Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2024

Βενιζέλος: «Θλιβερός πολιτικός αρχηγός που λέει ωμά ψέματα o Τσίπρας»

Επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε συνέντευξη του στο in.gr, ενώ παράλληλα ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ, εάν το ζητήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων μετά τις εκλογές.

Ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε και στο θέμα του PSI χαρακτηρίζοντας τον πρώην πρωθυπουργό «ψεύτη». Συγκεκριμένα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε μεταξύ άλλων:

Ο κ. Τσίπρας στο χθεσινό debate αναφέρθηκε αρκετές φορές σε σας. Θα θέλαμε ένα σχόλιο σας.

Είναι κάτι που κάνει καθ’όλη την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο κ. Τσιπρας, αν και στη Βουλή παρά τις επανειλημμένες ερωτήσεις που κατέθετα για την πορεία των διαπραγματεύσεων ή μάλλον του βλαπτικού επταμήνου, δεν τόλμησε ποτέ να εμφανιστεί και να απαντήσει.

Θα μπορούσα να πω ότι με κολακεύει η εμμονή αυτή του κ. Τσίπρα. Όπως ξέρετε δεν είμαι εν ενεργεία Αρχηγός κόμματος, δεν ήμουν στο debate. Τι τον ενοχλεί λοιπόν; Η αλήθεια τον ενοχλεί. Η αλήθεια που αποδείχθηκε επώδυνα μετά την εμπειρία του επταμήνου του.

Στο χθεσινό debate ο κ. Τσίπρας επανέλαβε ότι το PSI στοίχισε 25 δις στα ασφαλιστικά ταμεία .

Είναι θλιβερό να λέει ωμά ψέματα δημοσίως ένας πολιτικός αρχηγός. Το έχει πει αυτό στη Βουλή και του επεσήμανα την ανακρίβεια. Ξέρει την αλήθεια και επαναλαμβάνει το ψέμα. Η συμπερίληψη των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων στο PSI ήταν νομικά αναγκαία για να κουρευτούν τα ομόλογα που κατείχαν ξένα ασφαλιστικά ταμεία. Τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία ανήκουν στη γενική κυβέρνηση. Τα ομόλογα τους ήταν ενδοκυβερνητικό χρέος. Συμψηφιζόμενο. Δέκα τέσσερα και όχι είκοσι πέντε δις μεταφέρθηκαν απλώς λογιστικά από τη γενική κυβέρνηση στην κεντρική κυβέρνηση. Την ίδια χρονιά, το 2012, το δημόσιο επιχορήγησε τα ταμεία με 17 δις. Την περίοδο 2012-2014 τα επιχορήγησε με 68 δις. Οι ετήσιες αποδόσεις που λάμβαναν τα ταμεία από τα 14 αυτά δις – που υπάρχουν στο δημόσιο χάριν των ταμείων – ήταν περίπου 700χιλιαδες ευρώ. Χάρις στο PSI τα ταμεία έλαβαν αμέσως σε ρευστό 4,5 δις. Περίπου αποδόσεις επτά ετών μαζεμένες και προκαταβολικά. Τους είπαμε με ένα μέρος των χρημάτων αυτών να αγοράσουν νέα ομόλογα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, ώστε να αποκαταστήσουν αμέσως και τα χαρτοφυλάκια ομολόγων που είχαν.

Το ΙΚΑ έκανε αυτό που έπρεπε και αποκατέστησε το χαρτοφυλάκιο του. Δεν έκαναν αυτό που έπρεπε οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μικρότερων ταμείων με ηθικό αυτουργό τον κ. Τσίπρα. Επιτέλους μπορεί να μας πει πώς είναι δυνατόν να κερδίζει το ΙΚΑ από το PSI και να ισχυρίζεται ότι αυτό έβλαψε τα ταμεία; Μπορεί να μας πει πότε θα επιστραφούν τα ταμειακά διαθέσιμα των ταμείων που συγκέντρωσε η κυβέρνηση του για να καλύψει τις ανάγκες ρευστότητας του δημοσίου; Το κυριότερο. Επιτίθεται στο PSI ενώ υπέγραψε ότι θέλει να ολοκληρωθεί η παρέμβαση στο χρέος του 2012! Υπονομεύει τον υποτιθέμενο βασικό στόχο του της αναδιάρθρωσης του χρέους ! Και για να τελειώνει πια αυτή η κοροϊδία του κ. Τσίπρα προς τον ελληνικό λαό, δεν υπάρχει «κρίσιμη διαπραγμάτευση για το χρέος». Αυτή έγινε τον Φλεβάρη του 2012. Το χρέος είναι ήδη δεδομένο ότι θα υποστεί περαιτέρω μείωση στο χρέος μέσω των παραμετρικών αλλαγών που συμφωνήσαμε το 2012.
Όπως έχω πει στον κ. Τσίπρα πολλές φορές, όταν κουρέψει ένα ευρώ, όταν αναδιαρθρώσει ένα ομόλογο, να έρθει να μας το δείξετε και θα του πω μπράβο.

