PLUS
Το βράδυ της 9ης Σεπτεμβρίου του 2012, ο 42χρονος απόστρατος αστυνομικός, ήταν ο τελευταίος που μίλησε με τον Μάριο ώστε να σιγουρευτεί ότι θα πάει στο ραντεβού με τον πατέρα του
Πλήθος κόσμου βρίσκεται στο Εφετείο για να συμπαρασταθεί στη μητέρα του άτυχου Μάριου Παπαγεωργίου ο οποίος δολοφονήθηκε από οικογενειακό φίλο το 2012. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η δίκη θα λάβει αναβολή. Παρόν στο δικαστήριο και ο γιος του «εγκεφάλου» της δολοφονίας, ο οποίος είναι απόστρατος αστυνομικός, 42 ετών.
Η απαγωγή και οι αγωνιώδεις διαπραγματεύσεις
Η τελευταία φορά που είδε κάποιος τον 26χρονο Μάριο ήταν η Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου του 2012. Ο νεαρός βρισκόταν στο Διακοπτό Αχαΐας, στο εξοχικό της οικογένειας μαζί με τη μητέρα του. Χωρίς να υπάρχει κάποιος ξεκάθαρος λόγος, ενδεχομένως για μία απλή βόλτα, πήρε το αυτοκίνητό του και κατευθύνθηκε προς το Αίγιο.
Κάποιες πληροφορίες τόνιζαν, πως ο νεαρός ο οποίος εργαζόταν ως οπτομέτρης, είχε πάρει μαζί του ένα ποσό της τάξεως των 6.000 ευρώ με σκοπό ν’ αγοράσει μία ειδική συσκευή.
Το βράδυ δεν επέστρεψε. Την επόμενη ημέρα, ένας άνδρας κάλεσε τη μητέρα του, Βαρβάρα Θεοδωράκη. Το πρώτο αίτημα κατατέθηκε. «620.000 ευρώ για τη ζωή του γιου σου».
Η μητέρα του Μάριου προσπάθησε να διατηρήσει την ψυχραιμία της. Αμφιταλαντευόμενη αν αυτά που άκουγε ήταν αλήθεια, μπλόφα, φάρσα, ή κάτι χειρότερο, απευθύνθηκε στον Πέτρο Μιχαλεάκο. Πρόκειται για έναν οικογενειακό φίλο, ο οποίος αργότερα καταδικάστηκε ως ο «εγκέφαλος» της απαγωγής του Μάριου.
«Ο Μάριος θα είναι σε καμιά παραλία με κανένα γκομενάκι», φέρεται να της είπε, όπως επίσης την απέτρεψε από το να πάει στην Αστυνομία, επειδή οι αστυνομικοί είναι διεφθαρμένοι. Η τραγική ειρωνεία βεβαίως είναι πως ο Μιχαλεάκος είχε κάθε λόγο να πιστεύει τα παραπάνω για τους αστυνομικούς. Δύο από τους νέους υπόπτους της υπόθεσης, είναι οι δύο αστυνομικοί γιοι του…
- -Σας παρακαλώ θέλω να μιλήσω με το παιδί μου…
- – Αν δώσεις τα λεφτά, θα το έχεις το παιδί σου αύριο στην αγκαλιά σου. Σου μιλάω έντιμα. Εντάξει; αύριο το πρωί θα είναι σπίτι. Στις δέκα η ώρα το πολύ…
- – Ακούστε, κύριε, είμαι μάνα, θερμή παράκληση, σας παρακαλώ πολύ! Εγώ νομίζω ότι το έχετε σκοτώσει το παιδί μου…
- – Όχι, όχι. Σε διαβεβαιώ ότι δεν είναι σκοτωμένο το παιδί…
- – Τα λεφτά μου θα τα κάψω, δεν τα θέλω, τα καίω. Πού ξέρω εγώ αν δεν είστε δολοφόνοι και μου έχετε σκοτώσει το παιδί μου;
- – Όχι! Στο ορκιζόμαστε αυτό…
Η παραπάνω στιχομυθία αποτελεί τον διάλογο της μάνας με έναν από τους απαγωγείς, όπως διαβάστηκε στο δικαστήριο. Ενδεχομένως εκείνη την ημέρα όπου ο διάλογος λάμβανε χώρα, ο Μάριος να ήταν ήδη νεκρός.
Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν. Ο Πέτρος Μιχαλεάκος, ο οικογενειακός φίλος, ήταν εκείνος που λειτουργούσε ως σύμβουλος της μητέρας για το πως να χειριστεί τις δραματικές διαπραγματεύσεις.
Μέχρι εκείνες τις ημέρες εκείνη είχε μαζέψει 350.000 ευρώ και έψαχνε για τα υπόλοιπα λύτρα. Η οφθαλμίατρος και διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών ζήτησε ένα σημάδι ζωής από τον γιο της πριν καταβάλει τα πρώτα χρήματα, με την ελπίδα να κερδίσει λίγο χρόνο. Όταν οι απαγωγείς αρνήθηκαν, έφτασε η ώρα της Αστυνομίας. Η μητέρα έφτασε να δηλώσει την απουσία του γιου της στις 17 Αυγούστου. Οκτώ εφιαλτικές ημέρες μετά την πρώτη εξαφάνισή του, για να ξεκινήσει ένας πόλεμος νεύρων μεταξύ των δύο πλευρών και την Αστυνομία πλέον στο ρόλο του επιτηρητή.
