Βολιβία: Οι γείτονες λύνουν τις διαφορές τους με γροθιές σε παραδοσιακό φεστιβάλ

09/05/2024 13:05

Με γροθιές λύνουν τις διαφορές τους οι γείτονες σε πόλη της Βολιβίας, που διοργανώνει πατροπαράδοτο, ειδικό φεστιβάλ για τον σκοπό αυτό.

Στην πόλη San Pedro de Macha της Βολιβίας, που είναι χτισμένη σε μεγάλο υψόμετρο, εκατοντάδες αυτόχθονες άνδρες και γυναίκες Κέτσουα βγαίνουν στους δρόμους για ένα τελετουργικό φεστιβάλ χορού και μάχης που ονομάζεται “Tinku” – που περιλαμβάνει μάχη σώμα με σώμα μεταξύ γειτόνων για την επίλυση των μεταξύ τους διαφορών.

Το Tinku, μια λέξη που στα Κέτσουα σημαίνει «συνάντηση» και στην τοπική διάλεκτο Αϊμάρα «σωματική επίθεση», γιορτάζεται σε ορισμένες πόλεις τον Μάιο ως παραδοσιακός τρόπος επίλυσης προβλημάτων, που σε διαφορετική περίπτωση θα «σέρνονταν» επί χρόνια.

«Αυτό το έθιμο είναι πολύ παλιό. Μεταδόθηκε στον πατέρα μου και ο πατέρας μου το πέρασε σε εμένα», δήλωσε στο Reuters ο Χοσέ Λουίς Πάκο Κρουζ, 35 ετών, ένας «χορευτής» Tinku, ο οποίος ταξίδεψε εκατοντάδες χιλιόμετρα μέχρι την πόλη με τους δύο γιους του, Λουίς Εντουάρντο Πάκο, 17 ετών και Μπράγιαν, 10. «Τώρα το αφήνω στα παιδιά μου για να μην χαθεί ποτέ το έθιμο. Αυτό είναι μέρος της κληρονομιάς που αφήνω στους γιους μου», συνεχίζει ο ίδιος.

Οι χορευτές, συχνά, φορούν πολύχρωμα παραδοσιακά ρούχα και ένα δερμάτινο κράνος που λέγεται «μοντέρα» με ζωηρά φτερά. Οι μάχες έχουν σκοπό να δείξουν την αφοσίωση των ανθρώπων στη Μητέρα Γη – και μερικές φορές να δημιουργήσουν μια προσφορά αίματος από τον αγώνα προς αυτή. Το Tinku διαπνέεται από χαρούμενους χορούς και μουσική έως ολοζώντανους καβγάδες, με την αστυνομία να εμπλέκεται κατά καιρούς, σαν διαιτητής, για να τους σταματήσει. Στο περιθώριο, κάποιοι θεατές βοηθούν στη φροντίδα των τραυματιών, που συχνά περιλαμβάνει μαυρισμένα μάτια, πρησμένα χείλη και αμυχές στα πρόσωπα των μαχητών.

Ο Εστεμπάν Πάκο, παππούς του Χοσέ Λουίς, παραδέχτηκε ότι μερικές φορές έχουν υπάρξει και θάνατοι, αν και η αστυνομία τώρα συχνά παρακολουθεί τα γεγονότα και χρησιμοποιεί δακρυγόνα για να αποφύγει την υπερβολική βία. «Μπαίνουμε στην πλατεία χορεύοντας από κάθε γωνιά για να αντιμετωπίσουμε ο ένας τον άλλον», είπε ο Εστεμπάν. «Από κακή τύχη, μερικές φορές ένας ή δύο άνθρωποι πέφτουν στο έδαφος και, με χειρότερη τύχη, πεθαίνουν. Αλλά όλα αυτά είναι μέρος του εθίμου μας», εξήγησε, δίνοντας το στίγμα της ιδιαίτερης αυτής γιορτής.