PLUS
«Οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατά τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ». Αυτό αναφέρει η 9η εντολή. Σύμφωνα με τη θεωρία του Χριστιανισμού, όταν κάποιος λέει ψέματα υπάρχουν τρεις μάρτυρες: 1ος ο εαυτός σου, 2ος αυτός που κατηγορείς και 3ος ο Θεός, και να ξέρεις ότι κάποτε ένας από τους τρεις θα σε φανερώσει. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ένα από τα «αμαρτήματα» της γλώσσας είναι το ψέμα. Ο γιατρός όταν εξετάζει έναν σωματικά ασθενή πρώτα κοιτάει τη γλώσσα για να καταλάβει την ασθένεια. Έτσι και ο άνθρωπος, μόνο από τη γλώσσα μπορεί να κολαστεί αιώνια.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Με αφορμή την κατάθεση του ιατροδικαστή Σωκράτη Τσαντίρη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο όπου εκδικάζεται η υπόθεση δολοφονίας της άτυχης Μαλένας και του υγιέστατου βρέφους, της Ίριδας. Με εικόνα που δεν παρέπεμπε σε έναν σοβαρό, κρατικό, ιατροδικαστή, αλλά σε τεχνικό σύμβουλο της κατηγορουμένης, ο εν λόγω κρατικός λειτουργός ούτε λίγο ούτε πολύ απέδωσε (άκουσον άκουσον) τον αδόκητο θάνατο της Μαλένας σε άγνωστα καρδιολογικά αίτια, τα οποία (ακόμη και σήμερα) δεν έχουν ερευνηθεί! Κάποιος καλόπιστος θα μπορούσε να πει ότι ο κ. Τσαντίρης προσπάθησε απλώς να στηρίξει την έκθεση που συνέταξε όντας πραγματογνώμων διορισμένος από την Εισαγγελία, μετά τη μήνυση που είχε καταθέσει η Πισπιρίγκου και ο Δασκαλάκης υποστηρίζοντας ότι για τον θάνατο του νηπίου ευθύνονταν οι γιατροί. Ακόμη και έτσι να είναι (που δεν είναι) τα πράγματα, δεν μπορεί να διέλαθε της επιστημονικής γνώσης του Τσαντίρη το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε εκτεταμένος έλεγχος για την υπόθεση της Πάτρας, ο οποίος κατέδειξε ότι δεν υπάρχει αυτό το υπερσπάνιο γονίδιο που στέρησε το οξυγόνο από Μαλένα και Ίριδα και πότισε με κεταμίνη το αίμα της Τζωρτζίνας.
Το τι κρύβεται πίσω από αυτή την αιφνίδια (αλλά όχι απρόσμενη για εμένα) μεταστροφή στις επιστημονικές απόψεις του Τσαντίρη, ο οποίος όπως θυμάστε δήλωνε δημοσίως βέβαιος για την ασφυξία σε Μαλένα και Ίριδα, δεν θα το αποκαλύψω στον παρόντα χρόνο. Εκείνο πάντως που οφείλω να μοιραστώ μαζί σας είναι το γεγονός ότι τον Φεβρουάριο του 2022 ο εν λόγω ιατροδικαστής (μη κρατικός τότε) ήταν:
– Εκείνος ο οποίος μετά τον θάνατο-δολοφονία της Τζωρτζίνας ξεσήκωσε το άπαν σύμπαν (ενημερώνοντας δημοσιογράφους αλλά και τον πρώην επικεφαλής του Ανθρωποκτονιών κ. Χασιώτη ότι οι θάνατοι των παιδιών από την Πάτρα δεν ήταν τυχαίοι και παθολογικοί).
– Εκείνος ο οποίος σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με φίλους, συναδέλφους και γνωστούς του μονολογούσε ότι αποτελούσε βάρος στη συνείδησή του το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τον ρόλο της Πισπιρίγκου στο θρίλερ της Πάτρας και να ερμηνεύσει σωστά την απάντηση που του είχε δώσει κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε με την κατηγορουμένη και νυν ισοβίτισσα και τον Μάνο Δασκαλάκη στο γραφείο του («α, ούτε εσείς καταλάβατε από τι έφυγαν τα παιδιά!»).
– Εκείνος ο οποίος κατακεραύνωνε την ιατροδικαστή Χριστίνα Τσάκωνα για τα ευρήματα (αμυχές στη μύτη και εντύπωμα στο δεξί μάγουλο) που είχε «χάσει», όπως διατεινόταν στην υπόθεση της Μαλένας.
– Εκείνος ο οποίος, πάλι συνομιλώντας με φίλους και γνωστούς, χαρακτήριζε το πανάκι της Ίριδας δολοφονικό όπλο το οποίο προκάλεσε τις πασίδηλες κακώσεις στο πρόσωπο του βρέφους και πολλά άλλα…
Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον, με αφορμή το βιβλίο που σκοπεύω να γράψω, προχωρήσω στην πλήρη καταγραφή και άλλων γαργαλιστικών λεπτομερειών για τον αφανή ρόλο όχι μόνο του κ. Τσαντίρη αλλά και άλλων προσώπων στην υπόθεση της Πάτρας. Προς το παρόν αρκούμαι στο να υπενθυμίσω ότι τουλάχιστον εκείνος δεν έφτασε στο σημείο να προμηθευτεί (τουλάχιστον φανερά) στοιχεία της δικογραφίας από την πλευρά της κατηγορουμένης, όπως έκανε η συνάδελφός του κ. Τσιόλα, με την οποία ήλπιζε ότι θα συνεργαζόταν στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά, όπου επιθυμούσε διακαώς να μετατεθεί η τελευταία…