Οι πρώτες συλλήψεις
Από εκείνο το σημείο και έπειτα οι επικοινωνίες αραιώνουν έως και σταματούν. Οι Αρχές έχουν ξεκινήσει τις έρευνες χωρίς όμως πολύ σημαντικά αποτελέσματα. Παρ’ όλα αυτά για εβδομάδες θέτουν σε παρακολούθηση τη μητέρα, οπότε και διαπιστώνουν πως έξω από το σπίτι της, ανά τακτά χρονικά διαστήματα βρίσκεται ένα μαύρο βαν με τρεις άνδρες.
Μετά από τους απαραίτητους ελέγχους, η Αστυνομία καταλήγει στο συμπέρασμα πως πρόκειται για μέλη της ομάδας των απαγωγέων. Μέχρι εκείνες τις ημέρες δεν υπήρχε σαφή εικόνα για το πλήθος των ατόμων που εμπλέκονται. Κατά τις Αρχές, οι απαγωγείς φέρονται να είχαν βάλει στόχο ν’ απαγάγουν και εκείνη ή ακόμη και να τη ληστέψουν καθώς δεν είχαν ικανοποιηθεί οικονομικά. Τον Οκτώβριο του 2012, η ΕΛ.ΑΣ. αφού αντιλαμβάνεται τον ρόλο του μαύρου βαν, ξεδιπλώνει το κουβάρι και προχωρά σε επτά συλλήψεις. Μία ταυτόχρονη επιχείρηση σε πολλαπλά μέτωπα ξεδιπλώθηκε και οι συνδέσεις οριστικοποιήθηκαν.
Στα χέρια των Αρχών τότε βρέθηκαν ο Πέτρος Μιχαλεάκος, ο Αριστείδης Κορέντιος, οι Βασίλειος, Γεράσιμος και Ευγενία Ταμπακάκη, ο Αναστάσιος Μπασάντης, ο Παναγιώτης Χαϊκάλης.
Η επιχείρηση στέφεται με επιτυχία, ωστόσο η υπόθεση δεν είχε δεθεί από άκρη σε άκρη. Η ΕΛ.ΑΣ. είχε την υποψία πως ο αριθμός των απαγωγέων ήταν μεγαλύτερος από αυτόν που είχε παρουσιαστεί μπροστά τους. Ήταν μεν μία καλή αρχή, ωστόσο τα στοιχεία στέρευαν. Από την πρώτη στιγμή άλλωστε δεν υπήρξε ούτε μία ομολογία ή έστω μία κατάθεση που να έδινε μία νέα κατεύθυνση στην Αστυνομία. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός πως εκείνη την εποχή, με τη μερική εξιχνίαση ουσιαστική της υπόθεσης, η συνέχιση της έρευνας φρέναρε. Ενώ στη δικογραφία υπήρχαν πράγματα που να αναζωπυρώσουν τα ίχνη για την ανεύρεση της σορού του νεαρού, ενώ στις συνομιλίες μεταξύ των δραστών υπήρχαν ενδείξεις, η ένταση των ερευνών ατόνησε.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως τα κενά που προέκυψαν παρά την επίπονη έρευνα, προκάλεσαν κάποιες αρρυθμίες στην κύρια ανάκριση. Η Ευγενία Ταμπακάκη αφέθηκε ελεύθερη, ενώ αντιστοίχως, τον Γενάρη του 2013 η σύζυγος του Μιχαλεάκου, Παρασκευή Σιούταλου συνελήφθη και προφυλακίστηκε μετά την άσκηση ποινικής δίωξης από την τακτική ανακρίτρια.
Το αυτοκίνητο του Μάριου
Την ώρα που ο χρόνος μέχρι το όριο των 18μηνων προφυλάκισης έτρεχε, οι Αρχές έμοιαζαν «παγωμένες». Η υπόθεση είχε περάσει στα χέρια των δικαστικών Αρχών και η Αστυνομία είχε αδρανήσει περιμένοντας διαταγές. Από την κύρια ανάκριση δεν είχε προκύψει η παραμικρή ένδειξη για το που βρίσκεται η σορός του οπτομέτρη.
Χρειάστηκε να φτάσουμε στις αρχές του καλοκαιριού του 2013 για να προκύψουν νέα στοιχεία. Μετά από έρευνα της δημοσιογράφου-ερευνήτριας Αγγελικής Νικολούλη, αποκαλύφθηκε πως το ανθρακί Audi του Μάριου Παπαγεωργίου δεν είχε ελεγχθεί πλήρως από τις Αρχές όπως και από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών. Το αυτοκίνητο είχε εντοπιστεί σχεδόν με τη σύλληψη των παραπάνω, στη συμβολή της οδού Αφροδίτης και λεωφόρος Ποσειδώνος, όπου και εξετάστηκε σχεδόν επί τόπου. Δεν μεταφέρθηκε ποτέ όμως στα εργαστήρια της Σήμανσης, ενώ μετά το τέλος της εξέτασης δόθηκε στην οικογένεια του Μάριου.
