PLUS
Αυτή την Κυριακή ολοκληρώνεται το 1/3 του πρωταθλήματος της Superleague και ήδη μπορούν να βγουν κάποια συμπεράσματα, πριν από την τελική ευθεία για την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου πριν από τα Χριστούγεννα.
Η διαχείριση του ρόστερ και οι εναλλακτικές λύσεις, σε τέτοιες περιπτώσεις, αποτελούν φλέγον ζήτημα και εν όψει της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου.
Αξίζει, όσον αφορά τον Ολυμπιακό, να δούμε την περίπτωση του Μάρκο Μάριν. Ο Γερμανός είχε προβληματίσει αρκετά και πέρυσι, στον πρώτο χρόνο της παρουσίας του στον Πειραιά, όταν ουσιαστικά ήταν “κομμένος” από τον Μπέντο, όμως η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Τάκη Λεμονή, τον αναγέννησε, κλείνοντας την σεζόν με 14 συμμετοχές στην Superleague, πετυχαίνοντας και 4 γκολ. Φέτος έχει γίνει ακριβώς το αντίθετο.
Επαιζε με προπονητή τον Χάσι, ακόμα και βασικός, ενώ με τον Λεμονή βλέπει πάγκο, ακόμα και εξέδρα.
Συνολικά έχει 6 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, χωρίς να παίξει ολόκληρο 90λεπτο. Τις 2 φορές μπήκε αλλαγή και τις άλλες 4 βγήκε ως αλλαγή. Στο κύπελλο έπαιξε μόνο με Αχαρναϊκό ενώ στην Ευρώπη έπαιζε μέχρι την στιγμή που ανέλαβε ο Λεμονής τον πάγκο της ομάδας, με εξαίρεση το ματς με την Γιουβέντους όπου πέρασε ως αλλαγή.
Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός επί Χάσι, με Μάριν, Καρσελά και Φορτούνη στην 11άδα, έδειχνε μπερδεμένος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μπει στην περιοχή για να δημιουργήσει φάσεις. Καρσελά και Μάριν δεν είναι καθαροί ακραίοι. Δεν παίζουν στην γραμμή και αυτό δεν αρέσει στον Λεμονή, ο οποίος είναι λάτρης των γρήγορων ακραίων που θα μπορέσουν να του βγάλουν κόντρα επίθεση.
Και ο Καρσελά παίρνει θέση στην 11άδα ουσιαστικά κατ’ ανάγκη, αφού δεν υπάρχει εναλλακτική. Ομως ο Μάριν δείχνει πιο πολύ να ταιριάζει σε ρόλο ελεύθερου επιθετικού μέσου, παρά ακραίου επιθετικού χαφ.
Πάντως και ο Μάριν, όσο χρόνο συμμετοχής παίρνει, δεν τον αξιοποιεί. Ακόμα και την ευκαιρία που του έδωσε ο Λεμονής με τον Αχαρναϊκό, δεν την άρπαξε από τα μαλιά. Πέρασε απαρατήρητος.
Για έναν παίκτη ο οποίος έχει περάσει από Γκλάντμπαχ, Βέρντερ, Τσέλσι, Σεβίλλη, Φιορεντίνα, Αντερλεχτ, Τραμπζονσπόρ, περιμένεις πολλά περισσότερα από όσα έχει προσφέρει μέχρι τώρα.
Και ο ίδιος δεν δείχνει και ιδιαίτερα δραστήριος…
