PLUS
Η Νένα Χρονοπούλου πέρασε τον δικό της Γολγοθά όταν πριν από μερικά χρόνια δολοφονήθηκε ο σύζυγός της Γεράσιμος Μαυράκης. Η ηθοποιός μιλώντας στον Alpha με αφορμή το πρόσφατο καρτέρι θανάτου που στήθηκε στον Βασίλη Στεφανάκο, με τον οποίο ήταν φίλοι, ξέσπασε:
«Αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίσει η Ελληνική Αστυνομία. Να εξιχνιάσει μία ντουζίνα από ανεξιχνίαστους φόνους. Με το κερασάκι στην τούρτα, τον φόνο του Βασίλη, τη δολοφονία του Βασίλη. Διότι τον δικό μου άντρα, ακόμα περιμένω να μου πούνε ποιος τον σκότωσε.
Δεν προσπέρασα ποτέ τη δολοφονία του άντρα μου. Οι δολοφόνοι πρέπει να τελειώνουνε. Πρέπει να μένουν οι καλοί άντρες. Είναι φτηνοί φονιάδες, οι οποίοι δεν ξέρουν να σέβονται την ανθρώπινη ζωή και τους ανθρώπους που κάνουν μόνο καλό. Και ναι, εμένα μου πήρε δύο ανθρώπους από τη ζωή μου. Δεν ξέρω αν είναι ο ίδιος ή αν είναι η παραλλαγή του, αλλά αυτό νιώθω. Τώρα το ποιος θα το κάνει, θεωρώ ότι υπάρχει και Θεός και θεωρώ ότι οι τύψεις καμιά φορά σκοτώνουν περισσότερο από το καλάσνικοφ.
Δεν ήταν βαρυποινίτης ο Βασίλης Στεφανάκος. Δεν είχε φάει ισόβια, είχε κάτσει άδικα μέσα πάρα μα πάρα πολλά χρόνια και κατάφερε να κρατήσει ισορροπίες στις φυλακές, να τον σέβονται όλοι, κατάφερε να ασχοληθεί και με τον τελευταίο που τον είχε ανάγκη. Τον αγαπούσε, τον σεβόταν, άκουγε και το μυρμήγκι. Έκανε παρέα από τον τελευταίο μέχρι και τον πρώτο», είπε μεταξύ άλλων.
Η Νένα Χρονοπούλου την ημέρα που έμαθε για τη δολοφονία του είχε γράψει χαρακτηριστικά στο προσωπικό της site:
Βασίλης Στεφανάκος «Για πάντα ελεύθερος»…
«Θα μπορούσες και εσύ να κάνεις το ίδιο…
Τα πάντα θα μπορούσες να κάνεις αλλά έχοντας αρχές και λεβεντιά απλά κράτησες το λόγο σου, όπως άλλωστε έκανες πάντα…
Λόγος αντρίκιος, λόγος συμβόλαιο που δε χρειαζόταν χαρτιά για να τηρηθεί, δε χρειαζόταν υπογραφές για να επικυρωθεί και ούτε σφαίρες για να ακυρωθεί…
Γιατί οι δικές σου “σφαίρες” ένατι του “φονιά” θα είναι πάντα η “διαφορετικότητά” σου…
Αυτό που ποτέ κανένα καλάσνικωφ δε θα μπορέσει να δολοφονήσει…
Το είχαμε πει Βασίλη μου: “γεννήθηκες εξαίρεση, βαριά η κληρονομιά σου και η ευθύνη να αντέξει ένας άνθρωπος εξαίρεση να μείνει”, αυτό το τραγούδι το έγραψα για σένα και όταν το διάβασες ολόκληρο, δάκρυσες με πήρες αγκαλιά και μου είπες: “Είναι πολύ κολακευτικό για μένα, δε νομίζω πως μου αξίζει”…
Κι όμως ήσουν και θα είσαι πάντα η σπάνια “εξαίρεση” που χρειάζονται οι κανόνες για να επιβεβαιωθούν…
Δίκες, χιλιάδες δίκες στη ζωή σου και οι περισσότερες σε αθώωναν γιατί πολύ απλά ήταν “στημένες” υποθέσεις.
Δικογραφίες εκατοντάδων σελίδων γέμιζαν τις βιβλιοθήκες σου και όλες προσπαθούσαν να σε τυλίξουν μέσα τους… Γιατί ήσουν “επικίνδυνος” έξω !
