PLUS
Μπορεί ο δικαστής να είναι ένας απλός διεκπεραιωτής δικογραφιών; Μπορεί να περνάνε από μπροστά του σοβαρές παραβατικές συμπεριφορές και αυτός να κλείνει το φάκελο απλώς επειδή ο νόμος προβλέπει πως παύει την ποινική δίωξη εάν ανακληθεί η μήνυση;
Κι όμως, αυτό συνέβη το 1987, όταν ενώπιον Τριμελούς Πλημμελειοδικείου εμφανίστηκε μητέρα ανηλίκου να ανακαλεί τη μήνυσή της εναντίον του Λιγνάδη για αποπλάνηση του 14χρονου – όταν διαπράχθηκε το αδίκημα – γιού της. Η υπόθεση έκλεισε και η δικογραφία καταχωνιάστηκε στα αρχεία του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Και οι τρεις δικαστές συνεπικουρούμενοι από τον εισαγγελέα της έδρας είχαν εκτελέσει τυπικά το καθήκον τους.
Υπήρχε όμως και η ουσία της υπόθεσης, που αφορούσε ένα παιδί. Κανένας τους και ιδιαίτερα ο εισαγγελέας δεν αναρωτήθηκαν εάν οι φρικτές καταγγελίες που περιλάμβανε η δικογραφία, που είχαν μπροστά τους ήταν αληθινές. Κανένας τους δεν ρώτησε τη μητέρα γιατί ανακαλεί μία τόσο σοβαρή μήνυση. Κατήγγειλε ψέματα; Διαπραγματεύτηκε τη σιωπή της; Φοβήθηκε; Εκβιάστηκε; Εκβίασε; Απειλήθηκε;
Αλλά το κυριότερο: Κανένας τους δεν έδωσε σημασία στο φερόμενο ως θύμα. Κανένας δεν ερεύνησε εάν πράγματι είχε πέσει θύμα ενός επικίνδυνου για τη δημόσια ασφάλεια ανθρώπου. Κανένας δεν ερεύνησε εάν το ίδιο το παιδί έλεγε αλήθεια ή ψέματα. Κι εάν είπε αλήθεια, τι συνέπειες θα είχε η σκληρή αυτή εμπειρία του, στη μετέπειτα ζωή του; Εάν είπε ψέματα, γιατί το έκανε; Μπορεί να το ξανακάνει εμπλέκοντας «αθώους» ανθρώπους;
Ερωτήµατα
Ερωτήματα που αρνήθηκαν να κάνουν οι κύριοι δικαστικοί λειτουργοί, αν και είχαν μπροστά τους καταθέσεις μαρτύρων, ανατριχιαστικές περιγραφές, καταγγελία αποτρόπαιας πράξης.
Όποια κι εάν ήταν η αλήθεια εκείνης της υπόθεσης, ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να συνεχίσουν την έρευνα, είτε ζητώντας την παρέμβαση κοινωνικών υπηρεσιών είτε επιμένοντας να διερευνηθεί η αξιοπιστία μιας μητέρας που θα συνέχιζε να μεγαλώνει ένα 14χρονο παιδί.
Όπως έπρεπε να ερευνηθεί και ο φερόμενος ως δράστης. Μετά την αποκάλυψη των δραστηριοτήτων του Λιγνάδη πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί τόσα χρόνια κανείς, από εκείνους που ήξερε, έβλεπε, είχε ακούσει, δεν μίλησε. Μα, δεν το έκανε η ίδια η Δικαιοσύνη, την ώρα που έπρεπε, εμποδίζοντας τη δράση ενός ανθρώπου επί 34 χρόνια με θύματα παιδιά.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