Είπε επίσης ότι δεν αληθεύει πως η Ελλάδα επρόκειτο τον Φεβρουάριο του 2015 να περάσει στην προληπτική πιστωτική γραμμή

Έχει ενδιαφέρον αυτό! Είναι το γνωστό μοτίβο: ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Ο κ. Τσίπρας πήγε να διαπραγματευθεί χωρίς να έχει διαβάσει την απόφαση του Eurogroup της 6ης Νοεμβρίου 2014 για τη μετάβαση της Ελλάδας στην προληπτική πιστωτική γραμμή; Δεν θέλει ίσως να το θυμάται, γιατί αντί να περάσουμε στην προληπτική πιστωτική γραμμή, μας οδήγησε, επτά μήνες αργότερα, πίσω στο μνημόνιο τρία. Τον είχα προειδοποιήσει και δημόσια και κατ´ιδίαν. Δεν έλαβε δυστυχώς υπόψη του τίποτα.

Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας υπουργό σε μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα;

Για κάτι τέτοιο θα με προορίζατε; Ελπίζω όχι! Δεν με ενδιαφέρουν ούτε με απασχολούν ζητήματα προσωπικού ρόλου. Έχω ασκήσει καθήκοντα πολύ σημαντικά και κρίσιμα υπό εθνικά δύσκολες συνθήκες. Με ενδιαφέρει η μοίρα του τόπου. Να σταματήσει η πολιτική αβεβαιότητα που υπονομεύει την προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Γι’ αυτό απαιτείται ευρύτατη συνεργασία όλων των δυνάμεων που έστω τώρα, αποδέχονται το ευρωπαϊκό πλαίσιο για την πορεία της χώρας.
Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και τώρα αναζητά τεχνικά στοιχεία διχασμού του έθνους. Κατέρρευσε η διάκριση μνημόνιο – αντιμνημόνιο. Επινόησαν τη διάκριση παλιό – νέο, όπου παλιό είναι απλώς το άλλο, το διαφορετικό. Και αυτό το λένε οι εκφραστές του παμπάλαιου, της παλαιοκομμουνιστικής αντίληψης για την οικονομία και την ανάπτυξη. Οι εκφραστές της αλαζονείας, ενός κόμματος που από το 4% έφτασε στην κυβέρνηση επειδή καβάλησε το κύμα της ανεύθυνης αντιμνημονιακής δημαγωγίας και οδήγησε τη χώρα βαθιά στο μνημόνιο τρία.

Αντίστοιχα, σε περίπτωση που ο κ. Τσίπρας έθετε ως όρο για να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ τη δική σας αποχώρηση, θα το δεχόσασταν;