Και ναι, ήσουν επικίνδυνος και μάλιστα πολύ, για τον απλούστατο λόγο που σε καθιστά επικίνδυνο ακόμα και σήμερα που δε μπορούμε πια να σε πάρουμε αγκαλιά…
Ήσουν και θα είσαι πάντα επικίνδυνος για κάποιους γιατί πολύ απλά, το “πολύ” σου γινόταν ο καθρέφτης τους και τους αποκάλυπτε το “λίγο” τους…
Το ήξερες, όλα τα ήξερες και όσα δεν ήξερες είχες τρόπο και τα μάθαινες, ΠΑΝΤΑ !!!
Και το περίμενες…
Συνεπώς έτσι για να λυθούν και οι απορίες, δεν πιάστηκες κορόϊδο, γιατί αυτό ήταν αδύνατο για σένα…
»Δεν πρόσεχες λένε όλοι με ένα στόμα και δάκρυα στα μάτια, εκείνοι όμως που σε ήξεραν καλά λένε μόνο πως “ελευθερώθηκες”…
Ένοιωθες, διαισθανόσουν πόσο μεγάλο κακό μπορεί να συμβεί και επειδή υπήρξες από τα πλέον υπεύθυνα άτομα που μπορεί να βγάλει τούτος ο τόπος…
Παραδόθηκες στην «ελευθερία» Βασίλη μου…
Γι’ αυτό και φρόντισες να μείνεις ολομόναχος εκείνη την Τετάρτη…
Δεν ήθελες να ζεις στη φυλακή όντας ελεύθερος, δεν ήθελες να κοιτάς πίσω σου, δεν ήθελες να φοράς αλεξίσφαιρα γιλέκα γι’ αυτό και δε φόραγες, δεν ήθελες να βάζεις ασφάλειες και γι’ αυτό δεν τις έβαζες, δεν ήθελες συνοδείες γι’ αυτό και δεν είχες… Γιατί πολύ απλά αυτό δεν ήταν η ζωή που ήθελες να ζεις…
Μπερδεύονται οι άνθρωποι Βασίλη και πάντα βγάζουν συμπεράσματα που δεν ισχύουν… Άλλωστε αυτό δε σου συνέβαινε πάντα;
Βάφτισαν τους φίλους και τους συνεργάτες σου “προστασία”, γιατί πού να ξέρουν πως όσοι σε ήξεραν ένοιωθαν για σένα λατρεία, και ασφαλώς συνέβαινε πάντα το αντίθετο, εσύ δηλαδή τους προστάτευες πάντα όλους όσους αγαπούσες σαν πατέρας, αγνά και υπεύθυνα όλους. Δίχως αμοιβή, δίχος κόστος αλλά γεμάτος ευθύνη και δέσμευση ηθική και πρακτική. ΠΑΝΤΑ…
Δεν πρόλαβε να ρίξει λένε, το δεν ήθελε να ρίξει κανένας δε το σκέφτηκε;
Το πως είχες αποφασίσει να ζήσεις ελεύθερος δίχως επίπονες επιστροφές κανένας δεν το πίστεψε και δυστυχώς η δική σου μοναδική “αλήθεια” τους έπεισε όλους τελικά… Εκείνο το βράδυ που κατ’ επιλογή σου έμεινες ολομόναχος.
Γιατί η δική σου ζωή ήταν πάντα βασισμένη σε πράξεις και όχι σε «φιλοσοφίες» γεμάτες αοριστία.
Φιλοσοφούσες λένε τώρα πια όλοι, έπρατες θα πω εγώ, και όχι δεν ήσουν ένας απλός οραματιστής ή ένας μορφωμένος ακόμα με πολιτικό λόγο.
Ήσουν άνθρωπος των έργων και της πράξης!
Και ότι φαίνεται πλέον σε όλους «φιλοσοφία» είναι δυστυχώς τα συμπεράσματα μέσα από τις επίπονες εμπειρίες χρόνων και το τίμημα όλων όσων πλήρωσες.
Όσο για το “φονιά” θα ζει πάντα στη “φυλακή” του ακόμα και αν ο ίδιος τη βαφτίζει ελευθερία… Γιατί η σύγκρισή μαζί σου θα είναι πάντα “μοιραία” γι’ αυτόν, επειδή ο Βασίλης ο Στεφανάκος δεν υπήρξε ποτέ ένας κοινός φονιάς που ήθελε να αυξήσει το μεροκάματό του στην πιάτσα… Δολοφονώντας καλούς άντρες…
Ο Βασίλης ο Στεφανάκος ήταν συνώνυμο της λεβεντιάς, της ανθρωπιάς και της εντιμότητας, και οι αρετές αυτές είναι “αλεξίσφαιρες” και “αθάνατες”.
Καλή αντάμωση
Νένα Χρονοπούλου – Μητροπούλου»
Πηγή: g-point.gr