Τότε ήταν που η Αγγελική Νικολούλη με τη βοήθεια του διδάκτορα γενετιστή Γιώργου Φιτσιάλου, εντόπισαν με ειδικό εξοπλισμό κηλίδες αίματος σε έναν μικρό πυροσβεστήρα, στο πορτ παγκάζ του οχήματος, όπως και στη ρεζέρβα. Η αποκάλυψη έπεσε σαν βόμβα. Οι Αρχές ναι μεν είχαν συνδέσει το παζλ της απαγωγής, δεν είχαν όμως κάνει την παραμικρή πρόοδο αναφορικά με τον μηχανισμό θανάτου του 26χρονου. Μέχρι τότε υπήρχαν απλώς εικασίες πως ο Μάριος έχει πεθάνει και έχουν εξαφανίσει το πτώμα του. Τότε, για πρώτη φορά ένα εξαιρετικό κομμάτι της ιστορίας εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια σύσσωμης της ελληνικής κοινωνίας.
Οι δραματικές καταθέσεις
Η ώρα της (πρώτης) κρίσης έφτασε τον Μάρτιο του 2014. Σε μία σειρά από δίκες όπου η ένταση ήταν μονίμως σε μεγάλα ύψη, ενώ δεκάδες ήταν οι συγγενείς, οι φίλοι αλλά και υποστηρικτές της οικογένειας του Παπαγεωργίου που ζητούσαν την καταδίκη όλων των εμπλεκομένων. Η μητέρα του αδικοχαμένου Μάριου όμως εξακολουθούσε να είναι συγκεντρωμένη στη σορό του γιου της. Το ερώτημα που βρίσκεται το σώμα του, ή έστω ένα οστό ήταν αυτό που την «έκαιγε».
Η αγόρευση της εισαγγελέως της έδρας στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Η εισαγγελική λειτουργός ήταν πεπεισμένη πως η συμμορία, σχεδόν στο σύνολό της ήταν υπεύθυνη τόσο για την απαγωγή όσο και για τον θάνατο του Μάριου. Ο δε Μιχαλεάκος ήταν ο αδιαμφησβήτητος πρωταγωνιστής του φρικτού θρίλερ που συντάραξε το πανελλήνιο, ενώ έσυρε σε μία ανεπανάληπτη κόλαση τη μητέρα του αδικοχαμένου άντρα. Και όλα αυτά, για τα λεφτά.
Πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο όμως, μία σειρά από κρίσιμα γεγονότα ήρθαν στην επιφάνεια τα οποία αφορούσαν δύο εν ενεργεία τότε αστυνομικούς, τους δύο από τους τρεις συνολικά γιους του Μιχαλεάκου. Από τα στοιχεία που συλλέχθηκαν και παρουσιάστηκαν στη δικαστική αίθουσα, οι δύο ένστολοι φαίνεται να έπαιξαν διάφορους ρόλους κατά τη διάρκεια των ερευνών. Κανείς από τους δύο δεν ήταν κατηγορούμενος στην υπόθεση, ωστόσο οι αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσαν ψύλλιασαν για τα καλά πλέον το δικαστήριο. Τα ονόματά τους μπήκαν στο καρνέ των δικαστικών Αρχών, ενώ δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, οι υποψίες των αστυνομικών Αρχών επαληθεύτηκαν: Από το εδώλιο του κατηγορουμένου απουσίαζαν και άλλα πρόσωπα που πήραν μέρος στο ειδεχθές έγκλημα. Άλλωστε, κατά τη διάρκεια της εκδίκασης προέκυψαν περαιτέρω στοιχεία που έδειχναν το δεύτερο οργανωμένο σχέδιο που αποσκοπούσε στην απαγωγή της μητέρας.
Καθοριστικό ρόλο βεβαίως έπαιξαν οι καταθέσεις της Αγγελικής Νικολούλη και του Γιώργου Φιτσιάλου, οι οποίοι με την έρευνά τους και την επιστημονική τεκμηρίωση των ευρημάτων στο πορτ παγκάζ, για πρώτη φορά δόθηκε μία πιθανή εικόνα σοβαρού, ίσως και θανατηφόρου τραυματισμού του Μάριου. Κάποιος φέρεται, σε ανύποπτο χρόνο, ν’ άρπαξε τον μικρό πυροσβεστήρα του αυτοκινήτου του Μάριου και να το χρησιμοποίησε σαν σφυρί στο κεφάλι του 26χρονου. Από αυτό το χτύπημα φέρεται να προκλήθηκε η αιμορραγία, την οποία και εντόπισε η Αγγελική Νικολούλη.
