PLUS
Πέρασε ένας χρόνος από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Χάσαμε 101 ανθρώπους από ολιγωρία, από αδιαφορία, από ανοργανωσιά και από ευθυνοφοβία. Αυτή η καταστροφή, έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης, τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση όχι μόνο κατά το χρόνο που αυτή έλαβε χώρα αλλά και μεταγενέστερα. Στήθηκαν δικαστήρια, «εκδόθηκαν» αποφάσεις, καταδικάστηκαν οι ένοχοι αλλά η ουσία πια ήταν? Πως 101 συμπολίτες μας «έφυγαν». Και πολύ φοβούμαι ότι ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος δεδομένου ότι, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν δεν θα μπορούσαν να αφήσουν πίσω κάποιο ανθρώπινο ίχνος. Με ότι αυτό συνεπάγεται..
Θράσος άνευ ορίων
Πρακτικά ποια ήταν τα αποτελέσματα όμως? Αναφορικά με τα πολιτικά πρόσωπα που έφεραν μερίδιο τουλάχιστον ευθύνης, συνέβησαν τα εξής: Η Περιφερειάρχης κα Δούρου, θεωρώντας πως απλώς της «έτυχε μια στραβή στη βάρδιά της», όχι μόνο έθεσε εκ νέου υποψηφιότητα, αλλά πέρασε και στο δεύτερο γύρο, λαμβάνοντας πενήντα χιλιάδες ψήφους στην περιφέρεια της Ανατολικής Αττικής. Ακόμα χειρότερα ο Δήμαρχος Μαραθώνα κ Ψινάκης, έθεσε υποψηφιότητα στις Ευρωεκλογές, και έλαβε επίσης πενήντα χιλιάδες ψήφους περίπου, πανελλαδικώς. Η δε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτήρισε προβοκάτσια την αναπαραγωγή του δράματος, από τον τύπο και ανέθεσε σε ειδική επιτροπή (κατά τη γνώμη μου σοβαρότατη, καθώς σε εμένα παραδόθηκε το πόρισμα, ως Διευθυντή της Κοινοβουλευτικής ομάδας της Ένωσης Κεντρώων) την έρευνα για τις ενέργειες που θα έπρεπε εφεξής να λάβουν χώρα.
Το αβέβαιο μέλλον
Και η σημερινή κατάσταση ποια είναι?Πάνω από 1.500 κτίρια υπέστησαν ζημιές και πολλά οχήματα καταστράφηκαν. Οι πυρκαγιές προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο δίκτυο ηλεκτροδότησης, τηλεπικοινωνιών και ύδρευσης.
Και φυσικά δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμα αντιπυρικές ζώνες, είναι αμφίβολο πόσοι κρουνοί είναι πλήρως λειτουργικοί, οι δρόμοι δεν έχουν διανοιχθεί και επιπλέον, τόνοι αμίαντου είναι διασκορπισμένοι, έκθετοι στις καιρικές συνθήκες στο Μάτι, αλλά και πάρα πολλοί κορμοί δέντρων, κείτονται περιμένοντας την επόμενη σπίθα που θα φέρει νέα καταστροφή. Φωνάζουν οι κάτοικοι και διαμαρτύρονται, φοβούμενοι μήπως, αφού γλύτωσαν από τον καπνό, τον πνιγμό και τη φωτιά, τελικώς καταλήξουν με καρκίνο αφού νοιώθουν αβοήθητοι και απροστάτευτοι. Και το Μάτι είναι μόνο η αρχή. Σε κανέναν παρόμοιο οικισμό της χώρας δεν έχει γίνει κάτι προκειμένου να αποφευχθεί μια παρόμοια συνθήκη και όλα αυτά μήνα σχεδόν Ιούλιο πλέον με τους αέρηδες να πνέουν κατά βούλησιν.
Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπευέιν
Ελπίζω να μην είμαστε τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουμε πως ο χρυσοποίκιλτος κ Πατούλης θα αναμορφώσει όλα αυτά, έστω ως το επόμενο καλοκαίρι ή πως η επερχόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν θα κατηγορήσει εκ νέου το «Στρατηγό Άνεμο» όπως έπραξε στην Ηλεία, σε νέα ενδεχόμενη τραγωδία. Και οι πολίτες θα νοιώθουμε το ίδιο απροστάτευτοι και θα κάνουμε το σταυρό μας, ελπίζοντας πως δεν θα επεκταθεί μια φωτιά όπως αυτή στο Λαύριο στις 27 Ιουνίου ή άλλη που τυχόν ξεσπάσει σε ανύποπτο χρόνο. Ήρθε απλώς ο καιρός να πάρουμε τις ζωές μας (Κυριολεκτικά) στα χέρια μας. Να καθαρίζουμε τις αυλές μας και ει δυνατόν να εγκαθιστούμε κάποιο σύστημα πυρόσβεσης ή άλλο αποτρεπτικό μέσο. Για παράδειγμα, ακόμα και η δενδροφύτευση άκαυστων δέντρων ίσως ήταν μια λύση. Αλλά κυριότερο όλων, μου φαίνεται πως είναι να μάθουμε την περιοχή μας και να οργανώσουμε μόνοι μας ένα σχέδιο διαφυγής χωρίς ελαττώματα. Τουλάχιστον ώσπου να αποκτήσουμε ένα κράτος που θα δείχνει πως προτιμά να μας βελτιώνει ως ανθρώπους, παρά να μας εξοντώνει ως παρουσίες.
