ασχοληθεί με το μπάσκετ. Περισσότερο τον τραβούσε το ποδόσφαιρο. Εκεί κατέφευγε όταν άρχισε να μεγαλώσει στο Τριέστε, γειτονιά με την Γκορίτσια, στην οποία γεννήθηκε.
«Όταν είχα ξεκινήσει το μπάσκετ θυμάμαι πως το είχα κόψει για να παίξω ποδόσφαιρο. Μετά από μια προπόνηση ο τεχνικός με μάζεψε στην άκρη και με συμβούλεψε να στραφώ προς το μπάσκετ και πάλι, διότι στο ποδόσφαιρο δεν είχα μέλλον», αποκάλυψε στην αυτοβιογραφία του με τίτλο Clamoroso: La mia vita da immarcabile, με παραπομπές στην… ανείπωτη ζωή του.
Εδώ που τα λέμε, ο Ποτζέκο δεν ήταν ένας απλός μπασκετμπολίστας. Ούτε ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Συνεπώς δεν μπορούσε να γίνει κι ένας τυπικός προπονητής. Στα 23 χρόνια του, μόλις είχε πάει στη Βαρέζε έπειτα από ανταλλαγή με τη Λιβόρνο, ένας χόνδρος στο γόνατο απείλησε να βάλει πρόωρο τέλος στην καριέρα του. Αλλά εκείνος δεν μάσησε. Έβαψε το μαλλί του φούξια, ανάμεσα σε όλα τα τρελά που έκανε εντός αλλά και εκτός παρκέ. Μέχρι και την εκπομπή «Candid Camera» παρουσίασε μαζί με τη Σαμάνθα Ντε Γκρενέτ. Στην αρχή κανείς δεν γνώριζε πως ήταν ζευγάρι οι δυο τους. Μετά το έμαθαν όλοι!
Ο γάμος
Με τις γυναίκες τα πήγαινε καλά, αλλά έως ένα σημείο. Έπειτα, τα χαρούμενα χρώματα γίνονταν γκρι. Η ιστορία του με τη Μαουρίτσια Κατσιατόρι απασχόλησε για εβδομάδες τον ιταλικό Τύπο. Διεθνής μπασκετμπολίστας εκείνος, μέλος της εθνικής ομάδας βόλεϊ η κοπελιά! Τι άλλο ήθελαν οι… γκλαμουράτοι Ιταλοί; Όλα εξελίσσονταν τέλεια! Ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα για τον γάμο του ζευγαριού. Μέχρι μία εβδομάδα πριν ανεβούν τα σκαλιά της εκκλησίας. Τότε χώρισαν και τα περιοδικά πήραν φωτιά!
Έπρεπε να φτάσει στον… προθάλαμο για να νοικοκυρευτεί. Τον κατάφερε η Τάνια, μια Ισπανίδα! «Η συγκεκριμένη είναι η μοναδική στον κόσμο που έχει καταφέρει να τιθασεύσει τον χαρακτήρα μου», έγραψε στην αυτοβιογραφία του για την πανέμορφη Λεβαντίνα που του έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι!
Παράπονο, πάντως, δεν έχει. Από την Τάνια, εννοείται. Από το μπάσκετ προφανώς κι έχει. Του λείπει ένας μεγάλος τίτλος. Θα τον κατακτούσε εάν είχε για παίκτη του τον Γιάννη, αν και όπως είπε δεν βλέπει βίντεο για να μην έχει εφιάλτες και για να μην τον πιάσει κατάθλιψη. Ελπίζει, πάντως, να τα καταφέρει, έστω και χωρίς τον «Greek Freak» κι ας τον αγαπάει. Η ιταλική ομοσπονδία του ανανέωσε το συμβόλαιο με φόντο το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2023 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 2024. Αν αντέξει έως τότε η πιστωτική του κάρτα…