Αποχώρηση από πού, από την κυβέρνηση, από τη Βουλή, από το δημόσιο βίο, από τον κόσμο αυτό;
Δεν αστειεύομαι. Εξέφρασα και εκφράζω την συνεπή και δύσκολη πολιτική γραμμή που το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε και εφάρμοσε συλλογικά τα πέτρινα χρόνια του μνημονίου με μόνο στόχο την διάσωση της χώρας. Ανέλαβα ευθύνες εθνικές και παραταξιακές που δεν μου αναλογούσαν προσωπικά. Ο κ. Τσίπρας ξέρει όμως με ποιους τον παίρνει και με ποιους όχι. Με κολακεύει, όπως σας είπα, η εμμονή του κ. Τσίπρα, γιατί ξέρει τον αγώνα μου όλα αυτά τα χρόνια και προφανώς ηχούν στα αυτιά του οι προειδοποιήσεις μου. Ποιος έλεγε αλήθεια και ποιος ψέματα; Ποιος επιβεβαιώθηκε και ποιος διαψεύστηκε από τις εξελίξεις;
Φανταστείτε όμως να θέσουν τα άλλα κόμματα ως όρο για το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας την ύπαρξη πρωθυπουργού ευρύτερης αποδοχής, σε περίπτωση που είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Σημασία έχει την επόμενη των εκλογών κανείς να μη έχει περιθώρια αλαζονείας. Οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να το διασφαλίσουν αυτό ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ / ΔΗΜΑΡ. Περιορίζοντας την αθροιστική δύναμη των δυο μεγαλύτερων κομμάτων. Ακυρώνοντας στη πράξη τη βλαπτική επίδραση του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα ακόμη και με διαφορά μιας μόνο ψήφου. Άρα δεν υπάρχουν προσωπικά ζητήματα, υπάρχουν εθνικά ζητήματα που αφορούν το μέλλον.

Στην περίπτωση που τελικά γίνει μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, υπάρχει λόγος να συμμετάσχει σε αυτή το ΠΑΣΟΚ;

Το ΠΑΣΟΚ δεν είπε ποτέ ότι θέλει να επωμισθεί ξανά, σώνει και καλά , κυβερνητικές ευθύνες. Το ζήτημα είναι η πολιτική σταθερότητα και η ασφαλής πορεία του τόπου.

Θα συμμετείχατε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες;
 
Μα όπως ακούτε, ο κ. Τσίπρας θεωρεί ιδεώδη λύση την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και τη συνεργασία με τον κ. Καμμένο είτε απαιτείται αριθμητικά είτε όχι. Για σκεφτείτε το. Έτσι περιγράφει τις πολιτικές προϋποθέσεις για το μέλλον του τόπου!

Βρισκόμαστε προ των πυλών της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης για τις ελληνικές τράπεζες. Εμμένετε στην άποψή σας ότι το PSI ήταν αναγκαίο και επωφελές για το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα;

Μα φυσικά. Το PSI και η αναδιάρθρωση που συνδεόταν με αυτό μείωσε το δημόσιο χρέος κατά περίπου 200 δις ευρώ, δηλαδή κατά 100% του σημερινού ΑΕΠ σε όρους καθαρής παρούσας αξίας. Οποίος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει την ετήσια έκθεση του 2014 του ESM. Θα βρει την πλήρη παρουσίαση στις σελίδες 29-31.
Η ιστορική αθλιότητα του κ. Τσίπρα έγκειται στο ότι στις 12 Ιουλίου υπέγραψε την πλήρη αποδοχή της παρέμβασης στο χρέος που έγινε το 2012 και έθεσε ως στόχο τη συμπλήρωση των παραμετρικών αλλαγών του 2012. Πού πήγαν οι ηρωικές και ανεύθυνες δηλώσεις περί μονομερούς διαγραφής χρέους, περί επονείδιστου χρέους κοκ; Τώρα γλύφουν εκεί που έφτυναν.
Το μόνο όπλο της χώρας είναι το πλαίσιο που εμείς διαμορφώσαμε για το χρέος. Οι ελληνικές τράπεζες, αν δεν γινόταν το PSI και η χώρα είχε καταρρεύσει το 2011-2012, θα κατέρρεαν παταγωδώς. Θα εξανεμιζόντουσαν οι καταθέσεις. Ούτως ή άλλως οι τράπεζες έπρεπε να αποτιμήσουν στα βιβλία τους τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που είχαν στο χαρτοφυλάκιο τους, στην αγοραία μειωμένη τιμή τους. Ούτως ή άλλως αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα κακών και μη εξυπηρετουμένων δανείων. Άρα χρειαζόντουσαν ούτως ή άλλως ανακεφαλαιοποίηση. Η οποία δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς το δεύτερο δάνειο – πρόγραμμα.



ΣΧΕΤΙΚΑ

eXclusive

spot_img

eTop

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